Το Γαϊδουροκαλόκαιρο

της Lucy Maurice

Το «Γαιδουροκαλόκαιρο» με πρωτότυπο τίτλο «Indian Summer» ανέβηκε για πρώτη φορά στο Upstairs του Landor Theatre του Λονδίνου το 1996, έχει παιχτεί σε Αγγλία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία και έχει λάβει το 1ο βραβείο καλύτερου έργου και βραβείο α΄ γυναικείου ρόλου στο φεστιβάλ της Pahiatua το 2002.

Η Αγγλίδα συγγραφέας επιχειρεί επιτυχώς να σκιαγραφήσει μέσα από σύντομα στιγμιότυπα τις προσωπικότητες δέκα διαφορετικών γυναικών που ως μόνα σταθερά κοινά τους σημεία έχουν την παρουσία τους στο μπαρ-καφέ, ενός σιδηροδρομικού σταθμού, το φύλο τους και την απεγνωσμένη τους ανάγκη να αγαπηθούν, να ελευθερωθούν, να ζήσουν...

Το έργο

Η Λόρα κι η Στέφανι κρατούν το καφέ που βρίσκεται σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό. Γυναίκες περαστικές με τις αποσκευές τους κι άλλες που είναι απλά γειτόνισσες, καταφεύγουν εκεί για ένα ποτό και μια εκμυστήρευση, περνούν από το μπαρ αφήνοντας πίσω τους άλλοτε θλιμμένες κι άλλοτε αστείες ιστορίες, θραύσματα των ζωών τους και των λαθών τους, κωμικά περιστατικά του βίου τους ποτισμένα με απογοήτευση ή συγκινητικά δράματα που κρύβουν όμως ένα αισιόδοξο χαμόγελο. Η εργατική και ψυχαναγκαστική Στέφη είναι παγιδευμένη σε ένα αποτυχημένο γάμο στον οποίο την κρατά το παιδί της. Δεν ελπίζει, παρά το νεαρό της ηλικίας της πως θα μπορέσει να πραγματοποιήσει κάποια τολμηρά όνειρα που θα την βοηθούσαν να αποδράσει από την μονότονη και επίπονη καθημερινότητά της. Θα ήθελε όμως να δει τη φιλενάδα της, την δυναμική, αθυρόστομη Λόρα να παίρνει επιτέλους την απόφαση να τα παρατήσει όλα και να ταξιδέψει στην Ινδία, πραγματοποιώντας έτσι το δικό της όνειρο. Η ιστορία αρχίζει με μια ζημιά. Χαλάει το μηχάνημα του εσπρέσο. Όμως αυτό δεν θα είναι εμπόδιο για τις δύο γκαρσόνες οι οποίες συνεχίζουν να σερβίρουν και να συμπάσχουν. Οι πελάτισσες εναλλάσσονται καθώς η μέρα προχωρά, παρελαύνουν η μία μετά την άλλη, μιλώντας γι’ αυτά για τα οποία συνήθως σιωπούν. Η κυρία Νιούμαν είναι ψυχωτική με την καθαριότητα και την τάξη, τα θέλει όλα στη θέση τους αλλά ο εσωτερικός της κόσμος είναι βαθειά διαταραγμένος. Μέσα στον πανικό της αρπάζεται από μια υπερβολική αίσθηση καθήκοντος για να καταπολεμήσει την κατάθλιψη που την εξουθενώνει. Μια παντρεμένη γυναίκα έχει απατήσει τον άντρα της με τον οποίο υποτίθεται πως επιθυμούσε να κάνει παιδί. Τα αντιφατικά της συναισθήματα σχεδόν την συντρίβουν. Η Ιλέην, μια στυγνή και βαθιά νευρωτική καριερίστας δίνει συμβουλές στην ντροπαλή και ρομαντική γραμματέα της Έιμι υποδεικνύοντάς της πως ο έρωτας γίνεται πάντα εμπόδιο στην καριέρα, χωρίς να καταφέρει εν τέλει να την πείσει. Η Σαμ έρχεται στο μπαρ μεθυσμένη και προκλητική. Ονειρεύεται διαρκώς έναν υπέροχο άντρα που δεν έχει συναντήσει ποτέ αλλά κοιμάται κάθε βράδυ με άλλον για να ξορκίσει την μοναξιά της ή μήπως τους φόβους της. Η μικρούλα Βικ εισβάλλει ορμητική κι αναστατωμένη μετά από έναν ακόμα καυγά με τον νεαρό εραστή της ο οποίος σε τακτά διαστήματα την πετάει έξω από το σπίτι για να την ξαναδεχτεί μετά την έκρηξη και να ανακυκλώσουν έτσι την αρρωστημένη τους εξάρτηση. Μια ηλικιωμένη γυναίκα καταφτάνει μαζί με το πλεκτό της. Είναι ήρεμη και γαλήνια. Έχει τους δικούς της χαλαρούς ρυθμούς. Είναι η μόνη που εξακολουθεί ανεπιφύλακτα να λατρεύει τον άντρα της. Εκείνος όμως είναι νεκρός και την επισκέπτεται μόνο στα όνειρά της. Η Έμμα έρχεται από ένα μεγάλο ταξίδι στον κόσμο. Ένα ταξίδι-όνειρο ζωής, λίγο πριν αφοσιωθεί στις σπουδές της. Έχει δει πολλά, έχει θαυμάσει πολλά αλλά τίποτα δεν την γοήτευσε αρκετά ώστε να την εμποδίσει να επιστρέψει και τίποτα δεν μπόρεσε να αντικαταστήσει την φροντίδα που της στέρησαν οι ενοχικοί, πολυάσχολοι γονείς της. Μήπως τελικά αυτό που θα μπορούσε να μας κάνει ευτυχισμένους δεν βρίσκεται σε μια άλλη σχέση ή σε μια άλλη χώρα ή σε μια άλλη εποχή αλλά εδώ μέσα μας και δίπλα μας, στα σπίτια μας, στα όνειρά μας, σ’ ένα μικρό μπαρ πλάι σ’ ένα σταθμό όπου σπάμε τη σιωπή μας ενώ το ινδιάνικο καλοκαίρι ζεσταίνει με τις τελευταίες αναλαμπές της θαλπωρής του, σώματα και ψυχές;

