Σχετικά άρθρα
ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΡΑΚΑΚΗ |
Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη | |||
Κυριακή, 03 Μάρτιος 2019 18:34 | |||
Γεωργία Δρακάκη Η δημοσιογράφος και συγγραφέας που εντυπωσίασε φέτος με το θεατρικό έργο «Άδεια Παρένθεση», έχει επίσης γράψει τα «18 Ντεσιμπέλ» και την «Τριανδρία» τα οποία έχουν ήδη ανέβει στην θεατρική σκηνή και έχουν εκδοθεί. Είναι απόφοιτος της Νομικής σχολής Αθηνών κι από το 2010 δημοσιογραφεί σε έντυπα και στο διαδίκτυο ενώ ασχολείται επίσης και με το ραδιόφωνο ως παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών. Ζει στα Εξάρχεια παρέα με τον λαγό Αχιλλέα και την γάτα Σκάι κι αγαπά τα ταξίδια και το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Οι τελευταίες παραστάσεις της «Άδειας Παρένθεσης» είναι την Τετάρτη στις 6 και την Πέμπτη στις 7 Μαρτίου, στις 21.00, στο στούντιο Μαυρομιχάλη. Απολαύστε τη Γεωργία και βάλτε στην ατζέντα σας αυτήν την ξεχωριστή θεατρική δουλειά που μόλις προλαβαίνετε να παρακολουθήσετε. Τι είναι η άδεια παρένθεση; Πώς λειτουργεί στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και υπαρξιακά; Η Άδεια Παρένθεση είναι ένας σχηματικός τρόπος να περιγραφεί το κενό που χαρακτηρίζει τις σχέσεις των ανθρώπων. Η σκέψη ότι γεννιόμαστε μόνοι και πεθαίνουμε επίσης μόνοι είναι για κάποιους θλιβερή, για μένα ρεαλιστική. Άνθρωποι μας φέρνουν στη ζωή, άνθρωποι μας την ασχημαίνουν και την ομορφαίνουν. Όσο κοντά όμως και να ερχόμαστε μαζί τους, πάντα, μα πάντα, θα υπάρχει μια απόσταση-κάτι που δεν κατανοούν για εμάς, κάτι δικό τους που μας βαραίνει.
Πώς είναι να σκηνοθετείται το έργο που έχεις γράψει με τρόπο που ενδεχομένως δεν είχες φανταστεί; Όταν το έγραφες, φανταζόσουν αυτή την παράσταση ή πολλά άλλαξαν στην πράξη; Ο λόγος που αγαπώ να γράφω για το θέατρο (αυτό είναι το δεύτερο θεατρικό μου έργο) είναι ακριβώς όλες αυτές οι αλλαγές και εκπλήξεις που προκύπτουν κατά τη διαδικασία του ανεβάσματος του κειμένου στη σκηνή. Ο σκηνοθέτης Θοδωρής Κατσαρός, σε συνεργασία με τη διδάσκαλο Ειρήνη Κανακάκη, σεβάστηκε το κείμενο κι εγώ τις γνώσεις του πάνω στη σκηνοθεσία. Η Άδεια Παρένθεση είναι μια σύγχρονη παράσταση που θεωρούμε ότι δεν κουράζει. Είναι μίνιμαλ, περιεκτική και με εναλλαγές. Το κείμενό μου θεωρώ πως δεν είναι άνευ αξίας από αναγνωστικής σκοπιάς, αλλά φερμένο πάνω στη σκηνή από τον Θοδωρή και με την υποστήριξη των καλών ηθοποιών που παίζουν, αποκτά φτερά και πετάει! Γράφοντάς το, δεν φανταζόμουν να με ικανοποιήσει τόσο πολύ το αποτέλεσμα της παράστασης, αν και αυτό δε σημαίνει πως συμφωνώ και με όλα όσα άλλαξαν, αφαιρέθηκαν ή προσετέθησαν. Δεν παύω, όμως, να απολαμβάνω τι θα πει να συνεργάζεσαι και να συνδημιουργείς.
