Οι Τέσσερις Δίδυμες

Copi

Μετάφραση: Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης

Τα πρόσωπα του έργου

 Maria Smith

Leila Smith

Josephine Goldwashing

Fougere Goldwashing

Είσοδος της Μαρίας

Μαρία : Σταματήστε να γαυγίζετε κοπρόσκυλα! Θα τα σκοτώσω όλα! Κοιτάξτε τι έκαναν στο φόρεμά μου! Αυτή η βρωμοσκυλοπαρέα! Γαμώτο! Μου ξέσκισαν το μανίκι! Θα χτυπήσω μια ένεση ηρωίνης. Πού είναι η σύριγγα;

Είσοδος της Λεϊλά

Λεϊλά : Μαρία, είναι η ώρα για την ηρωίνη μου!

Μαρία : Δεν μπορώ να τα κάνω όλα μαζί! Ψάχνω τη σύριγγα! Αυτά τα βρωμόσκυλα τα έκαναν όλα Γης Μαδιάμ!

Λεϊλά : Ποια σκυλιά;

Μαρία : Τα σκυλιά μας! Το δώρο σου για τα γενέθλιά μας!

Λεϊλά : Έχουμε γενέθλια;

Μαρία : Ναι.

Λεϊλά : Μαρία, γιατί αγόρασες αυτά τα σκυλιά;

Μαρία : Νόμισα ότι σου άρεσαν τα σκυλιά της Αλάσκας.

Λεϊλά : Τα σιχαίνομαι. Άου! Μα τι κάνεις;

Μαρία : Μην κινείσαι!

Λεϊλά : Με πονάς!

Μαρία : Δεν βρίσκω φλέβα!

Λεϊλά : Ααα!

Μαρία : Αυτό ήταν! Μην κινείσαι!

Λεϊλά : Δώσ’ το μου αυτό!

Μαρία : Ααααα!

Λεϊλά : Μην κινείσαι!

Μαρία : Ααααα!

Λεϊλά : Μαρία, γιατί αγόρασες αυτά τα σκυλιά;

Μαρία : Γιατί αισθάνομαι μόνη! Θα τα πούμε αργότερα! Πηγαίνω περίπατο. Όχι, δεν πηγαίνω περίπατο. Εσύ θα φύγεις! Ετοίμασα ήδη τη βαλίτσα σου. Ξεκουμπίσου!

Λεϊλά : Βρώμα, θέλεις να με κατασπαράξουν τα σκυλιά της Αλάσκας;

Μαρία : Είναι εξημερωμένα! Φύγε! Αϊ! Όχι! Άσε με! Αϊ! Όχι, Λεϊλά! Αϊ! Μορφίνη! Δώσε μου μορφίνη! Τρία γραμμάρια, σε παρακαλώ! Ευχαριστώ. Ευχαριστώ. Θα σε σκοτώσω. Πού είναι το μαχαίρι;

Λεϊλά : Μαρία, ηρέμησε! Αϊ!

Μαρία : Βοήθεια! Τραυμάτισα την αδελφή μου!

Είσοδος της Ζοζεφίνας και της Φουζέρ.

Φουζέρ : Οινόπνευμα! Βαμβάκι! Ψαλίδι! Τσιρότο! Αυτή η πληγή μου φαίνεται βαθιά!

Λεϊλά : Αϊ!

Φουζέρ : Κουράγιο! Για κρατά!

Λείλά : Αϊ!

Φουζέρ : Εδώ! Πρέπει να σφίξω!

Λεϊλά : Αϊ!

Φουζέρ : Να! Να! Να! Καλέστε την αστυνομία!

Λεϊλά : Όχι, σας παρακαλώ! Νοιώθω καλά!

Φουζέρ : Ζοζεφίνα, ακούς; Σημείωσε καλά όσα λένε! Γιατί αγοράσατε αυτά τα σκυλιά;

Μαρία : Για τα γενέθλιά μας.

Φουζέρ : Περίεργο δώρο για γενέθλια. Εσείς το αγοράσατε;

Μαρία : Ναι.

Φουζέρ : Είδες; Ήθελε τα σκυλιά της Αλάσκας να καταβροχθίσουν την αδελφή της!

Ζοζεφίν : Έχουν ηρωίνη;

Φουζέρ : Τα ντουλάπια τους είναι γεμάτα!

Ζοζεφίν : Τις βρώμες! Εγώ θα χτυπήσω μια ένεση!

Φουζέρ : Θα καλέσουμε την αστυνομία. Να τις μπαγλαρώσουν μια και καλή! Ζοζεφίν, κάνε μου μία ένεση.

Ζοζεφίν : Περίμενε.

Φουζέρ : Έλα να σε βοηθήσω.

Ζοζεφίν : Άφησέ τες ν’ αλληλοσκοτώνονται! Ας πηγαίνουμε εμείς! Να πάρω λίγες δόσεις ηρωίνης;

Φουζέρ : Πάρε πολλές. Ας την κάνουμε!

Λεϊλά : Περιμένετε!

Ζοζεφίν : Τι θέλει αυτή;

Λεϊλά : Ματώνει πολύ.

Φουζέρ : Για να δω. Είναι λογικό, η τρύπα σας είναι μεγάλη. Φύγε, βρώμα. Για κοίταξέ την αυτήν την τρύπα!

Ζοζεφίν : Αυτό δεν είναι τρύπα, είναι ολόκληρη πηγή! Τι γεύση έχει το αίμα;

Φουζέρ : Μην δοκιμάσεις, είναι επικίνδυνο.

Ζοζεφίν : Ωραίο είναι. Αλμυρό.

Μαρία : Την κάνω! Παίρνω αεροπλάνο για Βοστόνη!

Φουζέρ : Μη νομίζεις πως θα τη βγάλεις έτσι καθαρή!

Ζοζεφίν : Θέλει να το σκάσει.

Φουζέρ : Εδώ θα μείνετε! Ζοζεφίν, κάλεσε την αστυνομία!

Ζοζεφίν : Τρελάθηκες; Θέλεις να ξαναμπλέξουμε σε υπόθεση δολοφονίας;

Φουζέρ : Μα θα την αφήσουμε να πεθάνει έτσι;

Ζοζεφίν : Έχει την αδελφή της, έτσι δεν είναι;

Φουζέρ : Αυτή εκεί; Έλα να την ξαπλώσουμε στο κρεβάτι!

Λεϊλά : Αφήστε με ήσυχη!

Φουζέρ : Φταίμε εμείς που είμαστε καλές! Έλα! Πάμε! Αρκετά είδαμε αυτές τις βρωμιάρες! Βρωμιάρες!

Ζοζεφίν : Βρωμιάρες! Βρωμιάρες!

Μαρία : Περιμένετε. Μείνετε. Θα σας αφήσουμε το σπίτι μας.

Φουζέρ : Γιατί έτσι;

Μαρία : Να μη σας νοιάζει. Ορίστε χίλια δολάρια.

