12 με 8

Από την ομάδα «Νομάδα»

Ένα κορίτσι, ανάμεσα σε τοπία γεμάτα σκουπίδια και ζωές γεμάτες σκουπίδια, ψηλαφίζει τις στιγμές των ονείρων του κι αναρωτιέται αν ο λήθαργός του είναι φυσιολογικός ή κρατά περισσότερο απ’ όσο εκείνο νομίζει, πέρα από τα όρια του πραγματικού του ύπνου. Μια νεαρή γυναίκα συμπληρώνει τα κενά της ανεπαρκούς ερωτικής επικοινωνίας της με ψυχωτικό σόπινγκ κι ελπίζει πως οι λύσεις κρύβονται στα ράφια των μαγαζιών, στην γοητεία που της προσδίδει το καινούργιο πράσινο μπλουζάκι και στην εκθαμβωτική εμφάνιση που θα κάνει στο πάρτι με την βοήθεια φυσικά των καταναλωτικών αγαθών που άπληστα αγοράζει.

Ένας άντρας περιδιαβαίνει αδιάφορος συναισθηματικά, από σχέση σε σχέση ενώ ταυτόχρονα μαθαίνει πως είναι υπνοβάτης. Υπνοβάτης μέσα στο σπίτι του ή και στην ίδια τη ζωή του αφού αρνείται να ξυπνήσει και να έρθει αντιμέτωπος με τις επώδυνες αλλά και ζωτικές ανάγκες του.

Μια κοπέλα γλύφει με βουλιμία τα σοκολατάκια που πρόκειται να προσφέρει στη μητέρα της, ελπίζοντας πως αφού δεν τα καταβροχθίζει, δεν θα παχύνει και κυρίως δεν θα τα στερήσει από την κυρίαρχη φιγούρα-μητέρα που την καταδυναστεύει. Αδύναμη να επαναστατήσει ενάντια σ’ ότι την στοιχειώνει, παραδίδεται στην στοματικότητά της, καταστρέφοντας το σώμα της και υπονομεύοντας την ψυχή της. Μερικά χαστούκια ίσως θα μπορούσαν να ξυπνήσουν αυτούς τους ήρωες και να τους ελευθερώσουν από τα «σκουπίδια» ενός συναισθηματικού και διανοητικού ύπνου ο οποίος θερίζει τις ελπίδες τους και ισοπεδώνει τις ζωές τους. Όπως κι ένας ακτιβιστής-σκουπιδιάρης που μεγάλωσε στο σκουπιδότοπο τον οποίο δημιούργησε η μάνα του και που έχει σαν αποστολή του να καθαρίζει από σκουπίδια δρόμους, πλατείες, σπίτια ίσως και ζωές.

Ο ύπνος φέρνει όνειρα, καμμιά φορά και όμορφα όνειρα. Όταν όμως κοιμάσαι ξύπνιος τα όνειρα μπορούν να χαθούν για πάντα ή ακόμα χειρότερα να μεταμορφωθούν σε εφιαλτικά σκουπίδια.

Με κάποια κωμικά αλλά και κάποια δραματικά στοιχεία, η περφόρμανς αυτή έχει πολύ ενδιαφέρουσα στοχοκατεύθυνση και ταυτόχρονα έναν επίκαιρο και δυναμικό προβληματισμό. Ωστόσο η δραματουργία είναι ελλιπής κι οι χαρακτήρες-σύμβολα ανολοκλήρωτοι. Οι ηθοποιοί κινούνται με άνεση, αν και κάπως σχηματικά και αποδίδουν επαρκώς τους ρόλους και τις ατμόσφαιρες ενώ τα σκηνοθετικά ευρήματα προσφέρουν την δυνατότητα στις δράσεις να εξελίσσονται σε διαφορετικούς χώρους ανάμεσα στο κοινό αλλά και στη σκηνή και να επιτυγχάνουν ποικιλία απευθύνσεων. Η ομάδα μπορεί να εξελίξει το δημιουργικό της ταλέντο πολύ περισσότερο και να μας προσφέρει στο μέλλον πιο ολοκληρωμένες δουλειές.

Ομάδα ΝΟΜΑΔΑ

(με αλφαβητική σειρά)

Κατερίνα Γιαννοπούλου

Δημήτρης Μαζιώτης

Κατερίνα Μπουζάνη

Στέλιος Πλιάκουρας,

Μαργαρίτα Τρίκκα

Χριστίνα Χριστοφή