Σχετικά άρθρα
| ΑΝΑΜΟΝΗ |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Πηνελόπη Χριστοπούλου |
| Σάββατο, 25 Ιανουάριος 2014 07:45 |
|
Αναμονή της Δήμητρας Τσάκου «…. Τι συμβαίνει όταν μία χώρα ζει και ανασαίνει περιμένοντας; Πόσο χαμένος ή πόσο κερδισμένος χρόνος είναι το να περιμένει κανείς;….»
Μια παράσταση σωματικού θεάτρου της επινόησης (συνδυασμός physical και devisedtheatre) που προβληματίζει και προβληματίζεται γύρω από την έννοια του χρόνου.
Η δραματουργία Στρέφοντας τη ματιά μας «προς τα πίσω», διαπιστώνουμε όλο και περισσότερο το παράδοξο και «στημένο» παιχνίδι του «Χρόνου» εις βάρος μας. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας το διανύουμε «εν αναμονή». Η ίδια μας η ζωή μετριέται με βάση το χρόνο ενώ η αναμονή κάποιου προσώπου, συμβάντος ή κατάστασης άλλοτε αποτελεί το «αλατοπίπερο» της ζωής κι άλλοτε χάσιμο χρόνου και άκαρπη σπατάλη της. «…..Αναμονή: η ευεργετική και η καταστροφική. Αναμονή: γιατρειά, placebo, εξάρτηση…..»Aυτός είναι ο ορίζοντας του παραστατικού αυτού δράματος όπου τα σώματα των ηθοποιών εκφράζουν λέξεις, διαλόγους, συγκρούσεις, ώσπου γίνονται αυτά «Λόγος» και μ’ έναν μαγικό τρόπο διαμορφώνουν τα οικεία σε όλους «παραδοσιακά καλούπια» εικόνων, σκέψεων και συμπεριφορών. Μέσα σε μιάμιση σχεδόν παραστάσιμη ώρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πορεία- στάδια ζωής κάποιων ανθρώπων και τον τρόπο που αυτοί διαχειρίζονται τον χρόνο της αναμονής τους… Απο τη γέννηση στην παιδική τους ηλικία και απο την ενηλικίωση και τον θάνατο της παιδικής αθωότητας, στο «τέλος». Από αυτούς, άλλοι συμβατικοί και μαχητές, άλλοι αντι-συμβατικοί και παθητικά αμυνόμενοι. Αρχικά παιδιά, κατόπιν μαθητές, σπουδαστές, γονείς, φαντάροι, δημόσιοι υπάλληλοι …. Αναμένουμε το σχόλασμα στο σχολείο, αναμένουμε τον έρωτα, αναμένουμε παιδί, το σχόλασμα στην εργασία, τις διακοπές, αναμένουμε απαντήσεις, την κατάλληλη στιγμή, τα νέα κυβερνητικά μέτρα, δημοσιονομικά στοιχεία, εξελίξεις. Αναμένουμε στο ακουστικό μας, σε αίθουσες αναμονής… Εισερχόμαστε όλοι μέσα στο ίδιο «παιχνίδι» χρόνου και αναμονής που είτε το θέλουμε είτε όχι, από αυτό εξαρτάται η φιλοσοφία μας, η στάση, η συμπεριφορά, η ηθική μας… Τα όριά του παραστατικού αυτού δράματος με το ευφυέστατο και καλοδουλεμένο concept καθορίζονται από τη φαντασία του καθενός. Ο θεατής προσλαμβάνει τα μηνύματα ενώ ο χρόνος εξακολουθεί σταθερά να κυλά αβίαστα ερήμην μας… Είναι τελικά η ζωή αυτό που μας συμβαίνει; Μήπως είναι ο τρόπος που εμείς αντιδρούμε σε ό,τι μας συμβαίνει; Και πως εξηγείται κοιτάζοντας πίσω να μας εμφανίζεται το παρελθόν τόσο σύντομο και μικρό τη στιγμή που το παρόν αποτελείται από αδυσώπητα ατελείωτες μέρες και νύχτες; Eίναι προτιμότερο να περιμένουμε καρτερικά αδρανείς ή μαχόμενοι; Η παράσταση δεν δίνει απάντηση μια που σαφώς απάντηση δεν υπάρχει. Όμως, αντί να παίζουμε αυτό το άνισο και «ανέντιμο» εις βάρος μας παιχνίδι με το Χρόνο –καθότι οι κανόνες του συνεχώς μεταβάλλονται ερήμην μας -, η παράσταση μας καθοδηγεί με πολύ χιούμορ, «υποδόρια», στοχευμένα αλλά και με εντυπωσιακή απλότητα στο σίγουρο και ασφαλές ….“Carpe Diem”!
Η παράσταση Η παράσταση που το κύριο εκφραστικό της μέσο είναι η κίνηση του σώματος πλαισιώνεται από εξαίρετα ακούσματα ζωντανής μουσικής, από περιορισμένη -αλλά και αρκούντως επαρκή- συμβολή λεκτικών παρεμβάσεων και βιντεοπροβολές -που υπερβαίνοντας το ατομικό εκφράζουν ανοιχτά μια ευρύτερη κοινωνική στάση και συμπεριφορά-. Ένα ολόκληρο οικοδόμημα σκέψεων και συναισθημάτων συγκροτείται μέσω της κίνησης των ηθοποιών που αναπαριστά, συμπυκνώνει συμβάντα, μιλάει εύγλωττα μα δίχως λόγια, προκαλώντας σκέψεις και συναισθήματα. Οι ηθοποιοί, υποταγμένοι όλοι στο σκηνοθετικό όραμα, «εκθέτουν», συνθέτοντας ένα απολαυστικό ερμηνευτικό αποτέλεσμα του οποίου η σχολαστικά επιμελημένη δουλειά φαίνεται ολοκάθαρα σε αυτήν την παράσταση.
«…Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί. Γιατί σαν πάψει να περιμένει Mενέλαος Λουντέμης
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Δήμητρα Τσάκου Θέατρο «Αυλαία» Κτίριο ΧΑΝΘ (Πλευρά Τσιμισκή) Θεσσαλονίκη Πληροφορίες: 2310237700 Εισιτήρια: Γενική είσοδος 12€, φοιτητικό 10€, ανέργων – ατέλειες – ομαδικό 6€ |