Ζοζεφίν : Φουζέρ, το σπίτι είναι ωραίο.

Φουζέρ : Φεύγετε αμέσως;

Μαρία : Ναι.

Φουζέρ : Και αυτήν, όταν πεθάνει, τι θα την κάνουμε;

Μαρία : Θα την θάψετε στον κήπο.

Φουζέρ : Αυτό δε γίνεται! Να μείνουμε, εντάξει, αλλά χωρίς το πτώμα. Με τα χίλια δολάρια που έχουμε, μπορούμε κι εμείς να πάμε στη Βοστόνη, χωρίς να φορτωθούμε ένα πτώμα! Δεν είμαστε τρελές!

Μαρία : Κάντε ό, τι θέλετε. Εγώ φεύγω.

Φουζέρ : Περιμένετε. Έχω κι εγώ να σας κάνω μια πρόταση. Ας μιλήσουμε ήρεμα. Θα σας διηγηθώ με λίγα λόγια την ιστορία μας. Είμαστε πολύ φτωχές. Έτσι γεννηθήκαμε, τι άλλο να κάνουμε; Δε στεριώναμε πουθενά γιατί η αδελφή μου έπαιρνε ναρκωτικά και μας έδιωχναν παντού επειδή προκαλούσαμε μπελάδες. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, εξ αιτίας του κακού μου χαρακτήρα. Τότε η αδελφή μου είχε την ιδέα να ψάξουμε για χρυσό στην Αλάσκα και να ‘μαστε. Όμως, δε βρήκαμε τίποτα. Γιατί δεν είχαμε κατάλληλο εξοπλισμό για να σκάψουμε αρκετά βαθιά στα πηγάδια. Και να που φθάσαμε. Κατά βάθος, όμως, ευχόμαστε να βρούμε μια καλή και σταθερή θέση κοντά σ’ ένα ευγενικό άτομο όπως εσείς. Η αδελφή μου μαγειρεύει πολύ καλά κι εγώ είμαι άσσος στο πλύσιμο. Θα σας ακολουθούμε όπου θέλετε, είμαστε καλά παντού : Βοστόνη, Νέα Υόρκη, Μπαΐα. Μπορούμε να περιμένουμε την αδελφή σας να πεθάνει. Θα βάλουμε τα σκυλιά να τη φάνε. Κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά! Τί λέτε; Έχετε συνηθίσει να μένετε με την αδελφή σας που σας διευκόλυνε τη ζωή. Ολομόναχη, είστε σαν ένα παιδί. Θα σας φροντίζουμε εμείς. Χίλια δολάρια το μήνα μας φθάνουν. Δηλαδή πεντακόσια για την καθεμία. Δεν είναι κάποιο τεράστιο ποσό. Τα πληρώνετε προκαταβολικά; Ευχαριστώ. Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να σας αποδείξουμε την αξία μας; Να συγυρίσουμε το σπίτι;

Ζοζεφίν : Μα εδώ είναι καθαρά! Δεν παίρνουμε καλύτερα λίγη ηρωίνη!

Φουζέρ : Ζοζεφίν, αρκετά! Δεν θα πάρεις όλη την ηρωίνη της κυρίας!

Ζοζεφίν : Θα πάρω λίγη.

Φουζέρ : Κάνε και σε μένα μια ενεσούλα! Αϊ! Είσαι τρελή!

Ζοζεφίν : Συγνώμη!

Φουζέρ : Αλλού τη συγνώμη σου! Ηλίθια! Δώσε μου και μένα. Κυρία, θέλετε λίγη;

Μαρία : Όχι.

Φουζέρ : Για κοίτα τη ρε! Τη μυξοπαρθένα! Τη σουπιά! Μόλις σκότωσε την αδελφή της! Είναι πραγματικές βρώμες αυτές οι γυναίκες!

Μαρία : Δεν πέθανε.

Φουζέρ : Δεν πέθανε; Κι αυτή η τρύπα;

Ζοζεφίν : Φουζέρ, δεν έχει τίποτα. Είναι μια μικρή πληγή. Παίζει θέατρο. Πάμε. Ας του δίνουμε. Έχουμε δύο χιλιάδες δολάρια. Μας φθάνουν. Φουζέρ, ας γυρίσουμε στο Σικάγο.

Φουζέρ : Περίμενε λίγο. Περίμενε λίγο. Πείτε μας την αλήθεια. Τι ακριβώς θέλετε από μας;

Ζοζεφίν : Φουζέρ, αν καλέσουν την αστυνομία, αυτές θα βγούνε κερδισμένες. Μη σου κακοφαίνεται. Έλα, φόρεσε τα σκι! Να προλάβουμε το εξπρές του Σικάγου!

Φουζέρ : Εντάξει. Ας πηγαίνουμε. Βρωμιάρες!

Λεϊλά : Βρωμιάρα είσαι και φαίνεσαι! Σκουπίδι!

Φουζέρ : Μα τι λέει; Θα τη σκοτώσω!

Ζοζεφίν : Φουζέρ, άφησέ τη! Το παράκανες!

Η Λεϊλά νεκρή

Φουζέρ : Αυτό της άξιζε! Βρωμιάρες! Έλα! Ας του δίνουμε!

Μαρία : Τη σκοτώσατε!

Φουζέρ : Ίσα που την άγγιξα! Δεν έχει πεθάνει!

(Στη Λεϊλά) Κυρία, με ακούτε; Αναπνέει! Αναπνέει! Δεν τη χτύπησα εγώ τόσο δυνατά. Με τόσο αίμα που είχε χάσει η καημένη, λιποθύμησε! Κυρία, με ακούτε;

(Στη Μαρία) Εσύ θα μείνεις εδώ, παλιοβρώμα! Κατάλαβα τη σκευωρία σου! Θέλεις να μας φορτώσεις τη δολοφονία της αδελφής σου!

Μαρία : Άφησέ με!

Φουζέρ : Άρπα τη, σκουπίδι!

Η Μαρία νεκρή. Η Ζοζεφίν και η Φουζέρ ζωντανές.

Ζοζεφίν : Τη σκότωσες;

Φουζέρ : Ίσα που την άγγιξα.

Ζοζεφίν : Πάντα το ίδιο λες. Στο έχω πει χίλιες φορές πως είσαι τρελή. Και τώρα, τι κάνουμε;

Φουζέρ : Θα τις θάψουμε! Φέρε τα φτυάρια μας!

Ζοζεφίν : Το ξέρεις καλά! Τα πουλήσαμε!

Φουζέρ : Πούλησες τα φτυάρια; Για ν’ αγοράσεις ηρωίνη, ε; Παλιοβρώμα! Παλιοβρώμα!

Ζοζεφίν : Φουζέρ, άφησέ με!

