Once Upon a Crime… in America

του Θωμά Βελισσάρη

Με μεγάλη επιτυχία  έληξε η μουσικοθεατρική παράσταση «Once Upon a Crime… in America» που παρουσίασε από την 1^η Νοεμβρίου έως τις 29 Δεκεμβρίου 2013 το Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Θωμά Βελισσάρη.

Το κείμενο

 Το κείμενο, σαν σε παραμύθι, μας ταξιδεύει  στην «γη της επαγγελίας», την Αμερική. Μέσα  στο καράβι  για το μακρύ αυτό ταξίδι βρίσκεται και η ιταλικής καταγωγής οικογένεια Σλίκ με τις δυο κόρες της.  Όταν ξεβράζονται κάτω από το άγαλμα της Ελευθερίας μαζί με άλλους μετανάστες (ανάμεσα τους μια μεξικάνα τραγουδίστρια και  ο ντετέκτιβ Μάρλοου),  επέρχεται η ανακούφιση, ο θαυμασμός και τέλος η σταδιακή εξοικείωση τους. Η δολοφονία των γονιών Σλίκ  ανατρέπει τα πάντα. Δίνει το έναυσμα για το ξεκίνημα ενός οδοιπορικού των δυο κοριτσιών αλλά και του ντετέκτιβ, για την εύρεση του δολοφόνου. Θα ταξιδέψουν από Ανατολή σε Δύση, θα βρεθούν στο ίδιο φορτηγό με έναν μανιακό δολοφόνο που δεν θα τις σκοτώσει, γιατί εκείνη την περίοδο είχε κατάθλιψη, ενώ οι ζωές και οι τύχες των παραπάνω θα συναντηθούν πολλές φορές με την μεξικάνα. Τέσσερις καλλίφωνες «Σειρήνες», ζωντανή μουσική, χορός και τραγούδι, είναι η συνοδεία του θεατή στο οδοιπορικό αυτό.  Μια μουσικοθεατρική παράσταση που άλλοτε ως παραμύθι κι άλλοτε ως  «παρτιτούρα» με υλικά θεάτρου, μας μεταφέρει  στο παρελθόν με γρήγορους νεοϋορκέζικους ρυθμούς. Εκεί, με όχημα την μουσική, το τραγούδι, το χορό και την σάτιρα,  ξυπνάνε μνήμες από το  αμερικάνικο μουσικό παρελθόν (δεκαετία 1950-1960), αλλά και από την πραγματικότητα των ιστορικών γεγονότων των μεταναστεύσεων.  Μας μεταφέρει όμως και σε μια ατμόσφαιρα ονειρική-παραμυθιακή, στον «Τόπο» όπου κυριαρχεί η λήθη ενώ ένας caw-boy που βλέπει τα πάντα από ψηλά και καταφέρνει να θυμάται,  είναι η μοναδική λύση του εγκλήματος.

 Ξεγυμνώνοντας τα καλαίσθητα στολίδια της ιστορίας, μας αποκαλύπτεται όχι  μόνο  ένα αθώο και εύθυμο παραμύθι που μας ταξιδεύει στην γη των υποσχέσεων και των ευκαιριών, αλλά και  ένα παραμύθι με σαρκαστική, βιτριολική όψη. Ένα παραμύθι  που εν αρχή καλλιεργεί  υποσυνείδητα την υπόσχεση του αμερικανικού ονείρου  ενώ εν κατακλείδι,   τον ενταφιασμό  του. Με έναν μαγικό τρόπο και μέσω της εύθυμης ανάγνωσης ενός μέρους της αμερικανικής παράδοσης, συντελείται η απομυθοποίηση του «αμερικάνικου ονείρου». Ο δράστης είναι ο κάθε ένας από αυτούς αλλά και όλοι μαζί. Κοινό χαρακτηριστικό τους; Υπήρξαν «θύματα» της αμερικάνικης κουλτούρας. Οι σκοποί ,οι όψεις των ανθρώπων αυτών έχουν αλλάξει. Ο πιο αδίστακτος κακοποιός στην ιστορία της Αμερικής γίνεται angel, ενώ κι οι δυο κόρες παύουν πια να ψάχνουν τον φονιά των γονιών τους. Μουσική, χορός, ατμόσφαιρα καμπαρέ -σαλούν, αναφορές σε γουέστερν (και μάλιστα στα spaghetti γουέστερν -όπου  χρησιμοποιείται η μουσική ως επεξηγηματικό στοιχείο της αφήγησης-) και κινούμενα σχέδια, μας ταξιδεύουν στην αμερικάνικη κουλτούρα του’50 όπου στο τέλος, «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…» επειδή «δεν υπάρχει λάθος που να μη διορθώνεται» τη στιγμή μάλιστα που «η κυβέρνηση έχει προβλέψει τα πάντα…»  Ο θεατρικά πολυμήχανος Θωμάς Βελισσάρης για μια ακόμα φορά αποδεικνύει το συγγραφικό του τάλαντο σε ένα έργο με πολύ δράση, χιούμορ, αξιοζήλευτη θεατρικότητα και πλήθος μηνυμάτων. Διευκολύνοντας τη θεατρική μας «μνήμη», ξεδιπλώνεται μπροστά μας ένα κείμενο με πολυμορφική δυναμική όπου η μουσική και ο χορός λειτουργούν ως επεξηγηματικό  στοιχείο της αφήγησης, συμπληρώνουν τη δράση και την εξελίσσουν, περιγράφουν, και προκαλούν συγκινησιακές αντιδράσεις.   