Πώς ανταποκρίνεται το κοινό στην παράσταση; Μπήκαμε στον Μάρτη και οι δύο τελευταίες μας παραστάσεις πλησιάζουν. 14 παραστάσεις λοιπόν, από εκεί που είχαμε υπολογίσει λιγότερες. Δόθηκε μια μικρή παράταση, γιατί ειλικρινά υπήρξε ζήτηση. Μόνο δύο μέρες, είδαμε «άδειο» θέατρο, δηλαδή ελάχιστους θεατές: η μία ήταν ημέρα καταιγίδας και η άλλη… Τσικνοπέμπτη! Ο κόσμος μετά την παράσταση αγκαλιάζει και φιλά τους ηθοποιούς και είναι λιγάκι αναστατωμένος. Έτσι το νιώθω εγώ, καθώς βρίσκομαι εκεί σχεδόν κάθε φορά, στο Studio Μαυρομιχάλη. Οι γυναίκες αισθάνονται οικεία με την παράσταση, τις αφορά άλλωστε πολύ άμεσα. Από άντρες έχουμε ακούσει επίσης καλά λόγια. Δεν είναι αμελητέες οι φορές που ερχόμαστε αντιμέτωποι με δακρυσμένα μάτια. Πώς λειτουργεί το θέατρο στην καθημερινότητα και στις προκαταλήψεις των ανθρώπων; Μπορεί να αλλάξει κάτι ή είναι κι αυτό μια άδεια παρένθεση στις ζωές των θεατών; Η τέχνη, γενικώς, είναι φάρμακο, είναι γιατρειά. Μοιάζει με παράθυρο μες στην καθημερινότητά μας, από όπου φυσάει δροσερός, φρέσκος αέρας και μας ανανεώνει μυαλά και ψυχές. Ειδικά το θέατρο, το οποίο είναι ένα μπουκέτο τεχνών (κείμενο, υποκριτική, σκηνοθεσία, μουσική, σκηνογραφία κ.ά) και άρα μιλάμε για ένα μεγάλο, χορταστικά μεγάλο, παράθυρο. Γελάμε, κλαίμε, συμπάσχουμε, ακούμε τις ανάσες των ηθοποιών και σχεδόν μπορούμε να τους αγγίξουμε. Και ναι, κάποια κείμενα και κάποιες παραστάσεις μπορούν να μας φυτέψουν στο μυαλό ιδέες ικανές να αλλάξουν ολόκληρη τη ζωή μας. Αν είναι κάτι που γεμίζει τις άδειες παρενθέσεις της καθημερινότητάς μας αυτό είναι οι καλές παραστάσεις, οι καλές μουσικές και ούτω καθεξής… Ποιες άλλες δραστηριότητες έχεις αυτό τον καιρό; Εργάζομαι ως δημοσιογράφος στο free press Η Πόλη Ζει, ξεκινάω όπου να’ ναι την καθημερινή μου, πρωινή εκπομπή στον Atlantis Radio και διατηρώ εξωτερικές συνεργασίες με πολιτιστικά sites, όπως το e-motions, το bitterbooze, το artivist. Προσέχω και περιποιούμαι σαν τα μάτια μου τα δύο μου φιλαράκια-κατοικίδια, τον Αχιλλέα Λαγούδοβιτς και τη Σκάι Δρακάκη. Τραγουδάω τα σαββατοκύριακα στο Αρχοντικό του Σαράντη, έναν πολύ ιδιαίτερο χώρο. Αυτά… Και τα καλύτερα έπονται νομίζω!
Πώς ανταποκρίνεσαι στις προκλήσεις; Με θάρρος και δύναμη. Τώρα, στα 26 μου, νομίζω ότι έχω αρχίσει να δουλεύω σοβαρά με τον εαυτό μου και προσπαθώ συνεχώς να βελτιώνω τα αδύναμα στοιχεία του χαρακτήρα μου. Είμαι εκρηκτική κι αυτό συχνά θέλει μάζεμα, ας πούμε… Μου αρέσουν οι προκλήσεις, όπως επίσης, με έναν τρόπο, μου αρέσει να προκαλώ ή, καλύτερα, να ενοχλώ. Σε μια κοινωνία αρκετά παρωχημένη και συντηρητική όπως η ελληνική, το λες και αποτυχία αν χειροκροτείσαι από όλους.
