Σχήμα εκτός άξονα

Ασφαλές πλαίσιο ανάπτυξης δημιουργικών ιδεών

Το Σχήμα Εκτός Άξονα δημιουργήθηκε από την Αναστασία Θεοφανίδου και τον Νίκο Βουδούρη τον Ιανουάριο του 2008 με σκοπό να στεγάσει διαφορετικές απόψεις πάνω στην τέχνη.

Μέχρι τώρα έχει πραγματοποιήσει τέσσερις παραστάσεις:

• Ιοκάστη της Δήμητρας Μήττα

        Σκηνοθεσία: Νίκος Βουδούρης

• Μπλόμ! σε κείμενα του Βασίλη Αμανατίδη

        Σκηνοθεσία: Νίκος Βουδούρης

• Ρόλοιng (Μήδεια, Οφηλία, Ιππόλυτος, Τζώρτζ)

         Σύλληψη- Σκηνοθεσία: Αναστασία Θεοφανίδου          

• Καλιγούλας –God του Νίκου Βουδούρη    

         Σκηνοθεσία: Νίκος Βουδούρης

    Δ εν κινήσει

        Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Αναστασία Θεοφανίδου

 Επίσης παρουσίασε στα πλαίσια του Κύκλου Ανοιχτών Συνεντεύξεων, δύο συνεντεύξεις με τους ηθοποιούς Δημήτρη Βάγια και Λίνα Λαμπράκη ενώ έχουν ήδη ξεκινήσει Κύκλοι Σεμιναρίων.

 Το Σχήμα «Εκτός Άξονα» φιλοξενήθηκε μέχρι το τέλος του 2009 στο θέατρο τέχνης «Ακτίς Αελίου», ενώ από τον Ιανουάριο του 2010 έχει το δικό του χώρο στην Πλάτωνος 35 όπου έχουν ήδη ξεκινήσει τα σεμινάρια.

Με το «Επί Σκηνής» μιλούν η Αναστασία Θεοφανίδου και ο Νίκος Βουδούρης

Μιλήστε μου για την καινούρια σας στέγη.

Στέγη; Χώρος; Χώρος ενιαίος; Χώρος σε δωμάτια; Δωμάτια πανικού; Μπα. Χώρος θεάτρου; Πολυχώρος; (αυτό δεν ηχεί καλά). Ασφαλές  πλαίσιο ανάπτυξης δημιουργικών ιδεών. Αυτό! Ναι, μάλλον αυτό...

Ποιοι είναι οι στόχοι της ομάδας και  ποιες οι εμμονές της;

Οι στόχοι ακόμη διαμορφώνονται και θα συνεχίσουν να διαμορφώνονται μέσα στην πρώτη τετραετία περίπου, οπότε θα αποφασίσουμε την ανάγκη για συνέχιση  η όχι του Σχήματος εκτός Άξονα με τη σημερινή μορφή του. Οι παραστάσεις, οι κύκλοι ανοιχτών συνεντεύξεων, τα σεμινάρια, οι  βραδιές αυτοσχεδιασμών, τα ιδιότυπα θεατρικά αναλόγια, η πρόσκληση νέων για σκηνοθετικές απόπειρες και η πιθανή δημιουργία forum για ανοικτές συζητήσεις θεματικών κύκλων γύρω από την τέχνη, την πολιτική και τον πολιτισμό είναι στόχοι υπό διαρκή επαναδιαπραγμάτευση. Η εμμονή μία και μοναδική. Ποιότητα μέσα από την όποια δραστηριότητα πραγματοποιείται.

Πώς η  κίνηση διαμορφώνει την εικόνα μιας παράστασης και πώς ενεργοποιεί τις δυναμικές του θεατή;

Η κίνηση προϋπάρχει στη ζωή από το λόγο. Είναι η κινητήριος δύναμη. Με τη σωστή χρήση της τα σώματα των θεατών ενεργοποιούνται και συμμετέχουν πιο ενεργά στην παράσταση. Η αρτιότερη εικόνα παράγεται όταν κίνηση και  λόγος λειτουργούν παράλληλα και συμπληρωματικά και δημιουργούν «ένα όλον».

 Όταν βρίσκεσαι «εκτός άξονα» τι συνειδητοποιείς και τι κερδίζεις;

Πρόκειται για μια ιδέα. Κανείς δεν μπορεί επί της ουσίας να βρίσκεται εκτός άξονα εφ’ όσον ζει και συνεχίζει να ζει μέσα στη συγκεκριμένη κοινωνία. Στην προσπάθεια να σκεφτείς έξω από τα ειωθότα, σίγουρα συνειδητοποιείς πόσο καλύτερα θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα. Μέχρι εδώ κερδίζεις. Στην πράξη όλα είναι συν και πλην. Μπορεί να χάσεις λεφτά, να συγκρουστείς με παλιούς φίλους, να δεχτείς αβασάνιστη κριτική. Όταν βρίσκεσαι εκτός άξονα είναι η ώρα που μπορείς  να ονειρεύεσαι να ρισκάρεις και να δημιουργείς καινούργιες εκδοχές σε συγκεκριμένες πορείες.

Τι σημαίνει για σας ένας κόσμος «πάνω στη  σκηνή»;

Ένας κόσμος οικουμενικός, συμπαντικός κοινωνικά υπαρκτός, Ένας κόσμος που παίζει έξω από μας και μέσα μας. Ένας κόσμος όμως, που με όποιον τρόπο κι αν ορίζεται, έχει την ελευθερία να πει και να νιώσει ό,τι του ζητείται.

