Σχετικά άρθρα
ΘΕΑΝΩ ΜΕΤΑΞΑ |
Συντάχθηκε απο τον/την Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης | |||
Πέμπτη, 30 Σεπτέμβριος 2010 17:57 | |||
Θεανώ Μεταξά Με φαντασία και έμπνευση
Γεννήθηκε στη Ζυρίχη Ελβετίας. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Δήλος» της Δήμητρας Χατούπη και συμμετείχε σε workshop μεταξύ των οποίων, των Piesn Kosla στην Πολωνία. Είναι μέλος της ομάδας «Ο Δρόμος με τα δέντρα» της Μάρθας Φριντζήλα. Έχει παίξει στις παραστάσεις «Ο χορός της μοναχικής καρδιάς-cannabis indica patria graeca» του Ακύλλα Καραζήση, «50' διηγήματα» σε σκηνοθεσία Δ. Θεοδωρίδου, «Αρκεί να είσαι εδώ» σε σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου, «Αίας» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Μ. Φριντζήλα, «Σκορπιός και βάτραχος» σε σκηνοθεσία Β. Μαυρογεωργίου, και «Δρόμος» του Φ. Φιλίππου.
Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο; Μου άρεσε πάντα η ιδέα της ομαδικής δουλειάς, το να επιχειρείς να μιλήσεις σε άλλους ανθρώπους αλλά έμμεσα, χρησιμοποιώντας τη φαντασία, το σώμα και τη σκέψη.
Μίλησε μου για το ρόλο σου και την παράσταση στην οποία συμμετέχεις τώρα. Αυτό τον καιρό κάνω πρόβες που είναι σε πολύ αρχικό στάδιο και δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμα ρόλοι. Κάνω και ένα δρώμενο, όχι σε θέατρο αλλά μέσα στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, στο οποίο υποδύομαι ένα κορίτσι που προσπαθεί να μαζέψει μεγάλα χρηματικά ποσά από τον απλό κόσμο για να κάνει πλαστικές στο σώμα της. Συνεργάζεται μάλιστα σ’ αυτές της τις απόπειρες με τον «σύζυγό της» που τον υποδύεται ο Γιώργος Τζαβάρας. Για μένα έχει ενδιαφέρον επειδή κάτι που το βλέπουμε παθητικά να συμβαίνει στην τηλεόραση από τον καναπέ, συμβαίνει στο δρόμο πραγματικά. Αν θέλετε να πάρετε μια ιδέα υπάρχει ένα δείγμα στο youtube και λέγεται «fashion».
Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο; Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το οικονομικό. Είναι γεγονός πως ελάχιστοι ηθοποιοί βιοπορίζονται από το θέατρο. Και μια άλλη δυσκολία είναι το ότι υπάρχουν τόσα πολλά τα θέατρα που αν δε μπορεί μια παράσταση να κάνει καλή διαφήμιση από την αρχή, μέχρι να τη μάθει ο κόσμος από στόμα σε στόμα, έρχεται η ώρα της να κατέβει.
Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου; Τα θεατρικά μου όνειρα αλλάζουν συνεχώς και φαντάζομαι θα συνεχίσουν να αλλάζουν. Παλιότερα σκεφτόμουν ότι ήθελα να κάνω συγκεκριμένους ρόλους. Τώρα αυτό καθόλου δε με ενδιαφέρει ενώ με ενδιαφέρουν οι καλές συνεργασίες.
Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν; Θα αναφερθώ σε ανθρώπους που συνεργαστήκαμε μιας και τους βλέπω και σαν δασκάλους μου. Η Μάρθα Φριντζήλα, ο Ακύλας Καραζήσης, η Μαρία Σκουλά... Πρόσωπα σημαντικά στη ζωή μου που εκτός από καλλιτέχνες με εμπνέουν και σαν άνθρωποι. Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας; Πιστεύω ότι δεν υπάρχει θεατρική παιδεία στην Ελλάδα. Γι' αυτό και δεν πάει ο κόσμος στο θέατρο διότι δεν έχει μάθει να το εντάσσει στη ζωή του. Στο Βερολίνο τα παιδιά πηγαίνουν και με το σχολείο και με τις οικογένειές τους, πολύ συχνότερα να δουν παραστάσεις, είναι γι' αυτούς πολύ σημαντικότερο. Εδώ τα παιδιά μεγαλώνουν με «τηλεοπτική» παιδεία. Όσον αφορά τους πολιτιστικούς θεσμούς, μου αρέσει πολύ όλη αυτή η προσπάθεια για πειραματισμό και για συνεργασία με το εξωτερικό από το Εθνικό θέατρο και το Φεστιβάλ Αθηνών.
Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου; Με κριτήρια προσωπικού, καλλιτεχνικού γούστου.
Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού; Η φαντασία του και η εργατικότητά του.
Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες; Είναι πολύ ωραίο που με ομαδική δουλειά κάποιοι άνθρωποι αποκτούν κοινούς κώδικες και τους εξελίσσουν. Ακόμα και σε έργα που δε βασίζονται στις σχέσεις των ρόλων, υπάρχουν κοινοί κώδικες και σε μια ομάδα αυτό είναι πιο ξεκάθαρο.
Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια; Θα δουλέψουμε με την ομάδα της Μάρθας Φριντζήλα στο χώρο Baumstrasse και το Μάιο στο Knot Gallery σε μια παράσταση που θα σκηνοθετήσει ο Μπάμπης Γαλιατσάτος.
|