Η παράσταση

Ο σκηνοθέτης Θωμάς Βελισσάρης πετυχαίνοντας ένα αποτέλεσμα ανάλογο ενός καλοκουρδισμένου μουσικού συνόλου, συνέθεσε μια μεστή μουσικοθεατρική παράσταση με πολύ τραγούδι και χορό που αφοπλίζει με την αισθητική και τη ζωντάνια της. Με εύστοχη,  γεμάτη φαντασία κινησιολογία  και  αξιοσημείωτη ευλυγισία στις μεταπηδήσεις από τον έναν ρόλο στον άλλο, (αφηγητής, ντετέκτιβ Μάρλοου, cowboy, μανιακός δολοφόνος, προφήτης, Μπόγκαρντ), προσφέρει εξαιρετικές ερμηνείες. Εντυπωσιακή  η σκηνική παρουσία και των τεσσάρων γυναικών (Μελίνα Γαρμπή, Αθηνά Γκούμα, Ευτυχία Καβαλίκα και Μαργαρίτα Κούτοβα) οι οποίες έπλασαν με εκφραστική ευθύτητα και  ενίσχυσαν με τις φωνητικές τους ικανότητες μια σειρά από  αφηγηματικά –ακουστικά περιβάλλοντα μέσα απο  ένα μεγάλο φάσμα της αμερικάνικης κουλτούρας. Η ζωντανή μουσική από τους Περικλή και Βαγγέλη Βραχνό αποτελώντας ουσιώδες τόσο δομικό όσο και μορφικό συστατικό, μας εισαγάγει στο αισθητικό αμερικανικό ύφος του ’50, ενδυναμώνοντας την φαντασία του θεατή. Αφημένοι στην περιπέτεια,  στην ονειροπόληση και την αναπόληση οδηγούμαστε σε μιαν άλλη όψη του ονείρου της αμερικανικής παράδοσης όπου οι δρόμοι της διαφυγής είναι οι ίδιοι που οδηγούν στο ολίσθημα…

Κείμενο-σκηνοθεσία: Θωμάς Βελισσάρης

Σκηνογραφική επιμέλεια: Μένη Τριανταφυλλίδου

Φωτισμοί: Πολύβιος Σερδάρης

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίνα Καζόλη

Σχεδιασμός αφίσας: Μαρία Μυλωνά

Τεχνική υποστήριξη: Ουρανία Γιαρματζή

Παίζουν: Θωμάς Βελισσάρης, Μελίνα Γαρμπή, Αθηνά Γκούμα, Ευτυχία Καβαλίκα, Μαργαρίτα Κούτοβα,

 Μουσικοί επί σκηνής: Περικλής Βραχνός (βιολί, ηλεκτρική κιθάρα),  Βαγγέλης Βραχνός (κοντραμπάσο, τρομπέτα).

Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου»

Χριστοπούλου 12

Θεσσαλονίκη  

Τηλέφωνο: 2310. 229 249

-Ο ι    π α ρ α σ τ ά σ ε ι ς     έ χ ο υ ν   ο λ ο κ λ η ρ ω θ ε ί-