Φουζέρ : Και τώρα πως θα σκάψουμε;

Ζοζεφίν : Έχουμε δύο χιλιάδες δολάρια! Δεν χρειαζόμαστε φτυάρια! Άφησέ με! Έχεις στη τσέπη σου δύο χιλιάδες δολάρια! Κοίταξε! Οι δύο δίδυμες μας τα έδωσαν! Τις σκότωσες! Κοίταξε! Κοίταξε τι έκανες! Κοίταξε θέαμα! Τι να σου πω! Είσαι για εξήντα χρόνια κάθειρξη στο Αλκατράζ! Όμως εγώ θα φύγω! Δώσε μου χίλια δολάρια! Θα πάω στο Σικάγο ολομόναχη! Άφησέ με! Έχουμε δύο χιλιάδες δολάρια! Δώσε μου τα χίλια και είμαστε εντάξει! Φουζέρ, δώσε μου τα χίλια δολάρια! Αϊ! Άφησέ με! Αϊ! Άφησέ με!

Η Μαρία, η Λεϊλά και η Ζοζεφίν νεκρές.

Φουζέρ : Ζοζεφίν, Ζοζεφίν σε πόνεσα; Ζοζεφίν, αναπνέεις;

Ζοζεφίν : Δώσε μου ηρωίνη! Αϊ! Αϊ!

Φουζέρ : Ναι, ναι, πάρε. Πάρε, γλυκιά μου! Για κοίτα, αυτή είναι ζωντανή, δεν τη σκότωσα. (Στη Λεϊλά) Κυρία, νοιώθετε καλύτερα;

Λεϊλά : Αφήστε με! Που είναι η αδελφή μου;

Φουζέρ : Λιποθύμησε. Δεν έχει τίποτα. Κυρία! (Στη Μαρία) Μαρία. Κυρία Μαρία! Αναπνέει! Κυρία Μαρία! Νοιώθετε καλύτερα; (Στη Λεϊλά) Βλέπετε; Είναι ζωντανή; (Στη Μαρία) Ελάτε να σας βοηθήσω. Σηκωθείτε, σηκωθείτε. Βλέπετε; Κι η αδελφή σας είναι ζωντανή! Η αδελφή μου κι εγώ μείναμε για ένα λεπτό. Σας παρακολουθούσαμε μέχρι να ξυπνήσετε. Τώρα όμως σας αφήνουμε για να πάρουμε το εξπρές για το Σικάγο που περνάει ακριβώς στις έξι και δέκα. Έλα, Ζοζεφίν, ας πηγαίνουμε! Ευχαρίστησε τις κυρίες!

Ζοζεφίν : Γαμώτο! Δεν μπορώ να κουνηθώ!

Φουζέρ : Προσπάθησε! Πρέπει να πάμε στο σταθμό! Πρέπει να του δίνουμε! Φοβάμαι μήπως καλέσουν την αστυνομία!

Ζοζεφίν : Με στραγγάλισες! Πως θα πάω στο σταθμό; Σε βαρέθηκα πια! Πήγαινε μόνη σου.

Φουζέρ : Μ’ εγκαταλείπεις;

Ζοζεφίν : Φουζέρ, παράτα με! Αϊ!

Η Ζοζεφίν νεκρή.

Φουζέρ : Παλιοβρώμα! Παλιοβρώμα! Ζοζεφίν; Θεέ μου! Τι έκανα; Τι συμφορά!

Λεϊλά : Δώστε της αμφεταμίνες!

Φουζέρ : Μάλιστα, κυρία! Αυτές εκεί είναι οι αμφεταμίνες; Πάρε Ζοζεφίν. Θα σου κάνει καλό! Νοιώθεις καλύτερα; Κυρία, νομίζω πως έχει πεθάνει!

Λεϊλά : Μα όχι, περιμένετε μια στιγμή!

Φουζέρ : Έκανα λάθος. Της έκανα ένεση με ταλκ! Τη σκότωσα!

Λεϊλά : Περιμένετε. Θα συνέλθει. Μαρία, μ’ ακούς; Φεύγω για τη Βοστόνη. Δεν ξέρω πως θα φθάσω στο αεροδρόμιο σ’ αυτά τα χάλια!

Μαρία : Περίμενε! Έρχομαι μαζί σου!

Λεϊλά : Μπορείς να οδηγήσεις;

Μαρία : Μπα, δε νομίζω. Γάμησέ τα. Πονάω παντού.

Φουζέρ : Εγώ θα οδηγήσω κυρίες μου.

Λεϊλά : Εσείς να σκάσετε! Αρκετά σας φάγαμε στη μάπα! Ξεκουμπιστείτε! Μπούχτισα με αυτές τις γυναίκες! Πού είναι το περίστροφο;

Φουζέρ : Όχι, κυρίες μου, όχι!

Λεϊλά : Εμπρός, πάρτε την αδελφή σας και δρόμο!

Φουζέρ : Μα είναι νεκρή, κυρία μου!

Λεϊλά : Χέστηκα! Πάρτε τη κι αδειάστε μου τη γωνιά μη σας φυτέψω καμιά σφαίρα στη μούρη! Γρήγορα!

Φούζερ : Μάλιστα, κυρία! Είναι πολύ βαριά, κυρία! Δεν μπορώ! Μη κυρία, έλεος! Μην πυροβολείτε! Αϊ!

Η Ζοζεφίν και η Φουζέρ νεκρές.

Λεϊλά : Ας πηγαίνουμε. Δεν πρόκειται να τις βρουν πριν ξεπαγώσει ο δρόμος.

Μαρία : Λεϊλά, δεν μπορώ να κουνηθώ. Βοήθησέ με! Αϊ! Όχι! Φύγε μόνη σου! Εγώ θα φύγω αύριο. Τα κλειδιά είναι στο αμάξι. Άσε με! Σου λέω δεν μπορώ να κουνηθώ! Παράτα με ήσυχη!

Λεϊλά : Πού είναι τα λεφτά;

Μαρία : Ψάξε στη τσάντα μου.

Λεϊλά : Μόνο αυτά; Μόνο είκοσι πέντε σεντς;

Μαρία : Έδωσα δύο χιλιάδες δολάρια σε αυτή τη γυναίκα. Στη χοντρή.

Λεϊλά : Δεν υπάρχουν άλλα;

Μαρία : Πρέπει να υπάρχουν ακόμη πέντε χιλιάδες δολάρια στο παλτό μου.

Λεϊλά : Πού είναι; Μόνο αυτά μας έχουν απομείνει;

Μαρία : Έχουμε και τα δολάρια από το Λας Βέγκας. Τα έβαλα ήδη στη βαλίτσα σου.

Λεϊλά : Τα δολάρια του Λας Βέγκας; Άκουσα καλά;

Μαρία : Μόνο αυτά έχουμε! Άσε με!

Λεϊλά : Εσύ να μείνεις μόνο με τα δολάρια του Λας Βέγκας! Βρώμα!

Η Λεϊλά σκοτώνει τη Μαρία και απευθύνεται στη Ζοζεφίν.

