Βουλιώτη Φιλίτσα
Με αρωγό τα όνειρα της 

Η  Φιλίτσα, αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής σχολής Θεμέλιο, με γνώσεις τραγουδιού, χορού αλλά και αναρρίχησης, έχει επίσης παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας με τον Στάθη Λιβαθινό και μαθήματα εκφοράς του θεατρικού λόγου με τη Ναταλία Στυλιανού. Συνεργάστηκε με τον Γιώργο Χατζιδάκη, τη Μαίη Σεβαστιπούλου και τον Νίκο Καμτσή σε μία σειρά παραστάσεων, ενώ πρωταγωνίστησε επίσης στην παράσταση «Ροζαλία»- «Νουνούς» σε σκηνοθεσία Χαράς Μπακονικόλα. Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες «Οι νύφες» σε σκηνοθεσία  Παντελή Βούλγαρη, «Ένα τραγούδι δεν φτάνει» σε σκηνοθεσία Ελένης Χρονοπούλου και «Άκρη- άκρη... (όχι πια ιστορίες αγάπης)» σε  σκηνοθεσία Στρατή Θεοδωράτου, ενώ έχει συμμετάσχει επίσης σε αξιόλογες τηλεοπτικές σειρές, όπως τα «Ματωμένα χώματα» και το «Δέκα». Η πανέμορφη ηθοποιός αναζητάει στα πρώτα της βήματα συνεργασίες με ανθρώπους, που έχουν κερδίσει την εκτίμησή της και εύχεται για το μέλλον να μην παραιτηθεί ποτέ από τα όνειρά της. Το ευχόμαστε μαζί της.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέατρο ερασιτεχνικά, όταν πήγαινα ακόμα λύκειο με τη θεατρική ομάδα που λειτουργούσε στο σχολείο μου. Αν και η μητέρα μου με είχε μυήσει από πολύ μικρή στον κόσμο του θεάτρου, ποτέ μέχρι τότε δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ με αυτό. Έτυχα ενός δασκάλου λοιπόν, στο σχολείο, ο οποίος αρχικά μας μίλησε για έναν κόσμο μαγικό… και μας έπεισε. Με έκανε να το αγαπήσω, να μου λείπει όταν δεν το έχω και τελικά, όταν βρέθηκα αντιμέτωπη με το τι πρέπει να κάνω στη ζωή μου, συνειδητοποίησα ότι το θέατρο μου έκλεινε το μάτι…

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Να το πάμε καλύτερα ανάποδα; Μάλλον όχι ας το πάμε με χιούμορ για να μη μας πάρει από κάτω!

Αν σκεφτείς μόνο τα χρήματα που χρειάζεται ένας νέος άνθρωπος για να σπουδάσει στην Ελλάδα, γιατί δυστυχώς είναι λίγοι αυτοί που τυγχάνουν κρατικών σπουδών, σε πιάνει κατάθλιψη…

Όταν σπούδαζα στη Δραματική Σχολή έκανα δύο δουλειές για να τα βγάλω πέρα. Αν σκεφτείς ακόμα ότι κατάγομαι από Θεσσαλονίκη, οπότε έπρεπε να νοικιάζω σπίτι και να πληρώνω και τα δίδακτρα της σχολής γιατί πολύ απλά τότε δεν υπήρχαν, πέραν εκείνης του ΚΘΒΕ, άλλες Δραματικές σχολές στη Μακεδονία, καταλαβαίνεις.

Μετά, άντε να βρει κανείς δουλειά! Να στείλεις βιογραφικά, να πας σε,  ως επί το πλείστον «απαράδεκτες»-«ψυχοφθόρες» ακροάσεις, χωρίς αποτέλεσμα... Και όταν τελικά καταφέρεις να μπεις σε ένα θίασο πρέπει να προσεύχεσαι να πληρωθείς και να έχεις ασφάλεια!