Η παράσταση

Ένα έργο ανθρώπινο και ζεστό, ανάλαφρο, με χιούμορ, καθημερινό αλλά κι απρόβλεπτο με ενδιαφέροντες χαρακτήρες και ζωντανούς διαλόγους που ερμηνεύεται θαυμάσια από τις δύο νεαρές και ταλαντούχες πρωταγωνίστριες οι οποίες εκτός του ότι υποδύονται και τους δέκα ρόλους, είναι πρόθυμες και να σερβίρουν πριν ή και κατά τη διάρκεια της παράστασης, τους θεατές. Το κοινό στην παράσταση αυτή δεν είναι οι αόρατες για τους θεατρικούς ήρωες, παρουσίες των θεατών αλλά ζωντανές υπάρξεις, οι υπόλοιποι πελάτες του μπαρ οι οποίοι παρακολουθούν τα δρώμενα και συγχρόνως κάνουν αισθητή την παρουσία τους αν το επιθυμούν και λειτουργούν διαδραστικά καθώς ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα που δέχονται από τα πρόσωπα του έργου. Η σκηνοθεσία γοργή και συμπαγής εκμεταλλεύεται τα πλεονεκτήματα του χώρου και την μαγική του ατμόσφαιρα ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες της δράσης μέσα από μικρά αλλά λειτουργικά ευρήματα. Το Wagon-Bar της Αμαξοστοιχίας - Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ, το παλιό ξύλινο φορτηγό βαγόνι με την μοναδική πατίνα του χρόνου, το οποίο χρησιμεύει ως χώρος υποδοχής των θεατών, εγκαινιάζεται με αυτό το έργο ως θεατρική σκηνή.

Σκηνοθεσία : Τ. Λύγαρη 

Μετάφραση : Μ. Καραντζάς.

Ερμηνεύουν : Αν. Αθανασιάδου, Μ. Πολυμέρη.

Κουστούμια : Ι. Σταυρίδου.

Φωτισμοί : Δ. Θεοδωρόπουλος.

Αμαξοστοιχία-Θέατρο «το Τρένο στο Ρουφ»

Σιδηροδρομικός Σταθμός Ρουφ επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως

Προαστιακός Ρουφ

Τηλέφωνο: 210-5298922

Καθημερινά εκτός Δευτέρας : 10.00–14.00 & 18.00–22.00

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τρίτη: 21.30

Τετάρτη: 21.30

Πέμπτη: 21.30

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ (περιλαμβάνει ένα ποτό):

Γενική είσοδος: 20 €

Φοιτητικό: 16 €