ΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΤΖΟΓΙΑΝΝΗΣ (2012)

first

last

start

stop

Σχετικά άρθρα

ΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΤΖΟΓΙΑΝΝΗΣ (2012)

Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη

Τρίτη, 25 Δεκέμβριος 2012 19:48

Μάνος Καρατζογιάννης

Η «Παρέλαση» επιστρέφει στο Θέατρο «ΠΟΛΗ» για δέκα μόνο παραστάσεις και μιλάμε με τον Μάνο Καρατζογιάννη, για το έργο, την συγγραφέα και τους συνεργάτες του Ένκε Φεζολάρι και Βασιλική Τρουφάκου…

Έχεις βιώσει για αρκετές φορές και σε διαφορετικούς χώρους την ιστορία της «Παρέλασης». Τι είναι αυτό που κάνει το κοινό να έρχεται και να ξαναέρχεται σ’ αυτήν την παράσταση ενώ όπως έχω πληροφορηθεί του προκαλεί και μια πολύ ξεχωριστή συγκίνηση;

Το έργο έχει δύναμη. Είναι το πιο πολυπαιγμένο της συγγραφέως διεθνώς. 'Έχει ανέβει στην Αγγλία, την Ισπανία, την Τουρκία, το Βέλγιο, στη Γαλλία από τον Βιτέζ. Σε μια επιστολή του στην Αναγνωστάκη κατά τη διάρκεια των δοκιμών της «Παρέλασης» στο Παρίσι λίγο μετά το Μάη του ΄68, ο Αντουάν Βιτέζ αναφέρει: «Όλα ήταν αληθινά, προανήγγελλαν τη συμφορά, έλεγαν τον τρόμο και η Λούλα πίσω από τα μαύρα της γυαλιά έβλεπε περισσότερο από τους δημοσιογράφους, αυτή τα είχε καταλάβει όλα». Ο προφητικός λόγος του κειμένου, αν και γραμμένος το 1964, φτάνει ως τα σήμερα. Συγκινεί και προβληματίζει. Δουλέψαμε με σεβασμό στο κείμενο και προσπαθήσαμε να το επικοινωνήσουμε με τον κόσμο. Αυτή νομίζω είναι και η δύναμη της παράστασης.

karatzogianis3

Μίλησέ μου για την κυρία Αναγνωστάκη και τον τρόπο με τον οποίο παγιδεύει τους ήρωες της σε καταστάσεις που τους συνθλίβουν.

Η Λούλα Αναγνωστάκη είναι η δραματουργική μας ρίζα. Από το 1965 που εμφανίστηκε στη σκηνή, η νεοελληνική ιστορία διατρέχει τα έργα της χωρίς συγκεκριμένες αναφορές αλλά ως κοινωνικό χνάρι. Αναδεικνύει την οικουμενικότητα της «ελληνικότητας» και γεφυρώνει δύο έννοιες που σπανίως συμβαδίζουν στην καθημερινή μας ζωή, το «ιδιωτικό» και το «δημόσιο». Η γραφή της πραγματεύεται την ήττα, την μοναξιά, την ενοχή, το τραύμα. Οι ήρωες της κινούνται σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο, στην κλειστοφοβία του περιορισμένου εσωτερικού χώρου και στην αγοραφοβία του εξωτερικού. Σε κάθε έργο της συγγραφέως συμβαίνει ένα δημόσιο γεγονός. Στον «Ήχο του Όπλου» οι βουλευτικές εκλογές, στην «Κασέτα» ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι, μια παρέλαση στο ομώνυμο έργο, που επιδρούν ως καταλύτες στις προσωπικές σχέσεις των ηρώων. Ο έξω κόσμος τους γοητεύει, τους φορτίζει, τους απειλεί και συχνά τους συντρίβει. Ουσιαστικά η Αναγνωστάκη είναι σα να καλεί σε κάθε έργο, τον θεατή να αναλάβει τη δική του ευθύνη για όσα συμβαίνουν, να κάνει κι αυτός κάτι.

parelasi2

Πως ήταν η συνεργασία με την ταλαντούχα και πανέμορφη συμπρωταγωνίστριά σου;

Τη Βασιλική την είδα πρώτη φορά σε μια παιδική παράσταση του Εθνικού, όπου την είχα ξεχωρίσει. Είχαμε συναντηθεί άλλη μια φορά τυχαία. Είναι τόσο όμορφη που καμιά φορά ξεχνιόμουν στις πρόβες και τη χάζευα. Μετά από ενάμισι χρόνο συνεργασίας στην παράσταση και μετά από αρκετά ταξίδια που κάναμε για την περιοδεία, άρχισε η σχέση μας να γίνεται όπως και στο έργο έντονη, καθημερινή, με αυτήν την αγάπη κι αυτή την οικειότητα. Εύχομαι να ξανασυνεργαστούμε και να έχει μια λαμπρή συνέχεια.