Λείλά : Σηκωθείτε! Σας κάνω δώρο εκατό χιλιάδες δολάρια! Πάρτε τα και δρόμο! Σηκωθείτε! Πάρτε τα κλειδιά του αυτοκινήτου μας! Σηκωθείτε και φύγετε!

Ζοζεφίν : Αφήστε με! Φουζέρ, σήκω! Θεέ μου έφαγε μια σφαίρα στο μάτι! Θα την πάρω μαζί μου! Βοηθήστε με!

Λεϊλά : Δεν θα φθάσουμε ποτέ! Πάρτε αυτά τα χρήματα και φύγετε!

Ζοζεφίν : Αναπνέει! Φουζέρ; Βοηθήστε με!

Λεϊλά : Είναι νεκρή! Αδειάστε μου τη γωνιά! Αϊ! Αφήστε με! Αϊ!

Η Ζοζεφίν σκοτώνει τη Λεϊλά.

Ζοζεφίν : Σκουπίδι! Βρώμα! Γαμώτο, η κοκαΐνη με χτύπησε στο οπτικό νεύρο! Φουζέρ! Φουζέρ! Ζεις;

Φουζέρ : Βοήθεια!

Ζοζεφίν : Ήθελαν να μας δώσουν τα κλεμμένα λεφτά για να συλλάβουν εμάς αντί για εκείνες!

Φουζέρ : Τις βρώμες! Τις βρώμες! Τα σκουπίδια!

Ζοζεφίν : Μαλακισμένες!

Φουζέρ : Ας του δίνουμε!

Ζοζεφίν : Δεν βλέπω τίποτα πια. Η κοκαΐνη μου χτύπησε το οπτικό νεύρο!

Φουζέρ : Έλα να σε βοηθήσω!

Η Φουζέρ, η Λεϊλά και η Ζοζεφίν ζωντανές.

Λεϊλά : Αϊ!

Φουζέρ : Ζει! Να την πάρουμε για όμηρο!

Ζοζεφίν : Που είναι;

Λεϊλά : Αϊ!

Φουζέρ : Κουνηθείτε!

Λεϊλά : Αφήστε με!

Ζοζεφίν : Φουζέρ, σκότωσέ τη, σκότωσέ τη, τη βρώμα!

Λεϊλά : Αφήστε με!

Ζοζεφίν : Φουζέρ, σκότωσέ τη, σκότωσέ τη, τη βρώμα!

Λεϊλά : Αφήστε με! Πάρτε τις ράβδους του χρυσού!

Ζοζεφίν : Τις ράβδους του χρυσού;

Φουζέρ : Που;

Λεϊλά : Στα σακουλάκια της ηρωίνης! Αφήστε με!

Ζοζεφίν : Μα πού ψάχνεις;

Φουζέρ : Παναγιά Παρθένα! Ράβδοι χρυσού!

Ζοζεφίν : Που; Που; Γαμώ τη στραβομάρα μου!

Φουζέρ : Κοίτα! Πιάσε!

Ζοζεφίν : Είναι χρυσός;

Φουζέρ : Ναι.

Ζοζεφίν : Έχει και δεύτερη ράβδο;

Φουζέρ : Μια, δυο, τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι, εφτά, οχτώ, εννέα, δέκα, έντεκα, δώδεκα, δεκατρείς, δεκατέσσερις. Δεκατέσσερις ράβδοι χρυσού!

Ζοζεφίν : Θεέ μου! Θεέ μου! Φουζέρ, άρχισα πάλι να βλέπω!

Φουζέρ : Βλέπεις;

Ζοζεφίν : Ναι, βλέπω! Τι ωραία που είναι! Θεέ μου! Φουζέρ, πεθαίνω από χαρά!

Φουζέρ : Όχι, Ζοζεφίν! Μην πεθαίνεις τώρα! Έχεις την καρδιά σου! Περίμενε να σου κάνω μια ένεση καμφοράς! Πού είναι η καμφορά; Μιλήστε παλιοβρώμα! (στη Λεϊλά) Είναι νεκρή! Σκουπίδι! Μάλλον αυτή είναι η καμφορά! Περίμενε, Ζοζεφίν! Αυτό είναι! Αυτό είναι! Ζοζεφίν! Ζοζεφίν! Αναπνέεις; Κουνήσου! Ω, Θεέ μου! Είναι νεκρή! Γαμώ την πουτάνα μου!

Η Ζοζεφίν νεκρή.

Μαρία : Ακίνητες! Κρατώ όπλο!

Φουζέρ : Κυρία, μην πυροβολείτε!

Μαρία : Λεϊλά! Λεϊλά, με ακούς; Θα σου κάνω μια ένεση καμφοράς! Εσείς, ακίνητη!

Φουζέρ : Κυρία, αφήστε με να φύγω! Σας ορκίζομαι, δεν θα πω ποτέ τίποτα σε κανέναν! Σας παρακαλώ μην πυροβολείτε! Αϊ!

Η Ζοζεφίν και η Φουζέρ νεκρές.

Μαρία : Λεϊλά, μ’ ακούς;

Λεϊλά : Άφησέ με! Πάρε δρόμο μόνη σου! Μη με αγγίζεις, σκουπίδι!

Η Ζοζεφίν ανασταίνεται.

Μαρία : Σηκωθείτε! Είστε ζωντανή; Θα έρθετε μαζί μου στη Βοστόνη! Η αδελφή σας είναι νεκρή! Λεϊλά, θα σε σκοτώσω! Πώς θέλεις να πεθάνεις;

Λεϊλά : Να με κατασπαράξουν τα σκυλιά σου.

Η Φουζέρ ανασταίνεται.

Φουζέρ : Αϊ!

Ζοζεφίν : Φουζέρ, ζεις; Είμαι τυφλή!

Φουζέρ : Και εγώ! Είμαστε ακόμη στις δίδυμες; Τι συμβαίνει;

Ζοζεφίν : Η μια θέλει να κατασπαράξουν τα σκυλιά την άλλη!

Φουζέρ : Α, τις βρώμες!

Μαρία : Θα πάρω μια από εσάς μαζί μου στη Βοστόνη. Εκεί, θα της δώσω μια ράβδο χρυσού και θα την εγκαταλείψω στο δρόμο. Η άλλη θα μείνει εδώ νεκρή. Διαλέξτε!

Φουζέρ : Α, τη βρώμα! Το σκουπίδι!

Ζοζεφίν : Να σκοτώσετε εμένα! Να πάρετε την αδελφή μου!

Φουζέρ : Όχι, μικρούλα μου. Εξ άλλου δεν θα φθάσω ποτέ ζωντανή στη Βοστόνη. Οι σφαίρες με έχουν γαζώσει. Ζοζεφίν, προσπάθησε να ξεμπλέξεις. Κυρία, πού είστε; Πυροβολήστε! Μη φοβάστε!

Ζοζεφίν : Όχι!

Φουζέρ : Ζοζεφίν, απομακρύνσου!

