Σχετικά άρθρα
ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ |
Συντάχθηκε απο τον/την Μάριος Παϊτάρης |
Τετάρτη, 20 Φεβρουάριος 2013 20:26 |
Κόκκινα Φανάρια του Αλέκου Γαλανού
Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει για πρώτη φορά το θεατρικό έργο του Αλέκου Γαλανού, το οποίο έγινε γνωστό από την κινηματογραφική του μεταφορά από τον Βασίλη Γεωργιάδη την δεκαετία του -60. Η ταινία κέρδισε και υποψηφιότητα για Όσκαρ Ξενόγλωσσης ταινίας. Αυτή η θεατρική του εκδοχή είναι σε διασκευή και δραματουργική επεξεργασία της Έρις Κύργια και σε σκηνοθεσία, σκηνογραφία και χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου. Ο Ρήγος παρουσιάζει μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή του γνωστού έργου, με διάχυτο το μεταμοντέρνο στοιχείο καθώς και με σκηνικές εικόνες που θέλουν να δώσουν τον παραλληλισμό της ιστορίας της Τρούμπας του -60 σε άμεση σύνδεση με τα πορνεία της σημερινής εποχής. Έτσι χρησιμοποιεί και το εύρημα με την επιγραφή «Studio» που ναι μεν είναι εύστοχο αλλά δεν το εκμεταλλεύεται όσο θα έπρεπε. Η αισθητική του Κωνσταντίνου Ρήγου είναι γνωστή σε όλους όσοι έχουν παρακολουθήσει τις δουλειές του, με τον έντονο ερωτισμό να διαχέεται έντονα σαν σκηνική άποψη, κάτι που φυσικά στο συγκεκριμένο έργο πάει γάντι. Απλά η καλοδεχούμενη κατά τα άλλα αισθητική του καταξιωμένου χορογράφου, σ’ αυτή την δουλειά μένει μόνο σε αυτό το πρώτο ιλουστρασιόν επίπεδο χωρίς να εμβαθύνει στο δραματουργικό υλικό με τέτοιο τρόπο ώστε να αναδειχθούν οι ιδιαίτερες ψυχικές διακυμάνσεις των ηρώων του έργου, και ειδικότερα των ηρωίδων που παίζουν τις πόρνες. Αν και μετουσιώνει σκηνικά με ωμότητα και ρεαλισμό την τραγική ζωή των κοριτσιών του σπιτιού της Μαντάμ Παρή, οι σκηνές μεταξύ τους δεν δένουν όπως πρέπει και υπάρχει σε αρκετές στιγμές εμφανής αρρυθμία στο σκηνικό αποτέλεσμα. Το εύρημα με τον κάμεραμαν πάνω στην σκηνή όπου κινηματογραφεί στιγμιότυπα από την σκηνική δράση σε κοντινά πλάνα δεν το βρήκα απαραίτητο κι ιδιαίτερα εύχρηστο και μπορώ να πώ ότι μερικές φορές αποπροσανατόλιζε από τα τεκταινόμενα επί σκηνής. Ωστόσο ενδιαφέρον και ωραία στημένο ήταν το εισαγωγικό δρώμενο με όλους τους ηθοποιούς στην σκηνή να τραγουδάνε το «Μάχαιρα έδωσες» που διασκευάστηκε για την συγκεκριμένη παράσταση και ακούγεται κατά την διάρκεια του δρώμενου και με την φωνή της Ελένης Κοκκίδου. Στο κομμάτι που αφορά τις ερμηνείες διαφαίνονται κάποιες αδυναμίες στην γενικότερη ερμηνευτική καθοδήγηση των ηθοποιών όπου κυριαρχούν κάποιες υπερβολές σε φωνητικό επίπεδο ενώ πολλοί από τους πρωταγωνιστές ήταν αρκετά μονοδιάστατοι υποκριτικά χωρίς ιδιαίτερους χρωματισμούς και εναλλαγές. Προσωπικά ξεχώρισα το ζευγάρι Ασπιώτης-Κίτσου, οι οποίοι σημειώνουν και το πιο αξιόλογο ερμηνευτικό αποτέλεσμα, με κάποιες πολύ καλές στιγμές. Κατά τα άλλα υπάρχουν κάποιες ερμηνείες που έχουν κάποιο ενδιαφέρον όπως αυτή της Ευγενίας Δημητροπούλου. Δυστυχώς δεν είχα την τύχη να παρακολουθήσω την Ελένη Κοκκίδου ως Μαντάμ Παρή γιατί το βράδυ που παρακολούθησα την παράσταση η ηθοποιός βρισκόταν ακόμα σε ανάρρωση. Στην θέση της έπαιξε η Έλενα Τοπαλίδου, που κατέβαλε μεν φιλότιμες προσπάθειες για τα χρονικά περιθώρια που είχε στην διάθεση της αλλά κατά την άποψη μου δεν προσέφερε κάτι το ιδιαίτερο στον συγκεκριμένο ρόλο. Ωστόσο ήταν θαυμάσιο και άκρως συμβολικό το χοροθεατρικό της σόλο στην έναρξη της παράστασης. Ο Αλέκος Γιάνναρος με τους φωτισμούς του, δεν βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή του σ’ αυτή την παράσταση ενώ ιδιαίτερα και χαρακτηριστικά βρήκα τα κοστούμια της Νατάσας Δημητρίου ενώ ενδιαφέρουσα και λειτουργική είναι η σκηνογραφία την οποία υπογράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Ένα από τα καλύτερα επιμέρους χαρακτηριστικά της παράστασης είναι η εξαιρετική και εμπνευσμένη μουσική του Δημοσθένη Γρίβα, ειδικότερα με την θαυμάσια διασκευή του στο τραγούδι «Σώσε με» του Νίκου Καρβέλα που είχε ερμηνεύσει η Ρίτα Σακελλαρίου και στην παράσταση το ερμηνεύει η Θεοδώρα Τζήμου. Τα «Κόκκινα Φανάρια» του Κωνσταντίνου Ρήγου είναι μια αρκετά αξιόλογη παράσταση που είχε όλα τα φόντα να αποτελέσει μια από τις σημαντικότερες παραστάσεις της χρονιάς αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετά άνισο, παρόλη την άκρως ενδιαφέρουσα και τολμηρή οπτική του σκηνοθέτη της. Σκηνοθεσία – Σκηνικά – Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος Παίζουν: Νίκος Αλεξίου, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Ευγενία Δημητροπούλου, Μαρία Κίτσου, Ελένη Κοκκίδου, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Παναγιώτης Μπουγιούρης, Άλκηστις Πουλοπούλου, Φοίβος Ριμένας, Νικόλας Στραβοπόδης, Θεοδώρα Τζήμου, Έλενα Τοπαλίδου, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Νίκος Ψαρράς Εθνικό θέατρο-Θέατρο REX (Σκηνή: «Μαρίκα Κοτοπούλη») Ημέρες και Ώρες παραστάσεων: Διάρκεια: 135΄ Τιμές εισιτηρίων: |
Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 22 Φεβρουάριος 2013 14:31 |