Πώς θα έκρινες την θεατρική παραγωγή της χώρας μας μέσα από τις προσωπικές σου εμπειρίες και τι πιστεύεις για την θεατρική εκπαίδευση στην Ελλάδα; Αν μη τι άλλο, πλούσια η ελληνική θεατρική παραγωγή. Πολυφωνία, ποικιλία, παραστάσεις για όλα τα γούστα… Ζόρικο πράγμα, δεν είναι δουλειά για βιοπορισμό επουδενί. Θέλω να ανεβαίνουν περισσότερα νεοελληνικά κείμενα, θέλω να βλέπω λιγότερο παλιό ελληνικό σινεμά στα σανίδια, θέλω να αρχίσουν οι παραγωγοί να αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να δώσουν ευκαιρίες και σε νέα πρόσωπα να δράσουν. Με κουράζει ο «Σεφερλής» και η πολλή «τηλεοπτικίλα» στα θέατρα. Η θεατρική εκπαίδευση στην Ελλάδα σκίζει… Εδώ γεννήθηκε το θέατρο! Καλές σχολές, εξαιρετικοί δάσκαλοι, αρκετά ταλέντα που δεν γίνεται να μην τα προσέξεις, ωραίες ιδέες. Μία από τις θεατρανθρώπους που υπεραγαπώ και, με την καλή έννοια, ζηλεύω τις δουλειές της είναι η Κατερίνα Ευαγγελάτου. Η Λίλυ Μελεμέ και ο Ένκε Φεζολλάρι είναι επίσης δύο πολύ άξιοι σκηνοθέτες με τους οποίους εύχομαι κάποια μέρα να συνεργαστώ, δίνοντάς τους κάποιο μου κείμενο. Από θεατρικούς συγγραφείς, ο δάσκαλός μου ο Δημήτρης Τσεκούρας με έχει επηρεάσει πολύ και στο γράψιμο και στη γενικότερη στροφή μου στον θεατρικό λόγο. Δημήτρης Δημητριάδης, Μαρία Λαϊνά, Λούλα Αναγνωστάκη… ατελείωτος ο κατάλογος της πολιτιστικής κληρονομιάς που έχουμε στη διάθεσή μας όσοι και όσες επιθυμούμε να εκπαιδευτούμε θεατρικά. Το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί και πρέπει να κάνει περισσότερα για το ελληνικό θέατρο και για τα νέα πλάσματα που δίνουμε την ψυχή μας, τις ώρες μας και-θα το πω- τα λεφτά μας σε αυτό. Οι σχέσεις μοιάζουν με τα δύο άκρα μιας παρένθεσης. Όσο κι αν πλησιάσουν μεταξύ τους δυο άνθρωποι, θα υπάρχει πάντοτε ένα κενό, μες στο οποίο κατοικεί το πιο ακριβό απόσταγμα της αγάπης και του πόνου τους. Αμφοτεροβαρείς μοναξιές. Ισότιμα άλλοθι. Αυτό συνειδητοποιούν ο Τάσος και η Κατερίνα. Αυτό καταλαβαίνουν μια μητέρα και η κόρη της. Αυτό ανακαλύπτουν η Ιωάννα και ο εραστής της. Τρεις άνθρωποι συνθέτουν ένα παράδοξο σχήμα ζωής που γεμίζει και αδειάζει από λέξεις. Τα άκρα ανασαίνουν δίπλα δίπλα και οι αντιθέσεις αμβλύνονται φωτισμένες από την ίδια την πραγματικότητα. Οι λέξεις που γεμίζουν μια παρένθεση προτού αυτή αδειάσει μπορεί να είναι: ψυχοθεραπεία, κλιμακτήριος, χωρισμός, απόσταση, ψέμα, μυστικό, τροχαίο, μαμά, τραπέζι, τηλέφωνο, φεύγω, ακολουθώ, μένω, αδειανίλα. Μπορεί, όμως, η παρένθεση να μην αδειάσει και ποτέ, γιατί οι λέξεις δεν εξαντλούνται εύκολα. Κι όσο η παρένθεση γεμίζει, τόσο οι άνθρωποι απομακρύνονται.
Κείμενο: Γεωργία Δρακάκη Σκηνοθεσία: Θοδωρής Κατσαρός Δραματουργική Ανάλυση / Διδασκαλία: Ειρήνη Κανακάκη Επιμέλεια Κίνησης: Μίκα Στεφανάκη Κοστούμια: Δημήτρης Γραμματικογιάννης Πρωτότυπη Μουσική: Γιώργος Μουκίδης Φωτισμοί / Μουσική Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Τζηλίνης Επικοινωνία / Δημόσιες Σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη Φωτογραφίες/Trailer: Μαρκέλλος Πλακίτσης, Αποστόλης Αναστασόπουλος Γραφιστική Επιμέλεια: Λογότυπο Παραγωγή: 2S Ads&Promos Έκδοση Θεατρικού Προγράμματος: Εκδόσεις Εύμαρος Παίζουν: Κατερίνα Γκατζόγια, Τάσος Ράπτης, Νίκη Σκιαδαρέση Ημέρες & ώρες παραστάσεων:Τετάρτη & Πέμπτη στις 21.00, Τελευταίες Παραστάσεις: 6 και 7 Μαρτίου Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος: 10€ Φοιτητικό, ανέργων:5€ Ατέλειες ηθοποιών: 5€ Ειδικές Τιμές για groups Studio Μαυρομιχάλη Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα | τηλ. 210 6453330 Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά χωρίς διάλειμμα
|