Χάρης Φραγκούλης

Πρώτα ευδόκιμα βήματα με Πίντερ

Ο Χάρης αποφοίτησε πέρυσι από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου ενώ συνεχίζει τις σπουδές του στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ως σπουδαστής έλαβε μέρος στις παραστάσεις «Βατρα-Χ» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη και «Τιτανικός» σε σύλληψη-χορογραφία Κωνσταντίνου Ρήγου.

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε στις ταινίες «Ποιος Βασίλης;» του Δημήτρη Μωτσιάκα και «Μαχαιροβγάλτης» του Γιάννη Οικονομίδη.

Φέτος πρωταγωνιστεί στο πλευρό του δασκάλου του, Δημήτρη Καταλειφού, στο έργο του Χάρολντ Πίντερ «Ο Επιστάτης» σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντύπα που παίζεται στο θέατρο Απλό. Ο Χάρης υποδύεται τον Μικ με σκηνική άνεση και αμεσότητα που απέσπασαν θετικά σχόλια από κοινό και κριτικούς. Με αφορμή την παράσταση μιλά στο Επί Σκηνής για τα θεατρικά του όνειρα αλλά και τις δυσκολίες που συναντά ένας νέος ηθοποιός.

Μίλησέ μου για τον ρόλο που υποδύεσαι στον «Επιστάτη».

Αρχικά μου φάνηκε δύσκολο έργο και ομολογώ πως δεν το κατάλαβα. Μέσω όμως των προβών και υπό την καθοδήγηση του Αντώνη Αντύπα κατόρθωσα να χωρέσω κάπως τον εαυτό μου μέσα σε αυτόν τον ρόλο, τον Μικ. Ο Δημήτρης Καταλειφός μου έδειξε πολύ εμπιστοσύνη και κοντά του διδάχθηκα πράγματα. Αλλά το κυριότερο είναι ότι αμέσως μου έδωσε χώρο και προσπάθησε να μου ανατρέψει τη σχέση δασκάλου-μαθητή, αντιμετωπίζοντας με πλέον, ως συνάδελφο.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Όταν ήμουν φοιτητής, γράφτηκα σε ένα εργαστήρι, στη «Μαύρη Σφαίρα», στα Εξάρχεια κι εκεί ανακάλυψα την αγάπη μου για την υποκριτική. Μετά από τρία χρόνια έδωσα εξετάσεις στη σχολή του Εθνικού.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Τα γνωστά… Δεν βρίσκει δουλειά και δεν έχει λεφτά. Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις θέατρο αν δεν έχεις «καβάτζα» ή αν δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις παράλληλα κι άλλη δουλειά. Από εκεί και πέρα τα προβλήματα έχουν να κάνουν με τις προθέσεις του καθενός και τις επιλογές που καλείται να κάνει.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

Να βρεθεί ένας μυστήριος τύπος που θα πιστέψει σε μένα και τον Αργύρη, τον κολλητό μου και θα μας δίνει συνέχεια λεφτά προκειμένου να κάνουμε ό, τι θέλουμε στο θέατρο και όχι μόνο.

Ποιοι άνθρωποι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Πολλοί και από διαφορετικούς χώρους. Ο Ακύλλας Καραζήσης, δάσκαλος μου στη σχολή, ο πυγμάχος Άντυ Σάουερ, ο θεατρικός συγγραφέας Μπύχνερ κι ο πατέρας μου.

Η σχέση σου με τις άλλες τέχνες;

Με τη μουσική κυρίως. Έπαιζα πιάνο σε μια μπάντα. Αλλά νοιώθω ότι δεν το έχω… και ελπίζω για κάτι καλύτερο στην τρομπέτα…

Το καλοκαίρι που θα σε δούμε;

Με τη Μάρθα Φριντζήλα στην «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη, τον Ιούνιο, στο Βοτανικό και ίσως κάνουμε περιοδεία.

Η γνώμη σου για το διαδικτυακό περιοδικό Επί Σκηνής;

Σημαντική προσπάθεια που προβάλλει νέους δημιουργούς και ένας έγκυρος ενημερωτικός οδηγός για τα θεατρικά δρώμενα.