Ζοζεφίν : Όχι! Αϊ!

Φουζέρ : Ζοζεφίν! Ζοζεφίν! Πληγώθηκες;

Ζοζεφίν : Φουζέρ, έφαγα μια σφαίρα στην πλάτη!

Φουζέρ : Σκουπίδι! Πού είστε;

Μαρία : Εδώ είμαι. Αλλά δεν θα καταφέρεις ποτέ να με πιάσεις θεόστραβη! Αποφάσισε. Ή θα μείνεις εδώ να ψοφήσεις με την αδελφή σου ή θα έρθεις μαζί με μένα και μια ράβδο χρυσού!

Λεϊλά : Μαρία, σκότωσέ τες. Θα έρθω εγώ μαζί σου.

Ζοζεφίν : Όχι! Αϊ! Αϊ! Αϊ!

Φουζέρ : Αϊ! Αϊ!

Η Ζοζεφίν και  Φουζέρ νεκρές.

Λεϊλά : Θα τις εγκαταλείψουμε εδώ, μαζί με τα χαρτιά μας, τα ναρκωτικά και τα δολάρια. Και τις ράβδους χρυσού. Βοήθησέ με. Δεν θα τις βρουν πριν από το καλοκαίρι και τότε θα έχουν σαπίσει τελείως. Θα πιστέψουν ότι είμαστε εμείς. Βοήθησέ με!

Μαρία : Δεν μπορώ. Έχω παραλύσει.

Λεϊλά : Θα σου κάνω μια ένεση καμφοράς! Πού είναι η σύριγγα;

Μαρία : Λεϊλά, φύγε μόνη σου! Θα τα τινάξω!

Λεϊλά : Γαμώ την πουτάνα μου! Πού είναι η σύριγγα; Μαρία! Μαρία!

Μαρία : Λεϊλά, θα τα τινάξω! Μ’ ακούς; Λεϊλά, μ’ ακούς; Είμαι κουφή!

Λεϊλά : Ναι, ναι, ναι!

Μαρία : Πάρε τα κλειδιά του θησαυροφυλακίου στην Ελβετία! Μην πάρεις τις ράβδους του χρυσού, είναι πολύ βαριές! Όλα τα λεφτά της ληστείας του Park Avenue είναι στην Ελβετία! Γαμώτο, θα τα τινάξω!

Λεϊλά : Πού είναι τα κλειδιά; Πού είναι τα κλειδιά; Πού είναι τα κλειδιά; Γαμώ την πουτάνα μου! Είναι νεκρή!

Μαρία : Λεϊλά;

Λεϊλά : Πού είναι τα κλειδιά;

Μαρία : Είμαι κουφή!

Λεϊλά : Πού είναι τα κλειδιά; Πού είναι τα κλειδιά; Τα κλειδιά του θησαυροφυλακίου στην Ελβετία!

Μαρία : Μέσα σε κάποιο σακουλάκι ηρωίνης!

Λεϊλά : Πού; Σε ποιό; Σε αυτό εδώ; Μαρία! Μαρία! Είναι νεκρή!

(στη Φουζέρ) Σηκωθείτε! Φεύγουμε για Ελβετία! Σηκωθείτε! Όχι! Αφήστε με! Αϊ!

Η Λεϊλά νεκρή.

Φουζέρ : Βρώμα! Ζοζεφίν, ξύπνα! Οι δίδυμες είναι νεκρές! Έχουμε το κλειδί τους, του θησαυροφυλακίου στην Ελβετία!

Ζοζεφίν : Φουζέρ, άναψε το φως! Είδα ένα φρικτό όνειρο!

Φουζέρ : Είμαστε τυφλές!

Ζοζεφίν : Πού βρισκόμαστε; Πάρε με από δω! Δεν μπορούμε να βγούμε;

Φουζέρ : Θα βγούμε! Θα τα καταφέρουμε! Σήκω!

Ζοζεφίν : Αϊ! Γαμώτο!

Μαρία : Αϊ!

Φουζέρ : Η μια τους είναι ζωντανή! Πού είναι;

Ζοζεφίν : Μη με αφήνεις! Φουζέρ;

Φουζέρ : Έρχομαι. Πού είναι αυτή;

Μαρία : Αϊ!

Φουζέρ : Την τσάκωσα. Θα την πάρουμε όμηρο για να πάμε στην Ελβετία.

Λεϊλα : Αϊ!

Φουζέρ : Ζοζεφίν, άρπαξε την άλλη!

Ζοζεφίν : Πεθαίνω.

Λεϊλά : Αϊ!

Φουζέρ : Ζοζεφίν, μην πεθαίνεις! Πού είσαι; Ζοζεφίν!

Μαρία : Αϊ!

Φουζέρ : Ζοζεφίν! Ξύπνα!

Ζοζεφίν : Δεν μπορώ!

Φουζέρ : Είστε ζωντανή; Πού είστε; Κυρία, σας παρακαλώ, δώστε μορφίνη στην αδελφή μου! Σας ορκίζομαι ότι θα σας αφήσω να φύγετε ζωντανή! Θα σας επιστρέψω το κλειδί του θησαυροφυλακίου στην Ελβετία! Σας παρακαλώ!

Λεϊλά : Βρώμα! Σκουπίδι! Θα σας βλέπω να ψοφάτε τυφλές!

Φουζέρ : Ζοζεφίν, περίμενε. Πάω να βρω τη σύριγγα! (Στη Λεϊλά) Πού είναι η σύριγγα; Παλιοβρώμα πέστε μου πού είναι η σύριγγα; Βρώμα, εσύ την έχεις! Δώστη μου! Πού είναι η μορφίνη; Πού είναι η μορφίνη; Ζοζεφίν, πήρες πάρα πολύ κοκαΐνη. Περίμενε να σου κάνω μια ένεση μορφίνης! Αυτή είναι μορφίνη ή κοκαΐνη; Μίλα, βρωμιάρα!

Λεϊλά : Είναι ηρωίνη.

Φουζέρ : Είναι το ίδιο με τη μορφίνη. Ζοζεφίν, περίμενε!

Ζοζεφίν : Αϊ!

Φουζέρ : Ζοζεφίν! Ζοζεφίν! Ω, Θεέ μου, τη σκότωσα!

Η Ζοζεφίν νεκρή.

Λεϊλά : Και τώρα σηκωθείτε, παλιοβρώμα! Ψηλά τα χέρια!

Φουζέρ : Κυρία, μην πυροβολείτε! Είμαι τυφλή!

Λειλά : Θα σας χώσω μια σφαίρα στο πόδι στην περίπτωση που έχετε όρεξη να χορέψετε λίγο πριν από τον θάνατό σας! Βρωμιάρα!

Φουζέρ : Αϊ!

Η Φουζέρ και η Ζοζεφίν νεκρές.