Αλλά δεν είναι όλα μαύρα… Είχα την τύχη να συνεργαστώ και να γνωρίσω αξιόλογους ανθρώπους σε αυτόν τον χώρο. Αυτά που μου μάθανε και τις εμπειρίες που μου χαρίσανε, δύσκολα τα κερδίζεις…

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου; 

Να κάνω υγιείς συνεργασίες από όλες τις απόψεις!

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Όταν έχεις την ευκαιρία και την τύχη να μαθητεύεις κοντά στον Νίκο Βασταρδή, τη Μαίη Σεβαστοπούλου και να πάρεις μια γεύση από Στάθη Λιβαθινό… τότε πίστεψε με δεν έχεις και πολλά ακόμα να ζητήσεις… Η λίστα των ανθρώπων που με εμπνέουν με το έργο, τις απόψεις και τον τρόπο ζωής τους, ευτυχώς είναι μεγάλη και όχι μόνο από τον κόσμο του θεάτρου…

Μια γεύση από Στάθη Λιβαθινό;

Θα σου πω για το σεμινάριο πάνω στον Τσέχωφ. Εξ αιτίας του, αγάπησα έναν παρεξηγημένο για μένα δημιουργό, τον κατανόησα και τελικά με κέρδισε. Αυτό φυσικά δεν θα γινόταν αν δεν ήταν ο κύριος Λιβαθινός, με την μεταδοτικότητα, τη γνώση και την όρεξή του να μας διδάξει. Δεν προσπάθησε  να μας πείσει ούτε να μας αποδείξει κάτι. Είχε στην τσέπη του όλα τα επιχειρήματα του κόσμου που φτάνανε για να φύγουμε από εκεί με πιο ανοιχτούς ορίζοντες όχι μόνο ως προς τον Τσέχωφ αλλά γενικότερα, ως προς το πώς πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τη θεατρική πράξη. 

Τι πιστεύεις για τη θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Ότι χρειάζεται επειγόντως ρετουσάρισμα! Από έξω προς τα μέσα και από μέσα προς τα έξω! Είναι ντροπή στην πατρίδα του θεάτρου να μην υπάρχει ήθος, σωστή θεατρική παιδεία και οι πολιτιστικοί θεσμοί να είναι ελάχιστοι αναλογικά με το τι μπορεί ο θεατρικός κόσμος να προσφέρει και με το τι θα μπορούσε να προσφέρει αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές. Βέβαια, σε όλα αυτά πρέπει να υπάρχει και η στήριξη του κόσμου, ο οποίος με τον καιρό δυστυχώς απομακρύνεται. Είναι άσχημο να παίζεις σε άδεια καθίσματα αλλά πάλι είναι συναρπαστικό να βλέπεις ένα χειροκρότημα να γεμίζει ολόκληρο θέατρο…

Πώς επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Οι συνεργασίες μου μέχρι τώρα ήταν με ανθρώπους τους οποίους σέβομαι, που με έκαναν πάντα να νιώθω «σαν στο σπίτι μου». Και είχα την τύχη να με επιλέξουν. Δεν έχω ακόμα την «πολυτέλεια» αν θέλεις, να επιλέξω, δεν ξέρω αν θα την αποκτήσω ποτέ, αλλά και πάλι δεν νομίζω πως μου χρειάζεται.

Αν δεν ζήσεις την έκπληξη τότε χάνεις τη μισή νοστιμιά.

Ποια κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Αγάπη – Ήθος – Πειθαρχία.

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Είναι η καλύτερη προσπάθεια των νέων δημιουργών για να αισθάνονται γεμάτοι!

Υπάρχουν διαμάντια εκεί έξω από τις θεατρικές ομάδες και είναι κρίμα να μην λαμβάνουν προσοχής!

Υπάρχουν παντού... Ψάξτε τους... Αξίζει !!!

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Να μην παραιτηθώ από τα όνειρά μου!