Σχετικά άρθρα
| FUCKING GAMES |
 |
 |
| Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη | ||
| Κυριακή, 03 Απρίλιος 2011 08:50 | ||
|
FUCKING GAMES του Grae Cleugh
Η υπόθεση του έργου
Ο Τέρενς ένας άντρας γύρω στα σαράντα, με κυνικό χιούμορ και εξουσιαστικό ταπεραμέντο, έχει μια δεκάχρονη σχέση με τον ήσυχο, ευγενικό και χαμηλών τόνων Τζόνα ο οποίος του είναι βαθιά προσηλωμένος και εξαρτημένος απ’ αυτόν ερωτικά, ψυχικά και οικονομικά. Ταυτόχρονα όμως ο Τέρενς, φλερτάρει και διεκδικεί σεξουαλικά νέους άντρες και στην προκειμένη περίπτωση τον πρώην εραστή του Τζουντ ο οποίος μόλις έχει ξεκινήσει σχέση με ένα όμορφο, νεαρό αγόρι, τον Ντάννυ. Ο νεαρός αυτός δεν είναι καθόλου εύκολη περίπτωση όπως θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς σε πρώτη φάση και αποδεικνύεται εξαιρετικά μάχιμος όταν καλείται να υπερασπιστεί την σχέση του με τον Τζουν την οποία διεκδικεί όχι από καπρίτσιο αλλά από βαθιά επιθυμία για μια ουσιαστικότερη επικοινωνία. Όλη η ιστορία εξελίσσεται μέσα σε μια νύχτα όταν στο διαμέρισμα του Τέρενς εισβάλλει ο Τζουντ ο οποίος φέρνει μαζί του το νέο του απόκτημα, τον Ντάννυ. Το εκκεντρικό σαλόνι μετατρέπεται σύντομα σε πεδίο μάχης. Κόκα, ποτά, πεολειχίες, άγριο σεξ, αντεγκλήσεις, χιουμοριστικές αντιπαραθέσεις, οξείς διαξιφισμοί με το γάντι και ύπουλες παγίδες που αποδεικνύονται εξ ίσου καταστροφικές για όλους. Και σε ένα δεύτερο επίπεδο μια βαθιά, ανεκπλήρωτη ανάγκη για τρυφερότητα, συντροφικότητα, αγάπη, ανταλλαγή πέρα από το περιστασιακό σεξ και εμπιστοσύνη χωρίς όρους. Καθώς η νύχτα προχωράει, η μοναξιά απογυμνώνει την συντροφιά από το εκθαμβωτικό της περίβλημα κι οι τέσσερις άντρες οπλίζονται για να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους σε έναν πόλεμο ο οποίος τελικά δεν θα έχει παρά μόνο ηττημένους. Το φινάλε του έργου μετά από μία απρόβλεπτη ανατροπή, τους αφήνει όλους αόπλους στο έλεος της συμπόνιας αλλά και της ασπλαχνίας, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την βαθύτερη ουσία των διαφορετικών ψυχισμών τους αλλά και την αδηφάγα τους ανάγκη να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.
Η δραματουργία
Έργο χαρακτήρων βασισμένο στην δυναμική των αντιπαραθέσεων αλλά και στους κώδικες συμπεριφοράς των gays κοινοτήτων στην μετά-αίητζ εποχή, ορίζει την δράση του με άξονα τις διαβαθμίσεις των σχέσεων των τεσσάρων προσώπων της ιστορίας και στις ρήξεις που προκαλούν οι διαφορετικές στοχοκατευθύνσεις τους. Σε μια βαθύτερη και πιο προσεκτική ανάλυση διαπιστώνει κανείς πως δεν υπάρχουν αρνητικοί ή θετικοί ήρωες εδώ. Όλοι έχουν αδυναμίες αλλά και απωθημένα τραύματα που ορίζουν το μέγεθος της αφοσίωσης ή της προδοσίας τους. Οι χαρακτήρες είναι παγιδευμένοι όχι εξ αιτίας της σεξουαλικής τους ιδιαιτερότητας και επιλογής αλλά εξ αιτίας ενός υπόγειου τρόμου ο οποίος διαπερνώντας τους ηδονιστικούς κώδικες και την ανόθευτη σεξουαλικότητά τους, τους φέρνει αντιμέτωπους με τη μοναξιά, τη φθορά, την αρρώστια και τον θάνατο. Βραβευμένο με το βραβείο Laurence Olivier 2002 το έργο του σκοτσέζου συγγραφέα Grae Cleugh παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ανήκει στην κατηγορία του in-yer-face theater της αγγλικής σκηνής με τα ακραία συμβάντα να εξελίσσονται ωμά επί σκηνής δημιουργώντας δυναμικές εντάσεις οι οποίες εκτονώνονται σε ακραίες αλλά και βαθιά ανθρώπινες συμπεριφορές πέρα από ηθικές ή και καλλιτεχνικές προκαταλήψεις. Ο συγγραφέας, χωρίς όρια και χωρίς περιττές ηθικολογίες αλλά με βαθιά τρυφερότητα που αναδεικνύει τις πιο ανυπεράσπιστες πτυχές της υπαρξιακής μας αγωνίας, μέσα από ένα παιχνίδι λεκτικής και δραματουργικής δεξιοτεχνίας μας φέρνει αντιμέτωπους όχι μόνο με τις ερωτικές επιλογές μας αλλά και με την ίδια την εσώτερη φύση μας που επιδιώκοντας το ανέφικτο, αποδυναμώνει το εφήμερο.
Η παράσταση
Σ’ ένα νεο-πάνκ σκηνικό χώρο, με λιτές λεπτομέρειες και προκλητικές εικαστικές, διακοσμήσεις, φιλοτεχνημένο από τον Γιώργο Λυντζέρη, έστησε την παράστασή του ο Δημήτρης Κομνηνός, υποβάλλοντας με διακριτικούς χειρισμούς την ποιητικότητα της βίας. Οι δυναμικές των δράσεων τονίστηκαν ιδιαίτερα από την ρεαλιστική απόδοση, τους αιχμηρούς φωτισμούς και την επιδέξια διαχείριση των ανατρεπτικών συγκρούσεων. Μέσα από μια αισθητική βίντεο-κλιπ, σε έντονα δυναμικούς ρυθμούς ενταγμένους στους μουσικούς ήχους του Αντρέα Τρούσσα κινήθηκαν οι τέσσερις ικανοί ηθοποιοί, οι οποίοι απέδωσαν τις αποχρώσεις των ρόλων τους με ευστροφία, διαύγεια, καθαρή σωματικότητα κι αυθεντική πειστικότητα. Εξισορροπώντας τις αντιθέσεις και απογειώνοντας τις εξάρσεις λειτούργησαν σε απόλυτη σκηνική σύμπνοια και με εξαιρετική κινησιολογική και ερμηνευτική άνεση. Μια παράσταση που αξίζει να δείτε αλλά και να ξαναδείτε.
Μετάφραση / σκηνοθεσία: Δημήτρης Κομνηνός Σκηνικά / κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας Μουσική / visuals: Ανδρέας Τρούσσας. Παίζουν: Γιώργος Γιαννακάκος Μάνος Κανναβός Χάρης Μπόσινας Μαρίνος Παναγιωτάκης.
THEATROVICTORIA ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 5 (& 3ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 119)
Τηλέφωνο: 210 – 8233125
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
|