Λεϊλά : Μαρία! Μαρία! Ας την κάνουμε! Παίρνουμε το εκατομμύριο απ’ την Ελβετία και φύγαμε για Ρίο! Πού είναι η καμφορά; Πού είναι η σύριγγα; Μ’ ακούς;

Μαρία : Ναι.

Λεϊλά : Σήκω!

Μαρία : Δεν μπορώ!

Λεϊλά : Πρέπει να του δίνουμε πριν έρθει η αστυνομία!

Μαρία : Λεϊλά, δεν μπορώ να κουνηθώ! Σκότωσέ με! Φύγε με τα λεφτά!

Λεϊλά : Σήκω!

Μαρία : Άφησέ με!

Λεϊλά : Έχουμε ένα εκατομμύριο δολάρια στην Ελβετία! Σήκω!

Μαρία : Χέστηκα! Άφησέ με! Θέλω να ψοφήσω! Φύγε με τα λεφτά σου, παλιοβρώμα!

Λεϊλά : Σηκωθείτε! Θα έρθετε μαζί μου στην Ελβετία!

Ζοζεφίν : Αφήστε με! Φουζέρ;

Λεϊλά : Είναι νεκρή! Σηκωθείτε! Θα έρθετε μαζί μου στην Ελβετία!

Ζοζεφίν : Αφήστε με ήσυχη!

Λεϊλά : Ηλίθια, σηκωθείτε! Αϊ! Αφήστε με ήσυχη!

Ζοζεφίν : Σκουπίδι! Σκουπίδι! Σκουπίδι!

Λεϊλά : Όχι! Αφήστε με! Αϊ!

Η Λεϊλά νεκρή.

Ζοζεφίν : Κάθαρμα!

Φουζέρ : Ζοζεφίν;

Ζοζεφίν : Ζεις;

Φουζέρ : Πού είσαι;

Ζοζεφίν : Σταματήστε, βρώμα! Σκοτώστε εμένα αλλά αφήστε την αδελφή μου ήσυχη, βρώμα!

Φουζέρ : Αϊ!

Ζοζεφίν : Φουζέρ! Φουζέρ! Ζεις;

Φουζέρ : Πού είναι η βρωμιάρα; Θα την κομματιάσω!

Μαρία : Πιάσε με αν τολμάς! Θεόστραβη!

Φουζέρ : Αϊ!

Ζοζεφίν : Φουζέρ!

Μαρία : Κάθαρμα!

Φουζέρ : Αϊ! Αϊ!

Η Φουζέρ νεκρή.

Ζοζεφίν : Φουζέρ, πέθανες;

Λεϊλά : Μαρία, δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω! Βγάλε με έξω από εδώ! Βάλε τα σκυλιά να με κατασπαράξουν! Αϊ!

Μαρία : Θα σου κάνω μια ένεση μορφίνης!

Λεϊλά : Αποτελείωσε με! Αποτελείωσε με!

Μαρία : Πού είναι η σύριγγα;

Λεϊλά : Δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω! Αποτελείωσε με!

Μαρία : Λεϊλά, όχι, περίμενε! Μην πεθάνεις τώρα! Θα αφήσουμε δύο πτώματα στη θέση μας!

Λεϊλά : Δώσε με στα σκυλιά να με κατασπαράξουν! Βγάλε με έξω από εδώ!

Μαρία : Σήκω!

Λείλά : Αϊ!

Μαρία : Προχώρα!

Λεϊλά : Αϊ! Βοήθησε με!

Μαρία : Δεν μπορώ!

Λεϊλά : Σήκω!

Μαρία : Δεν μπορώ! Είμαι έτοιμη να πεθάνω! Ω, Λεϊλά!

Λείλά : Μαρία! Μαρία! Μην πεθαίνεις!

Η Μαρία νεκρή, η Φουζέρ νεκρή.

Ζοζεφίν : Φουζέρ! Φουζέρ! Φεύγουμε! Σήκω!

Λεϊλά : Δώστε με στα σκυλιά να με κατασπαράξουν. Εδώ είμαι, πλησιάστε! Η αδελφή σας είναι νεκρή! Φύγετε με τα λεφτά αλλά εμένα δώστε με στα σκυλιά να με κατασπαράξουν!   

Ζοζεφίν : Πού είσαι βρώμα; Σήκω πάνω!

Λεϊλά : Αϊ! Σιγά-σιγά!

Ζοζεφίν : Σήκω πάνω! Που είναι η πόρτα;

Λεϊλά : Από εδώ! Σιγά-σιγά! Έχετε το κλειδί του θησαυροφυλακίου μας στην Ελβετία. Θα πάτε στους αδελφούς Brown στη Λωζάνη. Εμείς είμαστε οι αδελφές Smith. Δεν έχετε ανάγκη την υπογραφή μας. Ο αριθμός του θησαυροφυλακίου είναι ογδόντα δύο, ογδόντα δύο, μηδέν, μηδέν! Αϊ! Σιγά-σιγά!

Ζοζεφίν : Ογδόντα δύο, ογδόντα δύο, μηδέν, μηδέν;

Λεϊλά : Ακριβώς! Θα σκοτώσετε την αδελφή μου και θα μεταφέρετε τα δύο πτώματα στο σπίτι σας. Δεν πρόκειται να τα βρουν πριν λειώσει ο παγετός. Θα έχετε ένα εκατομμύριο δολάρια και θα είστε ελεύθερες!

Ζοζεφίν : Ογδόντα δύο, ογδόντα δύο, μηδέν, μηδέν;

Λεϊλά : Ακριβώς! Αϊ! Αϊ! Βοήθεια!

Ζοζεφίν : Σηκωθείτε!

Λεϊλά : Δεν μπορώ!

Ζοζεφίν : Ογδόντα δύο, ογδόντα δύο, μηδέν, μηδέν;

Λεϊλά : Ακριβώς! Σηκώστε με!

Ζοζεφίν : Θα σε σκοτώσω εδώ, παλιοβρώμα!

Λεϊλά : Όχι! Σας έδωσα ψεύτικο κωδικό.

Ζοζεφίν : Ποιος είναι ο σωστός;

Λεϊλά : Αφήστε τα σκυλιά να με κατασπαράξουν!

Ζοζεφίν : Μετά! Τώρα μίλα, σκουπίδι!

Λεϊλά : Ογδόντα δύο, σαράντα, δέκα εφτά, τριάντα δύο…έξι…είκοσι τρία…οχτώ…μηδέν…τρία…εκατόν είκοσι…έξι…

Ζοζεφίν : Τι; Πώς;

Φουζέρ : Αχ! Αχ!

Ζοζεφίν : Φουζέρ, περίμενε! Δεν είστε νεκρή; Σηκωθείτε! Σηκωθείτε! Σηκωθείτε!

Μαρία : Λεϊλά;

Λεϊλά : Μαρία;

Ζοζεφίν : Είστε ζωντανή! Σηκωθείτε!

Λεϊλά : Μαρία, πού είσαι;

Μαρία : Εδώ!

