ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη

Δευτέρα, 04 Νοέμβριος 2013 10:58

Επείγοντα περιστατικά

του Αρκά

Μετά το «Εχθροί εξ αίματος» που υπήρξε και το ντεμπούτο του ταλαντούχου δημιουργού κόμικς, στην σκηνή, τώρα το ίδιο έργο ανεβαίνει ξανά με μια δεύτερη, πρόσθετη πράξη, τον «Βιολογικό μετανάστη», όπου παρακολουθούμε εναγωνίως τη μεταμόσχευση του δεξιού νεφρού μετά την κατάρρευση του οργανισμού στον οποίο ανήκε και τις περιπέτειές του στον καινούργιο «ξένο» οργανισμό! Κάποια όργανα δεν θέλουν καθόλου τον αλλοδαπό, ενώ κάποια άλλα, αισθάνονται ότι με την παρουσία του και τις υπηρεσίες που θα προσφέρει, εξασφαλίζουν ένα μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης.

epeigonta2

Στα «Επείγοντα περιστατικά»κάποια μέλη του ανθρώπινου οργανισμού προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της επιβίωσής τους, μετά από ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα. Ενώ ο ασθενής βρίσκεται σε καταστολή, αυτά συναντιόνται ώστε να ενημερώσουν το ένα το άλλο για την πορεία της κατάστασής του και να υποθέσουν τις προοπτικές του μέλλοντός τους. Οι συγκρούσεις τους δεν διαφέρουν από τις κλασικές ανθρώπινες συγκρούσεις, αφού όλα τα όργανα θεωρούν τον εαυτό τους απαραίτητο και μοναδικό για τον οργανισμό και δεν ξεχνούν την ιδιαιτερότητα που έχει το καθένα, χωρίς την οποία αυτός δεν θα λειτουργούσε ενώ ταυτόχρονα αμφισβητούν οποιαδήποτε μορφή ιεραρχίας κι επιχειρούν διαρκώς να υπονομεύσουν το ένα το άλλο, μέσα από επιθέσεις, συνομωσίες ή «ψευδοφιλίες».

epeigonta3

Η αδυναμία των ζωτικών οργάνων να επιβάλλουν την τάξη στα κατώτερα, η «απουσία» του εγκεφάλου λόγω καταστολής, η ευθραυστότητα της ταλαιπωρημένης «καρδιάς», η βλάβη του «συκωτιού» κι η γενικότερη αναστάτωση δημιουργούν εστίες αντίδρασης στο πρώτο μέρος οι οποίες κορυφώνονται με μια μοιραία σύγκρουση, στο δεύτερο, όταν το τοπίο αλλάζει κι η διαμάχη επικεντρώνεται στην ρατσιστική αντιμετώπιση του ξένου εισβολέα και στον τρόπο με τον οποίο η παρουσία του προκαλεί μια εμφύλια σύρραξη ανάμεσα στα «ντόπια» όργανα.

epeigonta4

Το έργο του Αρκάς πολύ πιο ολοκληρωμένο πλέον σ’ αυτό το δεύτερο ανέβασμά του, μιλάει με «παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή, γιατί είναι αμίλητη και προχωράει…» όπως θάλεγε κι ο Σεφέρης, επιχειρώντας με επιτυχία να αναλύσει τις κοινωνικές δομές και την ανθρώπινη φύση κι επιστρατεύοντας πάντα το ακατάβλητο χιούμορ του και τον ακατανίκητο σαρκασμό του αλλά και την βαθιά κατανόηση της συλλογιστικής του έλλογου όντος που προτιμάει ακόμα και να αυτοκαταστραφεί προκειμένου να υποχωρήσει από τις συχνά ανόητες κι ακατανόητες θέσεις του. Οι ιατρικές γνώσεις του συγγραφέα ενισχύουν την δραματουργία προσθέτοντας μερικές ακόμα κωμικές πινελιές που είχαν ιδιαίτερη ανταπόκριση στο κοινό.

epeigonta5

Η σκηνοθεσία, λιτή και χαμηλόφωνη επιχειρεί απλά να αναδείξει την δραματουργία χωρίς ιδιαίτερα ευρήματα και σχολιασμούς ενώ οι ερμηνείες των ταλαντούχων ηθοποιών είναι άμεσες, χωρίς υπερβολές, ενταγμένες στο πνεύμα των καταστάσεων του έργου και των κωμικών ανατροπών. Εντυπωσιακό το σκηνικό ειδικά της πρώτης πράξης με τον τεράστιο ασθενή σε καταστολή επί σκηνής κι οι μάσκες-κοστούμια που μετατρέπουν τους ηθοποιούς σε πρόσωπα από τις σελίδες των κόμικς του συγγραφέα τα οποία δραπετεύουν από το χαρτί στη σκηνή. Η φετινή παράσταση του θεάτρου «Στοά» αποκτά ακόμα μεγαλύτερη επικαιρότητα καθώς τα περιστατικά συμβαδίζουν επώδυνα με τις πολλαπλές φάσεις της εθνικής μας περιπέτειας μέσα σε μια κρίση που όλο και περισσότερο συγγενεύει με «καταστολή».

epeigonta6