Κατερίνα Λυπηρίδου

Με ορμή και συναίσθηση

Η Κατερίνα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και αποφοίτησε από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. 

Στο θέατρο συνεργάστηκε με τους: Δ. Αθανίτη, Αντώνη Αντύπα, Παντελή Δεντάκη, Σπύρο Ευαγγελάτο, Έφη Θεοδώρου, Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο,  Γιάννη Κακλέα, Μαριάννα Κάλμπαρη, Τάσο Ράτζο, Ευθύμη Παπαδημητρίου.

Στον κινηματογράφο με τους: Δ. Αθανίτη, Σπ. Αλιδάκη, Π. Παγουλάτο, Λ. Ρικάκη.

Φέτος τη βρίσκουμε στο Νέο Κόσμο σε μια πολυσυζητημένη παράσταση που σημειώνει επιτυχία.

Στο «Επί Σκηνής» μας μίλησε με ενθουσιασμό για τη νέα αυτή θεατρική δουλειά κι απάντησε με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι ηθοποιοί. Της ευχόμαστε καλή επιτυχία!

Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα στο θέατρο;

Λίγο μετά το σχολείο γράφτηκα στο θεατρικό εργαστήρι του θεάτρου «Παράθλαση» στη Θεσσαλονίκη. Έπαιξα και σε κάποιες παραστάσεις εκεί και μετά μπήκα στη δραματική σχολή του ΚΘΒΕ.

Μίλησέ μας για την φετινή σου δουλειά. 

Είμαι στην παράσταση «Ο Συγγραφέας» του Τιμ Κράουτς, στο θέατρο του Νέου Κόσμου, με τον Μάκη Παπαδημητρίου, το Γιάννο Περλέγκα, το Χρήστο Σαπουντζή. Στη δημιουργία της παράστασης συνέβαλε και ο Παντελής Δεντάκης, ο οποίος όμως δεν παίζει. Είναι μια ομαδική δουλειά, σ’ ένα εξαιρετικό έργο, όπου θεατές και ηθοποιοί κάθονται δίπλα-δίπλα σε δυο αντικριστές κερκίδες. Δεν υπάρχει σκηνικό. Ή μάλλον αυτό που περιγράφω είναι το σκηνικό. Οι ηθοποιοί αφηγούνται μια ιστορία, οι θεατές έχουν το απόλυτο δικαίωμα να διαχειριστούν όπως θέλουν αυτό που συμβαίνει. Να αντιδράσουν, να μιλήσουν, να ακούσουν σιωπηλοί, οτιδήποτε. Είναι ένα έργο για την ευθύνη του θεατή απέναντι στις καθημερινές εικόνες βίας, για το πώς πρέπει να μάθουμε να επεξεργαζόμαστε τις εικόνες, τις καταιγιστικές πληροφορίες, το δικαίωμα επιλογής που  έχουμε όλοι σε όλα τα επίπεδα.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο; 

Μέσα από το θέατρο μπορείς να πεις ιστορίες με διαφορετικούς τρόπους.

Ν' ανακαλύψεις αυτούς τους τρόπους και ν' ανακαλύψεις την ιστορία που κρύβεται πίσω από την ιστορία που λες. Αυτός είναι ένας λόγος για να ασχοληθείς με το θέατρο. Ίσως...

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο; 

Το να μην είσαι σ’ έναν θεατρικό χώρο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχεις να αντιμετωπίσεις.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου; 

Αυτήν την εποχή μου φαίνεται μεγάλη πολυτέλεια να μιλάω για θεατρικά όνειρα.

Κάπως, όπως όλοι μας, περιμένω...

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν; 

Θαυμάζω και με συγκινούν διάφορα πράγματα στο θέατρο και σε άλλες τέχνες. Αυτό το θεωρώ πολύτιμο.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία στη χώρα μας;

Π ά ρ α   π ο λ λ έ ς   δ ρ α μ α τ ι κ έ ς  σ χ ο λ έ ς.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Γνωρίζοντας τη δουλειά κάποιων ανθρώπων, αν σου ταιριάζει αυτό που κάνουν κλπ. Κάποιες φορές βέβαια δεν επιλέγεις ακριβώς αυτό που θα ήθελες. Το θέμα είναι να υπάρχει κάτι που να σε κάνει χαρούμενο όταν πηγαίνεις στην πρόβα.

Ποιο θεωρείς το δυνατό σου σημείο;

Το δυνατό μου σημείο είναι ότι ξέρω το αδύνατο μου σημείο.

Πως αντιμετωπίζεις το πρόβλημα του βιοπορισμού μέσα από το επάγγελμα που διάλεξες;

Πότε έτσι, πότε αλλιώς. Ελπίζω στο «έτσι».

Πιστεύεις πως το θέατρο σε χρειάζεται τόσο όσο το χρειάζεσαι;

Νομίζω ότι εγώ το χρειάζομαι. Αυτό γιατί να με χρειάζεται;

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Η ορμή κι ας κάνει και λάθος.

Περιέγραψε μου με δυο λόγια το προφίλ ενός καλού σκηνοθέτη.

Να ξέρει τι θέλει, να ακούει τι θέλεις και όλο αυτό να μπορεί να γίνει πράξη.

Τι είναι σωστό για σένα στη σκηνή και τι λάθος;

Νομίζω ότι το να έχεις μια πολύ γερή κατασκευή στο κεφάλι σου που δεν κλονίζεται με τίποτα, είναι λάθος.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Πιστεύω ότι πρέπει να έχουν ανάγκη να πουν κάτι. Αλλιώς είναι ταλαιπωρία και χάσιμο χρόνου.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Θα ήθελα μετά το τέλος των παραστάσεων (τέλος Ιανουαρίου) να κάνω ένα ωραίο ταξίδι. Θα ήθελα!

Πες μας την γνώμη σου για το «Επί Σκηνής».

Έχει πολύ ενδιαφέρον η δουλειά που κάνετε. Καλή συνέχεια!