Ευαγγελία Καρακατσάνη

Αφού θα πεθάνω κάποια στιγμή, τουλάχιστον ας ευχαριστηθώ όσο πιο πολύ μπορώ τις στιγμές μέσα στην ημέρα!        

Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών, η Ευαγγελία με την εξαιρετική σκηνική και ερμηνευτική ποιότητα και την εντυπωσιακή φωνή, έχει επίσης πτυχίο Ειδικού Αρμονίας, Φούγκας και  Αντίστιξης καθώς και δίπλωμα Κλασσικού Τραγουδιού, στο Δημοτικό Ωδείο Μοσχάτου. Ως ηθοποιός έπαιξε στις παραστάσεις: «Βόυτσεκ» του Georg Buchner (σκην. Σ. Γιαννουλάδης-Κ.Γιαννοπούλου), «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη (σκην.Λυδία Κονιόρδου), «Το μυστήριο της πολιτείας Χάμελιν», «Ρινόκερος» του Ιονέσκο και «Τραχίνιες» του Σοφοκλή (σκην. Θωμάς Μοσχόπουλος), «Το μαγικό κλειδί» (σκην. Κάρμεν Ρουγγέρη) και άλλα. Επίσης έχει ερμηνεύσει μια σειρά ρόλων ως λυρική τραγουδίστρια στην «Εθνική Λυρική Σκηνή- Σκηνή Παιδικής Όπερας» και στο «Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης» (σκην. Κάρμεν Ρουγγέρη).

Μίλησέ μου για την ηρωίδα που υποδύεσαι μαζί με τα άλλα κορίτσια; Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητές της;

Η Σίσσυ Πουστοδούλου είναι ένα παιδί πέντε χρονών με την ιδιαιτερότητα πως κάθε χρόνος ζωής της αντιστοιχεί σε δέκα χρόνια φυσιολογικού ανθρώπου δηλαδή το μυαλό της είναι 50χρονης γυναίκας! Αυτό και μόνο μου δημιούργησε τεράστιο ενδιαφέρον για το πως μπορώ να ταυτιστώ και να μπορέσω να πω την ιστορία της και μαζί με τα κορίτσια να φτιάξουμε έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα που στοιχεία του έχει ο καθένας μας. Βέβαια το ότι ζει σε μια έπαυλη απομονωμένη με την οικογένεια της και το προσωπικό του σπιτιού της δίνει μια περίεργη αίσθηση του έξω κόσμου που πολλές φορές την κάνει απότομη και απόκοσμη. Είναι πολύ αυθόρμητη, αλλάζει εύκολα διαθέσεις όπως ένα φυσιολογικό παιδί, αντιδρά πολύ συχνά χωρίς να το σκεφτεί  και κάνει ερωτήσεις όχι πάντα φυσιολογικές ενός παιδιού της ηλικίας της αλλά την ενδιαφέρει να μάθει όσο πιο πολλά πράγματα μπορεί.

Μίλησέ μου για τους επί μέρους ρόλους, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και του προσωπικού που υποδύεσαι;

Τα πρόσωπα της ιστορίας είναι πολλά και πολύ ενδιαφέροντα επίσης! Ηγετική φιγούρα στην έπαυλη είναι ο παππούς της Σίσσυς, η νοσοκόμα του η Γιουλαλάμ Ευσταθιάδου, η θεία Φόλα αδερφή της μητέρας της, η Φράου Κίνσκι η γερμανίδα γκουβερνάντα της, ο θείος Μαλτέζος ετεροθαλής αδερφός της μητέρας της, η θεία Τζούλια, η εκατόχρονη θεία Σαλαμίνα, ο κύριος Λίτσας οικονομικός διευθυντής στην Μπες-Βγες (Βιομηχανία προφυλακτικών), ο κηπουρός, ο σοφέρ, υπηρέτριες και φυσικά ο μπαμπάς της Σίσσυς που είναι και το κύριο πρόσωπο στην ιστορία αφού πολλά από αυτά που κάνει η ηρωίδα έχουν ως στόχο να επιστρέψει ο πατέρας της και να την πάρει μαζί του! Εγώ υποδύομαι την θεία Τζούλια που έχει πεθάνει κάτω από περίεργες συνθήκες, τον παππού ο οποίος ομολογώ πως ήταν πρόκληση για μένα να τον προσεγγίσω γιατί είναι μια αινιγματική φιγούρα στο έργο. Τα κίνητρα του δεν είναι ποτέ ξεκάθαρα και έχει μια περίεργη αίσθηση για το πως θα πρέπει να είναι η διαπαιδαγώγηση της εγγονής του την οποία έχει υιοθετήσει για να κληρονομήσει την βιομηχανία του. Όλοι τον σέβονται και ταυτόχρονα θα έλεγα πως τον φοβούνται αν και ο ίδιος όπως φαίνεται προς το τέλος του έργου εξομολογείται πως φοβόταν τα ίδια του τα παιδιά και την εγγονή του γιατί ένιωθε πως θα τον προδώσουν. Κάνω και άλλον ένα ρόλο στην παράσταση αλλά δεν θα σας το προδώσω, μια που η παράσταση μας είναι μια μαύρη κωμωδία μυστηρίου και θέλω να εντείνω το σασπένς!

