Σχετικά άρθρα
| LA NONNA |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη |
| Τρίτη, 04 Φεβρουάριος 2014 08:42 |
|
La nonna του Ρομπέρτο Κόσα
Η Νόννα του Αργεντίνου συγγραφέα Κόσα που γράφτηκε το 1977, στη διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε η μεγαλύτερη επιτυχία του συγγραφέα κι ένα έργο-ορόσημο με φανατικούς οπαδούς σ’ όλο τον κόσμο. Μια γιαγιά που συνέχεια έτρωγε υπήρξε η αρχική του έμπνευση αλλά στην πορεία η ηρωίδα του εξελίχτηκε σ’ ένα τρομακτικό τέρας με μορφή ανθρώπου που καταβροχθίζει όχι μόνο φαγητά αλλά και την ίδια την ζωτική ενέργεια των ανθρώπων γύρω του, την ίδια τους τη ζωή όπως άλλωστε έκανε και το καθεστώς της χώρας του τότε, όπως κάνει και το καθεστώς της δικής μας χώρας τώρα, εν έτη 2014. Έτσι στην μαύρη κωμωδία που τελικά του προέκυψε η Νόννα είναι μια βουλιμική γιαγιά που διαρκώς πεινάει και καταβροχθίζει ατέλειωτες ποσότητες τροφίμων με αποτέλεσμα να οδηγήσει την οικογένειά της στην πτώχευση και στην αυτοκαταστροφή. Ο εγγονός, ένας απλός αλλά εργατικός μανάβης, πρώην ταξιτζής, εργάζεται ατέλειωτες ώρες αλλά δεν καταφέρνει να εξασφαλίσει τα προς το ζειν, η γυναίκα του προσπαθεί μάταια να τον στηρίξει, ο τεμπέλης αδελφός του αρνείται να εργασθεί, η ηλικιωμένη, καλόκαρδη θεία του φτάνει να καθαρίζει σκάλες κι η όμορφη κόρη του γίνεται πόρνη για να ενισχύσει το εισόδημα της οικογένειας, υπό την ανομολόγητη έγκριση των δικών της. Θύμα της Νόννας θα πέσει κι ο τσιγκούνης ψιλικατζής της γειτονιάς ο οποίος για να κερδίσει την περιουσία της θα την παντρευτεί και στην πορεία θα διαπιστώσει πως όχι μόνο τον κορόιδεψαν αλλά η εκατοντάχρονη σύζυγός του καταβρόχθισε, ότι είχε και δεν είχε. Όλοι οι ήρωες έχουν θετικά στοιχεία, όλοι όμως με έναν τρόπο έχουν μέσα τους την αδυναμία που τους παραδίδει έρμαια στην βουλημική γιαγιά-πρόγονο για να εξοντωθούν από την ακατάσχετη λαιμαργία της. Ο πατέρας είναι άβουλος, καταλήγει μάλιστα και αλκοολικός, δεν μπορεί να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στην απειλή. Η μητέρα-σύζυγος δεν καταφέρνει να εμποδίσει την κόρη της από το παραστράτημα, σχεδόν την ωθεί να εκπορνευτεί για να βοηθήσει τον απελπισμένο άντρα της. Ο νεαρός αδελφός είναι φυγόπονος και δεν έχει τη δύναμη να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να γίνει ένας διάσημος συνθέτης ταγκό αν και δεν του λείπει ούτε η έμπνευση ούτε το ταλέντο. Έτσι στηρίζεται στην οικογένειά του για την επιβίωσή του. Η θείτσα έχει εναποθέσει όλες της τις ελπίδες στο Θεό κι αρνείται να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Η κόρη εκπορνεύεται διαλέγοντας έναν εύκολο αλλά κι επικίνδυνο δρόμο για να εξασφαλίσει το ανώτερο βιοτικό επίπεδο που ονειρεύεται και για να ενισχύσει το πενιχρό οικογενειακό βαλάντιο. Ο γείτονας ψιλικατζής είναι τόσο αθεράπευτα τσιγκούνης που θυσιάζει την λάγνα επιθυμία του για την νεαρή κόρη αλλά και τον απωθημένο έρωτά του για την θεία και παντρεύεται μια γυναίκα εκατό χρονών προκειμένου να αρπάξει μια κληρονομιά. Όλοι, ακόμα κι η πανάγαθη θεία είναι έτοιμοι να γίνουν δολοφόνοι προκειμένου να επιβιώσουν από την επικίνδυνη γιαγιά. Ο εχθρός, το πλάσμα που τους γέννησε και που τώρα τους κατατρώει έρχεται σε αντιπαράθεση όχι μόνο με τις εμφανείς ανάγκες τους αλλά και με τις αδυναμίες μέσα τους.
