Σχετικά άρθρα
ΧΡΥΣΑ ΚΛΟΥΒΑ |
![]() |
![]() |
Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη | |||
Τρίτη, 05 Νοέμβριος 2013 20:08 | |||
Χρύσα Κλούβα Στη χώρα μας, τα πράγματα βρίσκονται σε τέτοιο σημείο που νομίζω πως μόνο μπροστά πρέπει να κοιτάξουμε. Αριστούχος απόφοιτος με υποτροφία από τη δραματική σχολή του Βασίλη Διαμαντόπουλου έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τη μέθοδο του Actor's studio με τον Αντρέα Μανωλικάκη, σεμινάρια σωματικού θεάτρου και devising με το Κώστα Φιλίππογλου και τη Lilo Bau κι επίσης έχει κάνει μαθήματα φωνητικής στο Εθνικό Ωδείο. Έχει λάβει μέρος με αποστολές του Υπουργείου Πολιτισμού στο εξωτερικό με την παράσταση «Ιχνευτές» του Σοφοκλή και έχει συμμετάσχει σε αρκετές άλλες παραστάσεις ενώ έχει επίσης παίξει και σε σήριαλ στην ΝΕΤ, στον ALPHA και στο MEGA.
Μιλήστε μου για τα πρώτα σας βήματα στο θέατρο Τα πρώτα βήματα είναι τώρα και για το «τώρα» δύσκολα μιλάμε συνήθως. Ανακαλύπτω τα πράγματα ακόμα, παρατηρώ με πολύ ενδιαφέρον, είμαι σε μια αναγνώριση θα έλεγα που δεν μου δίνει την πολυτέλεια της αποστασιοποίησης ώστε να εκφραστώ για αυτά.
Πως βιώσατε την εμπειρία των σπουδών σας στη σχολή; Τρία χρόνια δημιουργικά, με πολλές χαρές, πολλές συγκινήσεις, εντάσεις, γέλια, συγκρούσεις αλλά όλα με κίνητρο τη δημιουργία και την εξέλιξη. Τρία χρόνια αξέχαστα και ανεπανάληπτα.
Ποια είναι τα όνειρά σας κι οι στόχοι σας για το μέλλον; Περισσότερο ευχή θα μπορούσα να πω ότι είναι παρά όνειρο ή στόχος. Να έχω πάντα συνεργασίες σαν αυτήν που έχω φέτος. Με ανθρώπους τόσο δοτικούς σε όλα τα επίπεδα. Μιλάω για τον κύριο Φιλιππίδη που εκτός από το βήμα και τις ευκαιρίες τις οποίες δίνει σε εμάς που δεν έχουμε την εμπειρία ακόμα, με την ανεξάντλητη διάθεση και ενέργεια του να δουλεύει μαζί μας, μας βγάζει το καλύτερο εαυτό μας σκηνικά και μας καθοδηγεί με απόλυτη ασφάλεια που την νιώθει κάποιος απ’ την πρώτη στιγμή δίπλα του.
Πως βλέπετε το μέλλον του θεάτρου στη χώρα μας εν μέσω κρίσης; Στη χώρα μας, τα πράγματα βρίσκονται σε τέτοιο σημείο που νομίζω πως μόνο μπροστά πρέπει να κοιτάξουμε. Να προχωρήσουμε και να βρούμε τρόπους μέσα από το θέατρο καθώς και απ’ όλες τις μορφές τέχνης, να προβληματιστούμε, να εκφραστούμε και γιατί όχι, κάποιες φορές και να ξεχαστούμε λίγο.
Ποια είναι η γνώμη σας για τις ομάδες; Πολύ θετική. Είναι μια μορφή και ένας δημιουργικός τρόπος έκφρασης. Από τη στιγμή που έχουμε αποδεχτεί μια πληθώρα Δραματικών Σχολών βγάζοντας κάθε χρόνο τόσους απόφοιτους, πρέπει επίσης να αποδεχτούμε ότι με κάποιο τρόπο οφείλει να βρεθεί ένας τρόπος έκφρασης για όλους.
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να διαθέτει ένας νέος ηθοποιός για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της θεατρικής τέχνης; Αντοχές, επιμονή, θέληση, οργάνωση. Και πολλά θα μπορούσα να αναφέρω ακόμα ίσως αυτά είναι τα πιο απαραίτητα. Πιστεύω όμως ότι δεν αφορούν μόνο τις απαιτήσεις της θεατρικής τέχνης αλλά αποτελούν τα βασικά προσόντα για οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε. Ποια διαφορά βλέπετε ανάμεσα στους ηθοποιούς της γενιάς σας και σ’ εκείνους των προηγούμενων γενεών; Η γενιά μας μεγάλωσε με μια ευκολία στα πράγματα και αυτό μας επηρεάζει παντού. Οι παλιότεροι ηθοποιοί υπηρετούσαν και υπηρετούν το θέατρο με έναν ξεχωριστό τρόπο, με έναν σεβασμό που εκλείπει στις μέρες μας σε όλα τα επίπεδα.
Ποιοι υπήρξαν οι σπουδαιότεροι δάσκαλοί σας; Όλοι οι δάσκαλοι μου υπήρξαν σπουδαίοι. Όλοι μέσα από τις εμπειρίες τους και την αγάπη τους, την προσπάθεια να μεταδώσουν ότι έχουν μάθει και ξέρουν είχαν κάτι σπουδαίο να πουν και κάτι σπουδαίο να δώσουν. Το θέμα είναι πάντα προσωπικό, πόσο ανοιχτοί είμαστε εμείς να πάρουμε και να μάθουμε.
Ποιο είναι το δυνατό σας σημείο και ποια η μεγαλύτερη δυσκολία σας στο σανίδι; Το δυνατό σημείο μου θα έλεγα ότι είναι η θέληση μου να βρίσκομαι εκεί. Όταν υπάρχει θέληση οι δυσκολίες εξαφανίζονται.
Μιλήστε μου για την παράσταση στην οποία παίζετε τώρα, για το έργο, για τον ρόλο σας και για την συνεργασία. Η παράσταση που παίζουμε τώρα είναι ο Φον Δημητράκης του Δημήτρη Ψαθά ένα πραγματικά σπουδαίο έργο. Επίκαιρο και αναγνωρίσιμο σε όλες του τις διαστάσεις. Θα τολμούσα να πω τρομακτικά αναγνωρίσιμο στη κοινωνία μας. Από τον ίδιο τον Φον Δημητράκη που είναι ένας άνθρωπος διατεθειμένος να θυσιάσει τα πάντα προς χάριν της εξουσίας ακόμα και τον αδελφό του, ακόμα και να αποκηρύξει το γιο του ως τους μικρούς καθημερινούς ήρωες που προσπαθούν με οποιοδήποτε κόστος να υπερασπιστούν τις αξίες τους και τα ιδανικά τους. Ο ρόλος που έχω εγώ στο έργο είναι ο ρόλος της κυρίας Ιουλίας που αν έπρεπε να την χαρακτηρίσουμε με μια λέξη θα λέγαμε ότι είναι η κουτσομπόλα της γειτονιάς. Μια γυναίκα που κι εκείνη όπως και ο καθένας, ψάχνει τρόπους να αντιμετωπίσει τη σκληρή καθημερινότητα της κατοχής. Η συνεργασία πολύτιμη, με ηθοποιούς που μέχρι τώρα παρακολουθούσα και θαύμαζα κι έχω φέτος την τιμή και τη χαρά να παίζω μαζί τους.
|