Τι πιστεύετε για τη θεατρική παιδεία στη χώρα μας;

Δεν υπάρχει απολύτως τίποτε το συγκροτημένο. Κάποιες ελάχιστες νησίδες θεατρικής παιδείας  με ουσία, μόνες και διασκορπισμένες στον Ελλαδικό χώρο, προσπαθούν και πετυχαίνουν. Ένας κεντρικός σχεδιασμός  ευέλικτος  και χωρίς αγκυλώσεις, που αφήνει την απαραίτητη ελευθερία στην εφαρμογή του κρίνεται απαραίτητος. Κατά τη γνώμη μας χρειάζεται επιπλέον χρόνος στις σπουδές, μεγαλύτερη σαφήνεια προγραμματισμού και σωστή διαδρομή μέσα από τους συγγραφείς που έχουν στιγματίσει το θέατρο με την πορεία τους.

Πώς ένας ηθοποιός εντάσσεται σε ένα σύνολο χωρίς να συντρίβεται η προσωπικότητά του;

Κατ’ αρχήν το μέγεθος του θιάσου και το έργο παίζουν καθοριστικό ρόλο. Ο ηθοποιός που γνωρίζει καλά τις παραμέτρους της δουλειάς του, συνήθως δε νιώθει τη συντριβή της προσωπικότητάς του κι αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Από κει και πέρα όμως, ο σωστός χειρισμός βρίσκεται στο σκηνοθέτη, στους συνεργάτες του και στο πλαίσιο διαδικασιών που προσφέρουν. Εάν το πλαίσιο δημιουργίας είναι πρόσφορο, ο ηθοποιός με τη σωστή χρήση της προσωπικότητάς του και την αυτοπειθαρχία, μπορεί να έχει παρουσία, δύναμη και αξία προσφέροντας στο σύνολο τη δική του πρόταση.    

Πώς λειτουργούν στην Ελλάδα οι πολιτιστικοί φορείς;

 Οι πολιτιστικοί φορείς δυστυχώς λειτουργούν συνήθως βάσει του πρόσκαιρου οικονομικού τους συμφέροντος. Δεν υπάρχει πρόθεση για δημιουργία υποδομών,  επιθυμία για την παρουσίαση ποιότητας στο καλλιτεχνικό έργο και υπομονή για την μετέπειτα οικονομική απόδοση. Πρόκειται για μια απόλυτα στρεβλή διαδρομή που  τα αποτελέσματά της είναι παντού ορατά.

Πώς μπορεί να συμβάλλει στην εξέλιξη του ελληνικού θεάτρου η συμπρωτεύουσα;

 Λογικά δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε τις πόλεις αλλά τους ανθρώπους που συμβάλλουν στην εξέλιξη του θεάτρου.

Σωστά. Πώς αντιμετωπίζετε τις οικονομικές αντιξοότητες;

Τις εντάσσουμε στην καθημερινότητά μας και ζούμε ανάλογα με αυτές.

Χρειάζεται κουράγιο γι’ αυτό. Πείτε μου τώρα: Τι σας  εμπνέει και τι σας απωθεί;

Στις διαδικασίες αυτό που εμπνέει είναι το απόλυτο δόσιμο όλων των συντελεστών  και το ενδιαφέρον γι’ αυτό που ονομάζουμε ζωτικό χώρο γύρω από την παράσταση. Ό,τι άλλο... απωθεί.

Η καθημερινότητα πώς γίνεται τέχνη; Αν γίνεται...

Αν... κάποιος μπορεί να αναπαράξει έξω από το μυαλό του και έξω από το σώμα του ό,τι συμβαίνει γύρω του. Αν... καταφέρει να βλέπει μέσα από ένα τρίτο μάτι τον κόσμο, τότε και η πλέον πεζή καθημερινότητα μετατρέπεται σε τέχνη. Όταν στην καθημερινότητα δεν υπάρχει τέχνη, τότε η τέχνη μπορεί να μετατραπεί σε κακώς εννοούμενο επάγγελμα.

Μιλήστε μου για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε σαν ομάδα ένα έργο πριν το ανεβάσετε;

Η ενασχόληση ξεκινά με όποιες παραμέτρους προκύπτουν γύρω από το έργο σήμερα, ή έχουν προϋπάρξει γύρω από αυτό, και με αυτοσχεδιασμούς που  κάνουν το έργο πιο προσιτό και οικείο. Το κείμενο ακολουθεί αργότερα και η ανάλυσή του διαμορφώνεται αργά και παράλληλα, μαζί με όλες τις άλλες διαδικασίες που συγκροτούν την παράσταση.

Ποια  πιστεύετε πως είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα ενός διαδικτυακού περιοδικού;

Χωρίς να έχουμε σαφή εικόνα, πιστεύουμε πως τα πλεονεκτήματα είναι: η πρόσβαση σε πολλά μέρη του κόσμου και ο άπλετος χώρος όπου μπορούν με επάρκεια να αναπτυχθούν ειδήσεις και απόψεις. Το μειονέκτημα: ότι πολλοί άνθρωποι  ακόμη δεν είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο.

Ποια είναι η σχέση σας με την αγάπη, ποια με τη σεξουαλικότητα, ποια με την εξουσία και ποια με τον θάνατο;

Η αγάπη απαραίτητη προϋπόθεση για τη ζωή, η σεξουαλικότητα αναγκαία για την ισορροπία του ανθρώπου, η εξουσία αναγκαίο κακό και ο θάνατος κλείνει έναν κύκλο, που όσο πιο γεμάτος είναι από ζωή τόσο πιο συμφιλιωμένος αισθάνεσαι μαζί του.

Ευχαριστούμε πολύ!

Εγώ ευχαριστώ...