Θα έλεγα πως αυτός ο τελευταίος ρόλος είναι ίσως ο πιο ενδιαφέρων αλλά ούτε κι εγώ θα τον προδώσω. Με ποιο τρόπο χειρίζεσαι το χιούμορ και τον σαρκασμό του συγγραφέα;

Για μένα πολύ μεγάλη σημασία έχει το χιούμορ να προκύπτει από την σοβαρότητα  της κατάστασης που βρίσκεται η ηρωίδα μικρούλα Σίσσυ. Ζει σε ένα σπίτι όπου εδώ και ένα χρόνο έχουν αρχίσει να πεθαίνουν συγγενείς της με κορυφαίο γεγονός το θάνατο της μητέρας της και το χιούμορ βρίσκεται στο τρόπο που σκαρφίζεται η Σίσσυ να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση με το να ψάξει η ίδια να βρει τον δολοφόνο γιατί δεν μπορούν να την κοροϊδέψουν πως όλοι οι θάνατοι ήταν φριχτά ατυχήματα! Η υπερβολή των χαρακτήρων και ο απίστευτος τρόπος που έχει βάλει την Σίσσυ να μιλάει και να συμπεριφέρεται  ο Συγγραφέας Γιάννης Ξανθούλης αποτέλεσαν τα υλικά για να προσεγγίσω το κείμενο και με μια τεράστια δόση παιχνιδιού στις πρόβες.

Μίλησέ μου για την ομάδα σας και τον τρόπο που λειτουργεί;

Η ομάδα μας είναι θα έλεγα, μια δυναμική πλατφόρμα ώστε να δημιουργηθεί ένας απίστευτα δημιουργικός τρόπος έκφρασης όπου λειτουργεί πολλές φορές και σαν εφαλτήριο για νέες προκλήσεις! Με όλα τα παιδιά ήμασταν συμφοιτητές στην δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και η απόφαση να συνεχίσουμε και μετά την σχολή να συνεργαζόμαστε ήταν από την πρώτη κιόλας μέρα. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις μια οικογένεια που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και καλλιτέχνη! Συνήθως υπάρχουν προτάσεις για παράσταση και αφού συζητήσουμε για το αν μας ενδιαφέρει να γίνει, τότε αρχίζει το ταξίδι ώστε να πραγματοποιηθεί.

Πως βλέπεις το μέλλον το θεατρικό στη χώρα μας σε σκοτεινούς καιρούς;

Το μέλλον το βλέπω δύσκολο αν και όσο υπάρχω ενεργά σε αυτό το επάγγελμα δεν ήταν και ποτέ εύκολα τα πράγματα. Πιστεύω πως η διαφορά με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι τώρα επειδή δεν υπάρχουν επιχορηγήσεις, το θέατρο γίνεται όλο και περισσότερο γιατί έχουμε ανάγκη να πούμε κάτι μέσα από την δουλειά μας, μέσα από το έργο, το κείμενο που επιλέγουμε να ασχοληθούμε. Δεν είναι τυχαίο πως σε δύσκολους καιρούς η τέχνη ανθίζει γιατί η ανάγκη να εκφραστείς γίνεται μεγαλύτερη.

