Νυκτόβια ζώα

του Χουάν Μαγιόργκα

Ένας, κατά τα άλλα φιλήσυχος πολίτης, που πλήττει ακόμα και με τον ίδιο του τον εαυτό, ενώ περνάει επιπλέον και συζυγική κρίση, μετατρέπει τον μετανάστη και επιπροσθέτως διανοούμενο γείτονά του, σε σκλάβο του για να εξασφαλίσει την παρέα του. Ο μετανάστης γείτονας ο οποίος είναι και φανατικός βιβλιόφιλος, φοβούμενος μην απελαθεί, αποδέχεται την σκλαβιά του αν και μάλλον βαριέται θανάσιμα με τον ηλίθιο εκβιαστή που του έλαχε, ο οποίος μεταξύ άλλων ανοήτων ενασχολήσεων, ενθουσιάζεται και με την παρατήρηση των νυκτόβιων ζώων. Η γυναίκα του ντόπιου η οποία δεν μπορεί να κλείσει βλέφαρο για κάποιο λόγο αλλά εντούτοις θα πρέπει να είναι το μόνο νυκτόβιο ζώο για το οποίο δεν ενδιαφέρεται ο άντρας της, δεν την πολυβρίσκει ούτε αυτή μαζί του και θα της έδινα κάθε δίκιο. Αντιθέτως φαίνεται πως την ενδιαφέρει ο ξένος γείτονας και κάπου εδώ θα διαφωνούσα με την εν λόγω κυρία διότι έτσι κάπως καταλήγουν οι ταλαιπωρημένες σύζυγοι από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη ή αλλιώς με το γκρεμό μπροστά τους και το ρέμα από πίσω τους. Η γυναίκα τώρα του μετανάστη η οποία επίσης δεν φαίνεται ιδιαίτερα ικανοποιημένη από τη ζωή της, δεν θέλει να είναι ο άντρας της σκλάβος και στο τέλος τον παρατάει και σηκώνεται να φύγει προς αναζήτηση ενός άλλου, πολύ γοητευτικού γι’ αυτήν αρσενικού με καπέλο και χωρίς αφέντη, αγνώστων λοιπών στοιχείων, το οποίο όμως μάλλον το φαντάζεται.

Για όλα αυτά τα τραγικά που ζουν οι ήρωες της ιστορίας με το πολιτικοκοινωνικό υπόβαθρο και τα πολύ καλά κρυμμένα βαθιά νοήματα, ευθύνεται ένας νόμος που απειλεί τους μετανάστες με απέλαση, η μοναξιά του ντόπιου κι η εκνευριστική υπομονή του ξένου ο οποίος επιπλέον είναι και δειλάρα. Η δική μας υπομονή πάντως εξαντλήθηκε περίπου στο πρώτο μισάωρο καθώς προσπαθούσαμε να ατενίσουμε μπούφους και κουκουβάγιες μέσα από τα μάτια του ενός από τους δύο ήρωες, ο οποίος είχε αποφασίσει μάλλον να τσακίσει και τα δικά μας νεύρα εκτός από του γείτονά του. Άνευρη σκηνοθεσία σε ένα μέτριο και κακομεταφρασμένο εργάκι το οποίο σκηνοθέτησε επίσης κι ο Κωστής Καπελώνης αλλά στην «εν λόγω» παράσταση μάλλον δεν τα καταφέρνει να κρατήσει το ενδιαφέρον ούτε των ίδιων των δύο αντρών ηθοποιών που το παίζουν. Οι κοπέλες πάλι που υποδύονταν τις δύο στερημένες και μονίμως ανικανοποίητες συζύγους, συγκινήθηκαν μόνες τους ενώ τα εφευρετικά αλλά διόλου ενταγμένα στην συγκεκριμένη παράσταση, σκηνικά, άνοιγαν, έκλειναν, σηκώνονταν και έπεφταν προσφέροντάς μας διαρκώς μικρά διαλείμματα που ήρθαν κι αποτέλειωσαν το οποιοδήποτε νεύρο και ρυθμό είχε απομείνει επί σκηνής. Είμαι σίγουρη ότι η ταλαντούχα ηθοποιός και σκηνοθέτης της παράστασης Μαρίνα Νατιώτη, μπορεί και καλύτερα...

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία: Μαρίνα Νατιώτη

Σκηνικά-Κοστούμια: Σοφία Μαρόλλα

Μουσική: Σπύρος Φάρος

Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Κεφαλληνού

Κατασκευή σκηνικού: Αποστόλης Σορολοπίδης

Παίζουν: Ανδρονίκη Αβδελιώτη

Βασίλης Αρβανίτης

Νικόλας Πιπεράς

Ελίζα Πιτσικώνη

Χώρος πολιτισμού @ΡΟΥΦ

Κωνσταντινουπόλεως 10 & Ανδρονίκου 18

Ρουφ – Γκάζι

Τηλέφωνο: 210-3837191

Έως 29 Μαΐου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 21.00

Τιμές εισιτηρίων:

Γενική είσοδος: 12 €

Φοιτητικό: 10 €

Διάρκεια παράστασης: 85’