Ζοζεφίν : Δώστε μου τον αριθμό του θησαυροφυλακίου στην Ελβετία!

Μαρία : Λεϊλά, έφθασα!

Λεϊλά : Αφήστε με! Αφήστε με, βρώμα!

Ζοζεφίν : Αϊ!

Μαρία : Είναι νεκρές;

Λεϊλά : Μπορείς να περπατήσεις;

Μαρία : Να τις πάρουμε μαζί μας! Σηκωθείτε!

Ζοζεφίν : Που είναι η αδελφή μου; Φουζέρ! Κυρίες μου, ας πάρουμε και την αδελφή μου μαζί μας ακόμη κι αν είναι νεκρή!

Μαρία : Κουνηθείτε!

Ζοζεφίν : Αϊ! Φουζέρ;

Μαρία : Κουνηθείτε!

Ζοζεφίν : Φουζέρ! Με αρπάζουν! Υπερασπίσου με!

Λεϊλά : Ας τις σκοτώσουμε! Πού είναι το περίστροφο; Αυτή το έχει! Ω, Θεέ μου, δεν μπορώ να κουνηθώ!

Ζοζεφίν : Αφήστε με! Φουζέρ! Φουζέρ!

Φουζέρ : Ζοζεφίν; Εσύ είσαι;

Ζοζεφίν : Φουζέρ, είσαι ζωντανή;

Φουζέρ : Τα έχω παίξει! Μου έχουν φυτέψει ένα κάρο σφαίρες στη σπλήνα, τα νεφρά και τα πνευμόνια! Αυτή τη φορά θα ψοφήσω μια και καλή, μικρή μου!

Ζοζεφίν : Μην ψοφήσεις! Θα σου κάνω μια ένεση καμφοράς!

Φουζέρ : Δεν κάνουν τίποτα οι ενέσεις σου! Δίνε του! Πάρε τα κλειδιά του θησαυροφυλακίου!

Ζοζεφίν : Δεν έχω τον αριθμό!

Φουζέρ : Θα τον ζητήσεις απ’ το γκισέ της τράπεζας. Το βασικό είναι το κλειδί! Δίνε του όσο είσαι ζωντανή, πριν αναστηθούν αυτές!

Ζοζεφίν : Όχι! Θέλω να πεθάνω μαζί σου!

Φουζέρ : Δεν ξέρεις τι λες! Δίνε του, ηλίθια! Άσε με! Κάθε φορά που κινούμαι μια σφαίρα χώνεται όλο και πιο βαθιά στη χολή μου!

Ζοζεφίν : Θα σου βγάλω τις σφαίρες μία, μία! Έχουμε ένα εκατομμύριο δολάρια! Ένα εκατομμύριο δολάρια πράσινα όπως τα σμαράγδια! Ένα εκατομμύριο δολάρια! Δεν είναι ώρα να πεθάνεις! Σήκω! Σήκω! Σήκω!

Φουζέρ : Παλιοβρώμα, άφησε με να ψοφήσω ήσυχη. Προτιμώ να ψοφήσω μέσα στα σκουπίδια παρά να σε ανέχομαι, ακόμα κι αν είμαι δισεκατομμυριούχος, βρώμα!

Ζοζεφίν : Με παρατάς βρώμα; Θα σε σκοτώσω! Βρώμα! Βρώμα! Αχ, Θεέ μου, αρχίζω να βλέπω πάλι! Φουζέρ, σε σκότωσα; Πού είναι οι άλλες; Ξυπνείστε! Ξυπνείστε! Γαμώτο, σκότωσα πάλι! Πρέπει να του δίνω, δεν θέλω να γεράσω στο Αλκατράζ! Πού είναι τα κλειδιά του αυτοκινήτου τους; Αυτό είναι το κλειδί του θησαυροφυλακίου. Τι να το κάνω; Το αφήνω. Αυτά πρέπει να είναι τα κλειδιά του αυτοκινήτου! Θα πάρω μια ράβδο χρυσού, ο χρυσός δεν αφήνει ίχνη! Ω, γαμώτο, είναι και τα σκυλιά! Πρέπει να τα σκοτώσω για να φθάσω στο αμάξι! Πού είναι το περίστροφο; Σκατά! Δεν έχει άλλες σφαίρες! Πού τις κρύβουν τις γαμημένες τις σφαίρες;

Μαρία : Εδώ! Εδώ! Ορίστε οι σφαίρες!

Ζοζεφίν : Μην κινείστε! Δώστε μου τες!

Μαρία : Δεν θα φθάσετε πολύ μακριά με τέτοιο χιόνι.

Ζοζεφίν : Θα φθάσω πιο μακριά από σένα, βρωμιάρα!

Μαρία : Αϊ!

Ζοζεφίν : Ω, Θεέ μου! Δε βλέπω πια τίποτα! Πεθαίνω!

Και οι τέσσερις νεκρές.

Λεϊλά : Μαρία; Σήκω! Μαρία! Σηκωθείτε! Σηκωθείτε! Είναι όλες νεκρές; Γαμώτο, δεν μπορώ πια να κουνηθώ! Θεέ μου! Τι κρύο είναι αυτό!

Και οι τέσσερις νεκρές.

Φουζέρ : Ζοζεφίν, κλείσε την πόρτα! Ζοζεφίν, είσαι εκεί; Κάνει ρεύμα! Κλείσε! Κλείσε, σε παρακαλώ! Κλείσε!

Ζοζεφίν : Τι πράγμα; Τι έγινε;

Φουζέρ : Πάγωσα! Κλείσε την πόρτα!

Ζοζεφίν : Πού είμαστε;

Φουζέρ : Δεν ξέρω! Είμαι τυφλή!

Ζοζεφίν : Στις δίδυμες είμαστε! Σήκω! Τις σκοτώσαμε! Σκατά τα κάναμε πάλι!

Φουζέρ : Τι; Ποιος τις σκότωσε;

Ζοζεφίν : Εσύ! Αμνησία έπαθες πάλι; Ηλίθια! Πρέπει να του δίνουμε! Δεν θέλω να με χώσουν στο Αλκατράζ, μ’ ακούς; Σήκω!

Φουζέρ : Είμαι πληγωμένη! Κλείσε την πόρτα, ψοφάω απ’ το κρύο!

Ζοζεφίν : Πρέπει να του δίνουμε!

Φουζέρ : Βαρέθηκα αυτή την ιστορία! Να του δίνεις μόνη σου! Εγώ είμαι καλά στο Αλκατράζ! Μου αρέσει το Αλκατράζ! Να φύγεις μόνη σου και βγαίνοντας κλείσε και την πόρτα!

Ζοζεφίν : Αν βρουν εσένα, θα αναζητήσουν κι εμένα! Σε όλες τις πολιτείες ξέρουν ότι είμαστε δίδυμες! Σήκω!