Με απλό αλλά βαθιά συμβολικό τρόπο, με πολύ χιούμορ, ειρωνεία και σαρκασμό κι ωστόσο και με πολύ τρυφερότητα και κατανόηση, ο Κόσσα διηγείται την ιστορία μιας οικογένειας που θα μπορούσε να είναι κι η ιστορία ενός λαού αποκαλύπτοντας κάτω από μια φαινομενικά ανώδυνη επιφάνεια, την φθορά και την έκπτωση της ίδιας της ανθρώπινης φύσης που έχει απολέσει οριστικά πια το μεγαλείο της και πληρώνει τις συνέπειες. Στο φινάλε του έργου η Νόννα μένει μόνη της καθώς όλοι γύρω της έχουν πεθάνει ή φύγει κι αναζητώντας τροφή στρέφεται σαν ένας σύγχρονος Ερυσίχθονας στην ίδια της τη σάρκα. Αυτή είναι η εκδοχή του φινάλε που εμπνεύστηκε ο σκηνοθέτης της Ελληνικής παράστασης αφού σύμφωνα με την φιλμική εκδοχή του έργου, η επικίνδυνη γριά βγαίνει από το σπίτι της για να αναζητήσει θύματα στις γειτονικές κατοικίες, σαν ένας λοιμός που εξαπλώνεται. Τον ιδανικό ηθοποιό βρήκε στην Ελλάδα η Αργεντινή ηρωίδα στο πρόσωπο του Δημήτρη Πιατά ο οποίος πρωτοέπαιξε αυτόν τον ρόλο-ορόσημο το 1997 ως 2000 σε μια παράσταση που έγραψε ιστορία. Ο ταλαντούχος ηθοποιός επανήλθε πέρσι στη σκηνή ως Νόννα, αναλαμβάνοντας και την σκηνοθεσία της παράστασης. Φέτος η Νόννα εξακολουθεί να απειλεί με την ακατάσχετη λαιμαργία της την οικογένεια της από σκηνής πλαισιωμένη από ένα ανανεωμένο καστ εξαιρετικών ηθοποιών. Η παράσταση κινείται σε γοργούς ρυθμούς και με έντονο το κωμικό στοιχείο στο πρώτο μέρος ενώ στην δεύτερη πράξη το κλίμα βαραίνει και μια ατμόσφαιρα ζόφου προμηνύει το τραγικό φινάλε. Ο Πιατάς φώτισε με την σκηνοθεσία του όλα τα πρόσωπα της ιστορίας και εκμεταλλεύτηκε τις ξεχωριστές δυνατότητες των ηθοποιών για να δημιουργήσει μια παράσταση ζωντανή, εύρυθμη με κυρίαρχο το ρεαλιστικό στοιχείο που διαπνέεται ωστόσο σε σημεία κι από μια μεταφυσική αύρα την οποία ενισχύουν οι υποδειγματικοί φωτισμοί κι οι σπαραχτικοί μουσικοί νυγμοί. Οι ηθοποιοί διαθέτουν έντονη χημεία μεταξύ τους κι υπηρετούν με σκηνικό ήθος τους ρόλους τους χωρίς φαρσικές υπερβολές, αναδεικνύοντας τις αποχρώσεις και την δυναμική των χαρακτήρων.
Ο Δημήτρης Πιατάς ως Νόννα, ηθοποιός πλούσιας γκάμας, προικισμένος με ακονισμένο ένστικτο κι αξιοθαύμαστη σκηνική εμπειρία, κινείται με ευελιξία ανάμεσα στις αντιθέσεις και τις αποχρώσεις του ρόλου του, μεταλλάσσεται άλλοτε σε κακομαθημένη παιδούλα, άλλοτε σε αγριεμένο σκυλί, άλλοτε σε κομψευόμενη νυφούλα κι άλλοτε σ’ ένα απειλητικό τέρας που με το βλέμμα του και μόνο είναι ικανό να σκοτώσει, παραδίδοντας στο κοινό μια άρτια ερμηνεία που σίγουρα αποτελεί σταθμό στην πλουσιότατη ερμηνευτική πορεία του. Τα σκηνικά, ευέλικτα και ευρηματικά συμπληρώνουν επάξια την αισθητική της παράστασης ενώ τα κοστούμια αποδίδουν επαρκώς το πνεύμα της εποχής και της χώρας. Μια πλούσια, προσεγμένη παραγωγή και μια τραγικά επίκαιρη παράσταση που αξίζει να δείτε έστω κι αν εν τέλει το γέλιο παγώσει στο στόμα σας.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πιατάς Παίζουν:
Θέατρο «Ακάδημος» Ακαδημίας & Ιπποκράτους 17
Διάρκεια: 120' |
