Βίκυ Μιχαλοπούλου

Απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Θεμέλιο» παρακολούθησε σεμινάρια στο StudioNama του Επι Κολωνώ με την Ελένη Σκότη, Butoh με τη Μαρία Λάππα, τεχνική υποκριτικής Meisnerμε την Όλγα Τζωρτζ και ολοκλήρωσε τις πανεπιστημιακές της σπουδές στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. Σπούδασε επίσης πιάνο, τραγούδι, χορό και αρμονία. Έχει παίξει σε αρκετές παραστάσεις στο θέατρο για μεγάλους αλλά και για παιδιά κι επίσης σε κινηματογραφικές ταινίες.

Φέτος την βλέπουμε στην παράσταση «Διαδικασίες Διακανονισμού Διαφορών», σε δραματουργία του Δημήτρη Δημητριάδη και σκηνοθεσία της Ζωρζίνας Τζουμάκα. Μιλάμε μαζί της για την παράσταση, το ρόλο της και την πορεία της στο θέατρο σε καιρούς δύσκολους…

Μίλησε μου για την παράσταση στην οποία παίζεις τώρα;

Επί σκηνής συνυπάρχω με την Καλλιόπη Μανδρέκα και τοv Δημήτρη Τσολάκη, καθώς και τοv Γιώργο Δεδούση στο πιάνο, που έχει γράψει και τη μουσική της παράστασης.

Γιατί επιλέξατε αυτό το έργο;

Για το θέμα του, αλλά και τον τρόπο που το παρουσιάζει ο συγγραφέας. Αυτό το έργο μας μιλά για τον έρωτα που βιώνουν τρεις άνθρωποι που έχουν εμπλακεί σε ένα ερωτικό τρίγωνο. Αυτός ο έρωτας, μέσω της ποιητικής γλώσσας του συγγραφέα, παρουσιάζεται καταστροφικός, μυστήριος, ανεξήγητος, απλοϊκός αλλά και περίπλοκος, ακραίος και βασικά χωρίς τέλος… Είναι τόσο τραγικό και συγχρόνως αστείο να βλέπει κανείς αυτούς τους ανθρώπους να είναι εγκλωβισμένοι σε ένα «αιώνιο βάσανο», χαμένοι, σχεδόν αυτιστικά, στο χωροχρόνο του έρωτά τους, λες και δεν υπάρχει ζωή έξω από αυτόν τον πόθο. Τόσο τραγικό και συγχρόνως αστείο που αναρωτιέται κανείς: «Γιατί τόσος πόνος;». Όπως αναρωτιέται, πιστεύω, και κάθε άνθρωπος μετά το τέλος μιας δικής του ιστορίας μεγάλου πάθους. Την κοιτάζει πια απ’ έξω και γελά με τις υπερβολές του και τις ακρότητές του. Πρόκειται λοιπόν για ένα έργο, βουτιά στο παράδοξο του έρωτα.

Μίλησε μου για το ρόλο σου.

Υποδύομαι τη Λίνα. Η κολλητή της φίλη, Μόνα, την πιέζει να γνωρίσει τον σύντροφο της, Τόνυ. Όταν όμως η Λίνα συναντά τελικά τον Τόνυ, τον ερωτεύεται. Είναι λοιπόν, κατά κάποιον τρόπο, το «τρίτο πρόσωπο». Είναι μια γυναίκα με ισχυρή διαίσθηση και ικανότητα να «βλέπει» αυτό που έρχεται. Γι’ αυτό κι η φίλη της έχει ανάγκη την γνώμη της, για τον σύντροφό της. Εδώ όμως, ενώ βλέπει το κακό που έρχεται, δεν καταφέρνει να οχυρωθεί. Έχει ήδη ερωτευτεί, χωρίς κι η ίδια να το έχει καταλάβει. Η Λίνα είναι μια γυναίκα παρορμητική που ζει τον έρωτα μέχρι τέλους. Ένα τέλος που πολλές φορές προσπαθεί βίαια να βάλει κι η ίδια αλλά δεν τα καταφέρνει… έχει εγκλωβιστεί στον φαύλο κύκλο του έρωτα.

Πώς βλέπεις το θεατρικό τοπίο στη χώρα μας;

Γίνονται πάρα πολλές παραστάσεις. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο, αλλά ίσως και θέμα για προβληματισμό. Από τη μία είναι πραγματικά πάρα πολύ όμορφο, ελπιδοφόρο και χρήσιμο να εκθέτονται τόσες «εικόνες», από την άλλη αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν όλοι αυτοί οι θίασοι των δύο με πέντε ατόμων ένωναν τις δυνάμεις τους. Πιστεύω ότι θα μπορούσαν να ανεβαίνουν πολύ πιο μεγάλες παραγωγές και προσωπικά μ’ αρέσει παρά πολύ να βλέπω στη σκηνή πλήθος ρόλων και κατά συνέπεια και ηθοποιών. Στην πράξη βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι τόσο εύκολα πραγματοποιήσιμο, γιατί αφενός δύσκολα ταιριάζεις καλλιτεχνικά με ανθρώπους που δεν ξέρεις και αφετέρου, πολλοί άνθρωποι σημαίνουν και πολλά «ατομικά ωρολόγια προγράμματα» που είναι ακόμα πιο δύσκολο να συντονιστούν. Παρόλα αυτά, νιώθω ότι θα ήταν πολύ καλό να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση.