Φουζέρ : Δε φταίω εγώ! Ας είχες παντρευτεί τον Κρίστοφερ Παλμ αντί να μου κολλάς σαν τη βδέλλα! Κλείσε την πόρτα!

Ζοζεφίν : Βρώμα, εσύ μ’ εμπόδισες να παντρευτώ τον Κρις Παλμ!

Φουζέρ : Αϊ!

Ζοζεφίν : Και τώρα, σήκω!

Φουζέρ : Μη μου λες να σηκωθώ! Πονάω παντού! Χίλιες δύο σφαίρες χορεύουν μέσα στο κορμί μου!

Ζοζεφίν : Κουνήσου!

Φουζέρ : Αϊ! Αϊ! Αν μπορούσα να σε σκοτώσω, θα σε σκότωνα, βρώμα!

Ζοζεφίν : Και εγώ, σιχαμένη!

Φουζέρ : Αϊ! Μη μου λες να κουνηθώ!

Ζοζεφίν : Θα σου κόψω το λαρύγγι! Πού είναι το μαχαίρι;

Φουζέρ : Θα καταλάβουν ότι το έκανες εσύ, σιχαμένη φόνισσα!

Ζοζεφίν : Σκασίλα μου! Να και να!

Φουζέρ : Αϊ!

Ζοζεφίν : (η μόνη ζωντανή) Να! Είσαι ένα βόδι! Πέθανε σα το βόδι! Βόδι! Σκουπίδι! Σιχαμένη βρωμιάρα! Πρέπει να του δίνω. Θ’ αρπάξω της μιας βρωμιάρας την ταυτότητα και θ’ αφήσω τη δική μου! Θα με αναζητούν σ’ όλο τον κόσμο αλλά ποτέ εκεί όπου θα βρίσκομαι, στο αγρόκτημα του Tom Escari στους Μαναούς! Θα του στείλω ένα τηλεγράφημα από το Anchorage λέγοντας του απλά : «Φθάνω Τομ, περίμενέ με!». Γαμώτο, δεν μπορώ να σταματήσω να μιλάω! Ο πόνος με σφάζει! Τόσο το καλύτερο, δεν θα σταματήσω ποτέ! Είστε ζωντανή; Αυτή είναι πάντα ζωντανή! Ακούστε με! Ακούστε με! Ακούστε με! Δεν μπορώ να σταματήσω να μιλάω! Με ακούτε; Στα δύο μου χρόνια, η αδελφή μου μου ζεμάτισε το πρόσωπο. Στα έξι μου έσπασε το ένα πόδι. Στα δέκα μου με ξεπαρθένεψε μ’ ένα σωλήνα ποτίσματος. Στα δεκατρία της έβγαλα το ένα μάτι μ’ ένα σπασμένο γλόμπο. Στα δεκαπέντε μας, αρπάξαμε χολέρα και μας πέσαν τα μαλλιά. Στα δεκάξι μας, σκοτώσαμε την ταμία ενός μπουρδέλου στο Μεξικό με ένα τσεκούρι και ούτω καθ’ εξής, και ούτω καθ’ εξής, και ούτω καθ’ εξής! Από τη Νέα Υόρκη στο Αλκατράζ, από το Αλκατράζ στη Μπαία, από τη Μπαία στο Ντάλας και ούτω καθ’ εξής, και ούτω καθ’ εξής! Δεν μπορέσαμε ποτέ να σταματήσουμε, ήταν ιλλιγιώδες! Ακούστε με! Ακούστε με!

Φουζέρ : Ζοζεφίν;

Ζοζεφίν : Σκάσε! Είσαι νεκρή!

Φουζέρ : Βρήκα πάλι την όρασή μου! Βοήθησέ με!

Ζοζεφίν : Σκάσε!

Φουζέρ : Ω, Θεέ μου! Μου έκοψαν το λαρύγγι!

Ζοζεφίν : Εγώ το έκανα! Εγώ! Θα ψοφήσεις αμέσως! Ψόφα! Ψόφα!

Φουζέρ : Αϊ!

Ζοζεφίν : Πού είναι η μορφίνη; Θα την πάρω όλη μαζεμένη! Αϊ! Αϊ! Αϊ! Αϊ!

Και οι τέσσερις νεκρές.

Μαρία : Λεϊλά; Μ’ ακούς; Δεν μπορώ να κουνηθώ! Εσύ είσαι; Πάρε με αγκαλιά! Κρυώνω! Σφίξε με δυνατά!

Λεϊλά : Μαρία, μη φοβάσαι, θα περάσει.

Μαρία : Πεθαίνω! Έχω τα σμαράγδια του Καρτιέ! Δεν στο είχα πει ποτέ. Τα κρατούσα πάντα στον κόρφο μου. Εμπρός, πάρτα και φύγε. Θα περιμένεις μέχρι να πεθάνω. Κατάλαβες τι σου είπα; Πάρε τα σμαράγδια του Καρτιέ. Μόλις πεθάνω, φύγε μόνη σου!

Λεϊλά : Είστε ζωντανή; Είστε ζωντανή; Είστε ζωντανή; Είστε ζωντανή; Με ακούτε; Πέθανε η μαλακισμένη! Ετούτη εδώ είναι ζωντανή! Πάρτε αυτά τα σμαράγδια! Σηκωθείτε! Σηκωθείτε! Θα της κάνω μια ένεση καμφοράς!

Φουζέρ : Αϊ!

Λεϊλά : Είστε ζωντανή;

Φουζέρ : Ναι, κυρία.

Λεϊλά : Σηκωθείτε! Φύγετε!

Φουζέρ : Ναι, κυρία!

Λεϊλά : Γαμώτο, πεθαίνω! Φύγετε!

Φουζέρ : Ναι, κυρία.

Λεϊλά : Μην πεθάνετε εδώ! Φύγετε!

Φουζέρ : Ναι, κυρία. Ζοζεφίν! Σήκω! Την κάνουμε! Έχουμε πολλά σμαράγδια! Ω, γαμώτο, έχω ένα καλειδοσκόπιο στο κεφάλι!

Μαρία : Λείλά! Λεϊλά! Λεϊλά! Πού είσαι; Λεϊλά! Λεϊλά! Φεύγω!

Λεϊλά : Πάρε τα σμαράγδια! Μαρία, πάρε τα σμαράγδια!

Η Μαρία βγαίνει.

Λείλά : Περιμένετε! Πάρτε αυτά τα σμαράγδια! Με ακούτε; Πάρτε τα!

Η Ζοζεφίν βγαίνει.

Λεϊλά : Πάρτε τα! Σηκωθείτε! Φύγετε!

Φουζέρ : Ζοζεφίν! Περίμενέ με! Έχω τα σμαράγδια! Ζοζεφίν!

Η Φουζέρ βγαίνει.

Λεϊλά : Που είναι τα διαμάντια; Να τα! Τα διαμάντια μου κοστίζουν τουλάχιστον δέκα χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια! Περιμένετέ με!

Η Λεϊλά βγαίνει.