Μπουμπουλίνας 18 της Κίττυς Αρσένη
Μια αφήγηση-μαρτυρία για τα βασανιστήρια επί Χούντας το 1967 στην Ασφάλεια, στην οδό Μπουμπουλίνας από μία καλλιτέχνιδα του θεάτρου την Κίττυ Αρσένη, δραματοποιήθηκε παίρνοντας την μορφή ενός μονολόγου μέσα στον οποίο παρεμβάλλονται κάποιοι διάλογοι καθώς και φωνές οφ. Η γυναίκα που συλλαμβάνεται και ανακρίνεται, έρχεται αντιμέτωπη με μια μορφή βίας η οποία επεκτείνεται από την σάρκα, στο πνεύμα και στην ψυχολογία της. Ο τρόμος απέναντι στον αφόρητο πόνο, την ταπείνωση, τον εξευτελισμό και τον βαθύ εγκλεισμό εισχωρεί σαν τραύμα στο εσωτερικό πεδίο της και ορίζει τη νέα της ύπαρξη, μεταλλάσσοντας τις δυναμικές της αντίστασης σε πανίσχυρους μηχανισμούς άμυνας. Το πάσχον σώμα μέσα από την περιπέτειά του ορίζει τη μνήμη δημιουργώντας ένα ευρύ πεδίο κατανόησης της ίδιας της ανθρώπινης φύσης και των εκτροπών της. Με γλώσσα απλή αλλά γλαφυρή η συγγραφέας αφηγείται και ταυτόχρονα σμιλεύει το ιστορικό γεγονός προσφέροντάς του μια θέση στην ευρύτερη ιστορική διάρθρωση της εθνικής μας περιπέτειας. Ταυτόχρονα αναδύεται διαυγής η σχέση ανάμεσα στον βασανιστή και το θύμα του η οποία καθορίζει όχι μόνο το ίδιο το γεγονός της ανάκρισης αλλά και την ταυτότητα του κοινωνικού περίγυρου που παρίσταται ως σιωπηλός μάρτυς χωρίς να εγείρεται και χωρίς να εκφράζει την αντίθεσή του στα συμβάντα. Η μορφή του βασανιστή εμφανίζεται ως πρόκληση για να αποκαλύψει έναν κόσμο βίας και φρίκης ο οποίος παραμένει επί της ουσίας αναλλοίωτος μέσα στους αιώνες. Και είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως κάποιοι τολμηροί κι αθώοι επιχειρούν ξανά και ξανά την ανατροπή των τυραννικών καθεστώτων που δημιουργούν βασανιστές, πληρώνοντας βαριά τιμήματα αλλά και με σιδηρά πίστη στην επιτυχία του ανέφικτου σκοπού τους. Όμως η ύπαρξή τους αποτελεί ταυτόχρονα ένα αντιστάθμισμα στην ομαδική κατάθλιψη, εξαναγκάζοντας τους λαούς σε ανόρθωση, εξευμενίζοντας τις μαζικές φοβίες και επαναπροσδιορίζοντας τη σχέση πολίτη-εξουσίας υπό νέους, ομαλότερους όρους. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να ακούγονται στις μέρες μας τέτοια κείμενα καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια πιο ισχυρή από ποτέ, αθώρητη σχεδόν τυραννία η οποία εισχωρεί μέσα στα σπίτια μας και στην ίδια τη σκέψη μας για να καθορίσει δυσμενώς την καθημερινότητά μας και να σαρώσει κάθε δυνατότητα αντίστασης.
Η δραματοποίηση είναι σφικτή, σε εξαιρετικούς ρυθμούς και ορίζει την αφήγηση μέσα από θραύσματα μνήμης ή λήθης, δημιουργώντας ημιφωτισμένα ενσταντανέ ενός εφιάλτη που ανανεώνεται διαρκώς ως την τελική έκρηξη. Η σκηνοθεσία εντείνει τις ατμόσφαιρες δημιουργώντας ένα κλίμα απειλής σχεδόν χειροπιαστής μέσα σε ένα απόλυτα λιτό σκηνικό το οποίο συνεργάζεται με τους ήχους και τις φωνές των βασανιστών αλλά και με τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς. Ο Γιανναράκος επεξεργάζεται το υλικό του με εσωτερικότητα και σε βάθος, επιχειρώντας όχι να σκιαγραφήσει τα συμβάντα αλλά να τα εγκαθιδρύσει στη μνήμη των θεατών με όλο το σκηνικό τους βάρος αμείωτο, μέσα από μια εναλλασσόμενη ρυθμολογία η οποία κόβει την ανάσα. Το στόχο του εκπληρώνει στην εντέλεια η Πιτυχούτη η οποία ερμηνεύει την ηρωίδα μέσα από μια εναλλαγή ψιθύρων και κραυγών, με άφθαστο πάθος αλλά και εξαίρετο μέτρο, με μια ελεγχόμενη αλλά «εύγλωττη» κινησιολογία χρησιμοποιώντας τα άριστα εκφραστικά της μέσα για να ορίσει ευκρινώς μέσα και γύρω από τις λέξεις τα σκηνικά συμβάντα. Ο Φούκας σε μια σειρά ρόλων γίνεται ο άριστος συνομιλητής της διασπώντας τον μονόλογο και φέρνοντάς την αντιμέτωπη με τις πολλαπλές εκδοχές των ερεθισμάτων της. Μια παράσταση εξαιρετικά επίκαιρη σε παραγωγή του «105,5 Στο Κόκκινο» που δεν αναδεύει μόνο τις μνήμες αλλά τις καθιστά τρομακτικά «επείγουσες», προκαλώντας ρίγος στο κοινό.
Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Διεθνούς Αμνηστίας
Τα συγγραφικά δικαιώματα παραχωρούνται από την οικογένεια της Κίττυς Αρσένη στη Διεθνή Αμνηστία.
Δραματουργική επεξεργασία-Θεατρική προσαρμογή: Γιώργος Γιανναράκος – Στέφανος Κηλαϊδίτης Σκηνοθεσία: Γιώργος Γιανναράκος Κοστούμια: Νίκη Πέρδικα Φωτισμοί: Αργύρης Θέος Ηχητική εγκατάσταση: Κωστας γ Επιμέλεια κίνησης: Δήμος Αμπράζης Βοηθός σκηνοθέτη: Στέφανος Κηλαϊδίτης Παίζουν: Μαρβίνα Πιτυχούτη Στέφανος Φούκας Φωνές βασανιστών: Σπύρος Ζουπάνος, Θοδωρής Τσουανάτος Φωτογραφίες: Bibo Ηχολήπτης: Γιώργος Μπαλούμης
Θέατρο «Σημείο» Κεντρική Σκηνή Χαριλάου Τρικούπη 4 (πίσω από το Πάντειο) Καλλιθέα Τηλέφωνο: 2109229579 Κάθε παρασκευή στις 21.00 Διάρκεια: 70’ Τιμή εισιτηρίων: 10 και 8 ευρώ
|