Σταυρούλα Αραμπατζόγλου

Συνειδητή κι αφοσιωμένη

Η Σταυρούλα Αραμπατζόγλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε ψυχολογία αλλά και θέατρο στο Κ.Θ.Β.Ε., απ’ όπου αποφοίτησε το 2007. Συνεργάστηκε με τον Γιάννη Καλαντζόπουλο στην παράσταση «Άτταλος ο Τρίτος» του Κώστα Βάρναλη και σε «Θέατρο Δρόμου», ενώ έπαιξε και στο έργο του «Οι τέσσερις εποχές και το παραμύθι που δεν το έλεγε κανείς» σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Γωνιάδη. Με την Κάρμεν Ρουγγέρη συνεργάστηκε στην παράσταση Ομήρου Οδύσσεια ενώ το 2007 έπαιξε στο χοροθέατρο Safe Distance, σε σκηνοθεσία και χορογραφία Κώστα Γεράρδου στο Festival del teatro di Europa στο Piccolo Teatro στο Mιλάνο. Επίσης έχει δουλέψει σε αρκετά επιτυχημένα σήριαλ στην τηλεόραση κι έχει παίξει σε δύο ταινίες μικρού μήκους.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Ήταν μια πολύ συνειδητή επιλογή, σε σχετικά μεγάλη ηλικία κι αφού είχα ολοκληρώσει τις σπουδές μου στην ψυχολογία. Παρόλα αυτά το θέατρο ήταν μια επιθυμία που την είχα χρόνια κυρίως γιατί πίστευα ότι αποτελεί την ουσιαστικότερη μελέτη της ανθρώπινης φύσης κι επειδή ταυτόχρονα ανοίγει την πόρτα σ’ έναν μαγικό κόσμο.

Μίλησε μου για το ρόλο σου και την παράσταση στην οποία συμμετέχεις τώρα...

Μόλις ολοκλήρωσα την συνεργασία μου με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας στις παραστάσεις «Το παραμύθι που δεν το ‘λεγε κανείς» και «Άτταλος ο τρίτος». Ήταν μια πολύ καλή χρονιά για μένα γιατί συνειδητοποίησα ότι το πείσμα και η θέληση μπορεί να κάνει το θέατρο στην επαρχία εξίσου ποιοτικό όσο και στα αστικά κέντρα.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Από πού να ξεκινήσω… και που να καταλήξω..! Οι πρακτικές δυσκολίες ήταν ήδη πάρα πολλές και τώρα με την οικονομική κρίση έχουν γίνει ακόμα περισσότερες.  Ως γνωστόν τα χρήματα της αμοιβής μας είναι ελάχιστα ως μηδαμινά για να μην αναφερθώ στις μετρημένες παραγωγές που δίνουν ουσιαστικές ευκαιρίες στους νέους του χώρου.  Το δυσκολότερο όμως είναι να μην σου κοπούν τα φτερά… Να μην σου στερήσει κανένας παράγοντας και καμιά αντιξοότητα, το όνειρο σου και την αγάπη σου για τη δουλειά σου. Το μεγαλύτερο ζόρι είναι να βρίσκεις διαρκώς την ψυχική δύναμη ώστε να διατηρείς το πάθος σου αναλλοίωτο.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου; 

Θα ήθελα να υπάρχω σε αυτό τον χώρο αξιοπρεπώς και είκοσι χρόνια μετά.  Θα ήθελα να μπορώ να συνεχίσω να μαθαίνω και να εκφράζομαι μαζί με ανθρώπους που σέβομαι και θαυμάζω.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Οι άνθρωποι της τέχνης που με εμπνέουν με το έργο τους είναι πάρα πολλοί.   Προσωπικά χρωστάω πάρα πολλά σε όλους τους δασκάλους μου από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στον καθένα τους ξεχωριστά.  Χαρακτηριστικά αναφέρω ορισμένους όπως τον Τσακίρογλου, τον Μιχαηλίδη, τον Βάγια, τον Χαβά, την Θεοφανίδου, τον Βουδούρη, τον Γεράρδο και τον Χούρσογλου.  Οφείλω να αναφερθώ ιδιαιτέρως στον Ανδρέα Βουτσινά που εκτός από σπουδαίο δάσκαλο του θεάτρου τον θεωρώ δάσκαλο ζωής.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Παρόλο που το θέατρο γεννήθηκε στη χώρα μας, εντελώς αντιφατικά η θεατρική παιδεία και οι πολιτιστικοί θεσμοί που στηρίζουν την τέχνη στην Ελλάδα δεν μπορεί εύκολα να συγκριθούν με άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Αγγλία -  Γερμανία).  Τους λόγους δεν είμαι σε θέση να τους γνωρίζω απολύτως.  Το θέατρο λείπει από την κουλτούρα και την καθημερινότητα των Ελλήνων.  Αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να  είμαι αισιόδοξη.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Προς το παρόν δεν επιλέγω εγώ….  Ο παράγοντας τύχη με έχει στηρίξει.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Το όραμα, η θέληση, το πείσμα, η έκθεση και το ομαδικό πνεύμα.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Θεωρώ ότι είναι το μέλλον του θεάτρου.  Είναι πολλές οι θεατρικές ομάδες τις οποίες θαυμάζω και για την καλλιτεχνική τους ποιότητα αλλά και για το θάρρος και το κουράγιο τους να συνεχίζουν παρά τις αντιξοότητες να δημιουργούν καλές παραστάσεις.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Είναι μια δουλειά που χρειάζεται υπομονή κι επιμονή άρα ένα βήμα τη φορά…  Προς το παρόν πειραματίζομαι με την συγγραφή.  Στα άμεσα σχέδια είναι η δημιουργία μιας θεατρικής ομάδας με φίλους που επικοινωνώ εντός κι εκτός σκηνής.  Κατά τα άλλα que sera sera…