Τι προοπτικές υπάρχουν για έναν νέο ηθοποιό να εξελιχτεί και να εργαστεί στην Αθήνα του 2016;

Υπάρχουν πάρα πολλές προοπτικές για να εξελιχθεί ένας ηθοποιός ατομικά, λόγω της πληθώρας σεμιναρίων και σχολών, αλλά εργασιακά οι προοπτικές είναι πολύ λίγες. Υπάρχουν πάρα πολλοί ηθοποιοί και μάλιστα καλοί. Από εκεί και πέρα, όλα εξαρτώνται, και απολύτως δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μου, στο τι αναζητάει ο κάθε σκηνοθέτης καθώς και στις γνωριμίες και την τύχη του κάθε ηθοποιού. Βασική προϋπόθεση όμως είναι και θα είναι η σκληρή δουλειά, η επιμονή κι η υπομονή.

Ονειρεύεσαι συνεργασίες ή ρόλους;

Ναι και τα δύο. Υπάρχουν πολλοί σκηνοθέτες και ηθοποιοί των οποίων τη δουλειά εκτιμώ ιδιαίτερα και θα ήθελα να δουλέψω μαζί τους. Ονειρεύομαι όμορφες συνεργασίες με ό,τι περιλαμβάνει αυτό. Όσο για ρόλους… τι να πρωτοδιαλέξω! Την Άλμα από το «Καλοκαίρι και Καταχνιά», την Οφηλία από τον «Άμλετ», την Λάουρα από τον «Γυάλινο Κόσμο» και τόσους άλλους…

Μίλησε μου για τα μαθήματα σου με την Σκότη. Πώς δουλέψατε και με ποιο τρόπο σε εξέλιξαν;

Tα εργαστήρια της Ελένης Σκότη βασίζονται στη μέθοδο υποκριτικής «Method Acting». Μέσα από ασκήσεις αυτοσχεδιασμού ο ηθοποιός δουλεύει τα εκφραστικά του μέσα και μαθαίνει να επικοινωνεί με αλήθεια με τον συμπαίκτη του και να χτίζουν μαζί, στιγμή προς στιγμή, μια κατάσταση. Μαζί της λοιπόν έμαθα ότι αν δεν αφουγκράζεσαι τον συμπαίκτη σου δεν μπορείς να φτάσεις πουθενά. Έμαθα να είμαι άμεση, να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου και να έχω την τόλμη να βιώνω ακραίες συνθήκες. Επίσης μέσα από τη διαδικασία του αυτοσχεδιασμού καλλιέργησα πολύ τη φαντασία μου και την ικανότητα να αυτοσκηνοθετούμαι ως ένα βαθμό.

Τι ιδιαίτερες απαιτήσεις έχουν τα παιδιά ως θεατρικό κοινό;

Οι παιδικές και εφηβικές παραστάσεις έχουν μεγάλη ομορφιά, γιατί ξεχειλίζουν από την ενέργεια της παιδικής ψυχής. Όλη αυτή η ενέργεια όμως είναι κι ο λόγος που τα παιδιά είναι ένα πάρα πολύ αυθόρμητο κοινό που δύσκολα μένει ακίνητο! Γι’ αυτό οι ηθοποιοί πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν κάθε είδους αντίδραση και, αναλόγως την περίσταση, να την αξιοποιήσουν, ενσωματώνοντάς την στην παράσταση. Μ’ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά μένουν διαρκώς ενεργά και συνδεδεμένα με το έργο.

Μίλησε μου για την κινηματογραφική σου εμπειρία;

Έχω συμμετάσχει σε κάποιες ταινίες μικρού μήκους, μέσα από τις οποίες κατάλαβα πόσο πολύ μου αρέσει ο κινηματογράφος. Βρίσκω συναρπαστικό το γεγονός ότι ο ηθοποιός πρέπει, ό,τι κι αν συμβαίνει μέσα στο στούντιο, να είναι συνεχώς σε ετοιμότητα, όσες ώρες κι αν κρατήσει ένα γύρισμα. Η στιγμή του «Πάμε!» του σκηνοθέτη, με κάνει να θέλω να εκτοξευθώ στο ταβάνι! Εύχομαι να προκύψουν σύντομα πολλές τέτοιες στιγμές!

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Θα συνεχίσω να εξελίσσομαι με σεμινάρια υποκριτικής και σπουδές σε συναφείς καλλιτεχνικούς τομείς και να αναζητώ όμορφες συνεργασίες.