ΠΕΛΑΓΙΑ ΜΠΟΤΣΗ

Κάνω θέατρο από ανάγκη

Η όμορφη κι αποφασιστική Πελαγία είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Αθηνών «Γ. Θεοδοσιάδης», έχει επίσης παρακολουθήσει σεμινάρια, μαθήματα τραγουδιού, χορού και αυτοσχεδιασμού ενώ είναι απόφοιτος και του τμήματος Logistics του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Το θεατρικό της έργο «Στην Κόλαση» βραβεύτηκε στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2010-Πανελλήνια ένωση νέων λογοτεχνών κι η ποιητική της συλλογή  «Απλά ζω, απλώς πεθαίνω» βραβεύτηκε στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης 2010-Αγαπήνεια. Φέτος ανέβασε ένα νέο θεατρικό της έργο και μιλάμε μαζί της γι’ αυτό αλλά και για πολλά άλλα.

Μίλησέ μας για την φετινή σου δουλειά. «Ότι κι αν κάνεις μια μέρα θα πεθάνεις» είναι ο τίτλος. Έγραψες το έργο και το σκηνοθέτησες. Επίσης έπαιξες κι έναν από τους έξι ρόλους. Πως ήταν η εμπειρία;

Ήταν πρωτόγνωρο το να έχω την τύχη να δω ανθρώπους να αντιδρούν στην παράστασή μας, να γελάνε ή να ενθουσιάζονται, ακόμα και να σοκάρονται. Για μένα είναι συγκλονιστικό αυτό το συναίσθημα.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Από ανάγκη. Και για τον ίδιο λόγο θέλω να συνεχίσω.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Το σημαντικό είναι πως στο χώρο μας υπάρχει μεγάλη προσφορά σε σχέση με την ζήτηση. Αυτό δημιουργεί εξευτελιστικές συνθήκες εργασίας. Υπάρχουν ισχυρά κυκλώματα που δεν είναι πάντα και καλλιτεχνικά επαρκή και τα οποία εμποδίζουν τις νέες δυναμικές να αναπτυχθούν. Ταυτόχρονα δεν δίνεται εύκολα χώρος σε νέους ταλαντούχους ανθρώπους με αποτέλεσμα πολλοί απ’ αυτούς να εγκαταλείπουν από αηδία και να μας στερούν από πιο ευοίωνες προοπτικές και σαν καλλιτέχνες αλλά και σαν κοινό.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

Μπορώ να έχω; Θα ήθελα να κάνω πράγματα που θα με εξελίξουν και να μπορέσω μέσα από το θέατρο να επικοινωνήσω σε βάθος και με ποιότητα.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Γιάννης Ρήγας, ο πρώτος! Μου έδειξε τους δρόμους του θεάτρου πριν ακόμα πάω στη σχολή. Ήμουν πολύ τυχερή που γνώρισα την προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου και μ’ έκανε να καταλάβω πως το θέατρο είναι ζωή. Δεν είναι ούτε ωραίο ούτε ναρκισσιστικό αλλά πηγάζει από την ανάγκη κι αυτήν υπηρετεί. Με εμπνέει επίσης ο Ευαγγελάτος με το έργο του, με την πίστη του, τις γνώσεις του, τον σεβασμό του στο κείμενο παρ’ όλο που δεν υπήρξα ποτέ μαθήτριά του.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία στη χώρα μας;

Κατ’ αρχήν υπάρχουν μόνο δραματικές σχολές. Ένας σκηνοθέτης θεάτρου ή ένας θεατρικός συγγραφέας δεν έχει πρόσβαση σε κάποια ακαδημία και θα πρέπει ή να αυτοσχεδιάσει ή να φοιτήσει σε σχολή του εξωτερικού. Όσον αφορά τις δραματικές σχολές δεν έχουν οι περισσότερες οργάνωση και συγκεκριμένο σύστημα και κάποιες έχουν καταλήξει κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Υπάρχουν φυσικά εξαιρέσεις αλλά είναι λίγες.

Τι πιστεύεις για τους πολιτιστικούς θεσμούς στην Ελλάδα;

Δεν έχω γνώση σε σχέση με τους θεσμούς οπότε καλύτερα να απαντήσω όταν θα είμαι πιο ενήμερη.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Με ένστικτο και με κριτήριο την εκτίμησή μου στην προσωπικότητα και το έργο του εκάστοτε συνεργάτη.

Ποιο θεωρείς το δυνατό σου σημείο;

Την πίστη και τον έρωτα στο θέατρο.

Πως αντιμετωπίζεις το πρόβλημα του βιοπορισμού μέσα από το επάγγελμα που διάλεξες;

Ελπίζω απλά να υπάρχει ένα ποσό για να πληρωθεί το κινητό. Όλες τις υπόλοιπες απαιτήσεις μου τις καλύπτει η ανάγκη να κάνω θέατρο.

Πιστεύεις πως το θέατρο σε χρειάζεται τόσο όσο το χρειάζεσαι;

Το θέατρο υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει με μας ή χωρίς εμάς.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Το ταλέντο, το μέτρο, η γνώση κι η συνέπεια στη δουλειά...

Περιέγραψε μου με δυο λόγια το προφίλ ενός σωστού σκηνοθέτη.

Νομίζω πως αν ο σκηνοθέτης έχει καλή ματιά, μπορεί να αξιοποιήσει ακόμα κι ένα μέτριο κείμενο. Θεωρώ σημαντικό το να μου ανοίγει ορίζοντες και να με εξελίσσει.

Τι είναι σωστό για σένα στη σκηνή και τι λάθος;

Το σωστό και το λάθος είναι ρευστές έννοιες στο θέατρο. Εξαρτώνται από την εποχή, το είδος, τη γνώση, ακόμα και την προσωπικότητα του δημιουργού. Όλα τα ανακαλύπτουμε σε σχέση με την εμπειρία που αποκτάμε και τις προδιαγραφές της εποχής μας. Θα μάθουμε τα δικά μας «λάθη» και «σωστά», ζώντας το σήμερα κι αποκτώντας όλο και περισσότερες γνώσεις.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Όταν δεν παρασυρόμαστε από τον ανεξέλεγκτο ενθουσιασμό  μας κι από την διάθεσή μας για πρωτοπορία χωρίς την απαραίτητη γνώση, πιστεύω ότι μπορούμε να ανακαλύψουμε πράγματα και να εξελιχτούμε μέσα από τις ομάδες.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Θα ήθελα να πετύχουμε φέτος μέσα από το νέο μας project να πούμε αυτά που θέλουμε με άμεσο, ευθύ και λιτό τρόπο, κάτι που νομίζω πως είναι πρόκληση και θέλει πολλή δουλειά. Ελπίζω να τα καταφέρουμε.

Πες μας την γνώμη σου για το «Επί Σκηνής»

Μ’ αρέσει γιατί φιλοξενεί και καταξιωμένους δημιουργούς αλλά δίνει βήμα και στους νέους καλλιτέχνες να δείξουν την δουλειά τους.