Πως συνεργάστηκες με τον σκηνοθέτη και τα άλλα κορίτσια;

Αχ! τεράστια τύχη να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που εκτιμάς, αγαπάς, σέβεσαι, θαυμάζεις και πάνω απ’ όλα αισθάνεσαι άνετα να εκφραστείς όπως θέλεις χωρίς να σκέφτεσαι μην σε παρεξηγήσει κάποιος. Θα μου μείνουν αξέχαστες οι πρόβες μας και ο τρόπος δουλειάς μας!

Πως ανταποκρίνεται το κοινό στην παράσταση

Μπορώ να πω πως κάθε φορά η αίσθηση είναι τελείως διαφορετική .Από τα σχόλια μετά το τέλος της παράστασης καταλαβαίνω πως αρέσει το χιούμορ της παράστασης και ο τρόπος που έχουμε διαχειριστεί το κείμενο του Γιάννη Ξανθούλη.

Ποια είναι η γνώμη σου για την Ελλάδα του σήμερα και τι συγγένειες βλέπεις με την οικογένεια Μπες-Βγες

Η οικογένεια Μπες-Βγες μιλάει για μια Ελλάδα της δεκαετίας του 80  όπου όλα είναι δοσμένα με μια δόση υπερβολής και λίγο διαστρεβλωμένα. Πάντως θυμίζει πολύ έντονα όλα τα σχόλια που γίνονται από μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους σε σχέση με το πως φτάσαμε στο σημείο που είμαστε σήμερα!

Τα όνειρά σου για το μέλλον

Αν με ρωτούσατε πριν από λίγα χρόνια θα έλεγα πως θα ήθελα να πάω στην Νέα Υόρκη και να ασχοληθώ με το μιούζικαλ την μεγάλη μου αγάπη! Τον τελευταίο καιρό έχω αναθεωρήσει λίγο και αυτό που ονειρεύομαι είναι να αποκτήσω οικογένεια γιατί βλέπω πως με τους ρυθμούς που πρέπει να δουλεύω πια μου φαίνεται πολύ δύσκολο να το πετύχω!

Δημόσιες σχέσεις ή σκληρή δουλειά;

Δύσκολη η απάντηση γιατί κανονικά οφείλεις να τα συνδυάζεις για να υπάρξεις όχι μόνο στο δικό μας επάγγελμα αλλά νομίζω σε όλα τα επαγγέλματα. Σκληρή δουλειά θα επιλέξω πάντως γιατί η πολύ δουλειά δεν με φόβισε ποτέ ίσα-ίσα μου έδινε λόγο να συνεχίσω. Αντίθετα μερικές φορές τους ανθρώπους τους φοβάμαι γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πάντα τι σκέφτονται και τι ζητούν από εμένα!

Οντισιόν: Λύση ή πρόβλημα;

Άχαρο πράγμα η οντισιόν και προσωπικά κάτι παθαίνω και από το τεράστιο άγχος που έχω για να δείξω τον καλύτερο μου εαυτό καταλήγω να δείχνω σφιγμένη και να μην μπορώ να λειτουργήσω όπως θα ήθελα.

Το θέατρο είναι χόμπι ή επάγγελμα;

Για μένα είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζω που ανήκω και από ποιο επάγγελμα ζω! Επειδή λοιπόν για πάρα πολλά χρόνια δούλευα παράλληλα με το θέατρο στην οικογενειακή επιχείρηση -είχαμε Φούρνο-, κατάλαβα πως για να καταφέρω κάτι στο θέατρο θα πρέπει να το αντιμετωπίσω ως επάγγελμα  με την προϋπόθεση να μην ξεχάσω ότι περνάω καλά κάνοντας το!

Όλα όσα νοιώθεις στη σκηνή

Ελευθερία να κάνω όλα όσα  δεν μπορώ στη ζωή μου πραγματικότητα! Είναι πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα!

Η κοσμοθεωρία σου

Θα πω κάτι βαρύγδουπο μάλλον αλλά πραγματικά τον τελευταίο καιρό το σκέφτομαι πολύ και με προβληματίζει. Αφού θα πεθάνω κάποια στιγμή, που εύχομαι να γίνει χωρίς να το περιμένω, τουλάχιστον ας μην έχω άγχος και ας ευχαριστηθώ όσο πιο πολύ μπορώ τις στιγμές μέσα στην ημέρα!