Τάκης Παρασκευόπουλος

Ωριμότητα και αισιοδοξία

Ο Τάκης αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Melissa Art School της Έλντας Πανοπούλου. Από σπουδαστής συμμετείχε στις παραστάσεις της σχολής με έργα ρεπερτορίου. Φέτος κάνει την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση πρωταγωνιστώντας στο έργο «Κρυφά Απογεύματα» που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Μωραΐτης και παίζεται στο θέατρο Χώρα. Οι απόψεις του για την τέχνη της υποκριτικής εκφράζονται με ενθουσιασμό και ο προβληματισμός του φανερώνει ωριμότητα αλλά και αισιοδοξία που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους οι οποίοι θέλουν διαρκώς να εξελίσσονται.

Πες μου λίγα λόγια για την παράσταση που συμμετέχεις φέτος.

Ένας ομοφυλόφιλος έρωτας που πραγματεύεται τον τρόπο που επιλέγουμε και αποφασίζουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, αλλά και κατά πόσο η κοινωνία μας επηρεάζει και κατά συνέπεια μας απομακρύνει από τα όνειρα μας για την ζωή. Υποδύομαι τον Τζαλίλ έναν νεαρό φοβισμένο έφηβο που ζει υπό το βάρος των θεσμών μιας θεοκρατούμενης κοινωνίας.

Η παράσταση είναι μυθοπλασία του Δημήτρη Μωραΐτη πάνω σε αληθινά γεγονότα που συνέβησαν την άνοιξη του 2005 σε μια επαρχιακή πόλη του Ιράν.

Έτσι λοιπόν περνάμε τα ''ΚΡΥΦΑ'' μας ''ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ'' στην μικρή σκηνή του θεάτρου «Χώρα».

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Δεν μπορώ να σου απαντήσω με βεβαιότητα.  Ίσως το ότι σε μικρή ηλικία όταν παρακολουθούσα θέατρο εντυπωσιαζόμουν ή η παρότρυνση καθηγήτριας και φίλων στο λύκειο ή το λεγόμενο ψώνιο που κουβαλάμε όλοι ή τρόπος έκφρασης που με γοήτευε ή και όλα αυτά μαζί. Σίγουρα όμως μπορώ να σου απαντήσω ότι από τον πρώτο χρόνο της σχολής ήταν κάτι που με έκανε να το θέλω όλο και πιο πολύ και να μην το βαριέμαι.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

«Καλλιτεχνικά» προβλήματα και «πρακτικά» προβλήματα.

Τα καλλιτεχνικά προβλήματα θα αποβούν χρήσιμα και εποικοδομητικά όσο για τα πρακτικά είναι σαφώς τα οικονομικά του. Γιατί ο κόσμος δεν είναι δίκαιος ούτε αγγελικά πλασμένος και ειδικά στις μέρες που περνάμε. Επίσης μεγάλος ανταγωνισμός για λίγες θέσεις εργασίας με αποτέλεσμα την ανεργία.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου;

Να μπορώ να ζω από αυτό το επάγγελμα, παίζοντας ρόλους που θα με ενδιαφέρουν, θα μου αρέσουν και θα μου προσφέρουν εμπειρία. Να συνεργαστώ και να δουλέψω με ανθρώπους που θαυμάζω και σέβομαι την δουλειά τους. Και φυσικά στο τέλος να παίρνω ένα ζεστό χειροκρότημα… που θα μου λέει πως «σήμερα Τάκη έκανες κάτι που άξιζε».

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Η Ευανθία Στιβανάκη με κέρδισε με την πραότητα της και με τις ανεξάντλητες γνώσεις της, άλλαξε πολλά στην νοοτροπία και τη σκέψη μου.

Καθηγητές και σκηνοθέτες που μαθήτευσα μαζί τους και άλλοι που ελπίζω να γνωρίσω και να συνεργαστώ μαζί τους.

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Δεν υπάρχει θεατρική παιδεία ή τουλάχιστον όχι τόσο αξιόλογη όσο θα έπρεπε να υπάρχει στον τόπο που γέννησε το θέατρο. Ο Έλληνας δεν βλέπει θέατρο και δεν τον απασχολεί. Υπάρχουν μόνο εξαιρέσεις είναι όμως λίγες.

Όσο αναφορά την θεατρική εκπαίδευση γνώμη μου είναι ότι στα ακριβά δίδακτρα έρχεται να προστεθεί ως αρνητικός παράγοντας το ότι οι σχολές δεν εστιάζουν σε συγκεκριμένα συστήματα διδασκαλίας.

Για τους πολιτιστικούς θεσμούς όπως το φεστιβάλ Αθηνών χαίρομαι που υπάρχουν και μακάρι να πολλαπλασιαστούν.

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Με κριτήριο το αποτέλεσμα. Βλέποντας τον εαυτό μου μετά από την πάροδο της δουλειάς, για να διαπιστώσω αν θα είμαι καλύτερος, αν θα έχω εξελιχθεί, αν θα έχω πάρει κάτι από τους ανθρώπους που θα συνεργαστώ. Ίσως ακούγεται σαν να βασίζω τα πάντα στην τύχη αλλά δεν είναι έτσι. Τα ζυγίζω όλα και συνήθως έχω δίκιο στην επιλογή μου, ξέρω αν έκανα καλά που αρνήθηκα ή δέχτηκα να συνεργαστώ. 

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Πρέπει να έχει ήθος, να ξέρει που πατάει και που βρίσκεται για να μην απογοητεύεται, να είναι αληθινός και να μην σταματάει να επιμορφώνεται, να ενημερώνεται... Με μία λέξη να «πληθαίνει».

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Είναι σημαντικό να υπάρχει πειραματισμός και πολυφωνία, υπάρχουν μεγάλες εξαιρέσεις και λαμπρές θεατρικές ομάδες που έχουν κάνει και κάνουν πολύ αξιόλογες δουλειές.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Τελειώνει η παράταση που πήραμε για τα «Κρυφά Απογεύματα» ως το τέλος Φεβρουαρίου και τίποτα δεν είναι σίγουρο για την επόμενη θεατρική σεζόν.

Ποια η γνώμη σου για το διαδικτυακό περιοδικό «Επί Σκηνής».

Μπορεί να γίνει μια ανοιχτή πόρτα επικοινωνίας, ένα χώρος που θα μπορείς να προωθήσεις την δουλειά σου, να ενημερώνεσαι και να ανταλλάσσεις γνώμες.