Πως λειτούργησε σε σένα η σκηνοθεσία του Φεζολάρι και τι δρόμους ακολούθησες για να ισορροπήσεις το τελετουργικό με το ρεαλιστικό στοιχείο.

Ο Ένκε έχει ένα μοναδικό πλεονέκτημα κουβαλάει βιώματα και μνήμες ,πολύ ιδιαίτερες. Ήρθε στην Ελλάδα στα δώδεκα του μέσα από μια πολύ δύσκολη συνθήκη. Τα θέματα που πραγματεύεται το έργο τα έχει λίγο -πολύ βιώσει .Η κοινωνικοπολιτική συνθήκη της χώρας του, όπως την άφησε, συνάντησε αυτή του έργου αλλά και της σημερινής εποχής. Είναι αυτοδημιούργητος και ανήσυχος. Η οπτική του για το θέατρο έχει φαντασία και δύναμη. Στις πρόβες μας άφησε ελευθερίες αλλά μας δημιούργησε και χώρο. Δουλέψαμε επίμονα και αρμονικά. Η ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλιστικό και στο τελετουργικό έρχεται όπως κάθε φορά από την ισορροπία έργου -παράστασης, συγγραφέα και σκηνοθέτη. Είναι μια ισορροπία, που καλούμαστε να κρατήσουμε οι ηθοποιοί.

parelasi5

Αν αυτή τη στιγμή απομόνωνες τα πολλαπλά του μηνύματα, ποια θα ήταν η φράση που θα καθόριζε για σένα την ουσία του έργου;

Η φράση της Ζωής: «Άρη, άνοιξε το παράθυρο. Φώναξε, κάνε κάτι!».

Πιστεύεις ότι θα μπορούσε αυτή η παράσταση να αγγίξει και τους θεατές της επαρχίας;

Στη διάρκεια της μέχρι τώρα περιοδείας μας (Πάτρα, Λευκάδα, Κύπρος, Μύκονος, Λάρισα) διαπιστώσαμε πως η παράσταση μπορεί να τους αγγίξει το ίδιο όπως το θεατρόφιλο κοινό της Αθήνας. Ελπίζουμε να καταφέρουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι της «Παρέλασης» και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Έμαθα για μια νέα συναρπαστική, παράξενη κι αστεία παράσταση στην οποία παίζεις κι η οποία αν και τελειώνει σε λίγες μέρες έχει συζητηθεί πολύ. Μίλησέ μου γι’ αυτήν;

Πρόκειται για το «Atomik alert» του Φρεντρίκ Σοντάνγκ στον κινηματογράφο του Ιδρύματος Κακογιάννη σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη. Η παράσταση πήρε παράταση και θα συνεχιστεί και τον Ιανουάριο κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα βράδυ. Ο Σοντάνγκ συνέθεσε μια χιουμοριστική κινηματογραφική ιστορία-παραβολή μέσα από ταινίες της Αμερικής του -50 για την κρατική διαφθορά, την προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε και την οικολογική καταστροφή. Πέντε ηθοποιοί (μαζί με τους Μ. Ζερβού, Σ. Μάκρα, Π. Λύκο, Σ. Σιούλη) μιλάμε πάνω στα στόματα των ηθοποιών της ταινίας. Είναι ένα πρωτοποριακό εγχείρημα από την Αβινιόν που απαιτεί συντονισμό και ακρίβεια.

Μια και δεν τέλειωσε ο κόσμος σήμερα ποια είναι τα σχέδιά σου και ποια τα όνειρά σου για το μέλλον;

Σε λίγες μέρες ξεκινάμε πρόβες με τον σκηνοθέτη Γ. Οικονόμου στο έργο των Θ. Νιάρχου-Ε.Τσαγκαράκη «Γουάιλντ-Τσε». Το έργο αναφέρεται σε μια φανταστική συνάντηση του Όσκαρ Ουάιλντ με τον Τσε Γκεβάρα και η πρεμιέρα είναι προγραμματισμένη για το Φεβρουάριο στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα». Όσο για το μέλλον, ας ευχηθούμε το 2013 να είναι τυχερό τόσο για εμάς όσο και για τη χώρα μας.

parelasi3