Αρχείο
- Δεκέμβριος, 2019
- Νοέμβριος, 2019
- Οκτώβριος, 2019
- Σεπτέμβριος, 2019
- Αύγουστος, 2019
- Ιούλιος, 2019
- Ιούνιος, 2019
- Μάιος, 2019
- Απρίλιος, 2019
- Μάρτιος, 2019
- Φεβρουάριος, 2019
- Ιανουάριος, 2019
- Δεκέμβριος, 2018
- Νοέμβριος, 2018
- Οκτώβριος, 2018
- Σεπτέμβριος, 2018
- Αύγουστος, 2018
- Ιούλιος, 2018
- Ιούνιος, 2018
- Μάιος, 2018
- Απρίλιος, 2018
- Μάρτιος, 2018
- Φεβρουάριος, 2018
- Ιανουάριος, 2018
- Δεκέμβριος, 2017
- Νοέμβριος, 2017
- Οκτώβριος, 2017
- Σεπτέμβριος, 2017
- Αύγουστος, 2017
- Ιούνιος, 2017
- Μάιος, 2017
- Απρίλιος, 2017
- Μάρτιος, 2017
- Φεβρουάριος, 2017
- Ιανουάριος, 2017
- Δεκέμβριος, 2016
Σχετικά άρθρα
THE CURING ROOM |
Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη |
THE CURING ROOM του David Ian Lee
Η υπόθεση Άνοιξη 1944. Νότια Πολωνία. Πριν αποχωρήσουν τα Ναζιστικά στρατεύματα αιχμαλωτίζουν μια διμοιρία Ρώσων στρατιωτών. Τους σκοτώνουν όλους εκτός από επτά άνδρες, που κλειδώνουν γυμνούς, χωρίς φαγητό και νερό στο κελάρι ενός άδειου Μοναστηριού. Την ελπίδα, θα την διαδεχτεί η ένταση, ο θυμός, η άρνηση, ο φόβος, η απόγνωση, η απελπισία. Ο εγκλεισμός, η πείνα και η δίψα, το ένστικτο της επιβίωσης γρήγορα θα τους οδηγήσει στα άκρα.
Το έργο Η ιστορία των στρατιωτών που καταβρόχθισαν ο ένας τον άλλο, μοιάζει υπερβολική αν οριστεί ως κυριολεκτική. Σπανίως ομάδες ανθρώπων που «πεθαίνουν» από πείνα το ρίχνουν στην ανθρωποφαγία και μάλιστα σκοτώνοντας ο ένας τον άλλο. Όμως εδώ ο στόχος δεν είναι να ερεθιστεί το κοινό από μια ακραία συνθήκη αλλά να οριστεί εύστοχα η δική του, συνηθισμένη κι αποδεκτή θέση απέναντι στην επιβίωση καθώς κι η αντοχή της ηθικής του στάσης σε κρίσιμες περιστάσεις, μέσα από ένα φακό μεγεθυντικό. Φαίνεται να έχουμε ένα έργο μέσα στο έργο, μια ιστορία πίσω από την ιστορία. Βλέπουμε μια ομάδα ανθρώπων παγιδευμένων σε ένα δωμάτιο τιμωρίας κι ο καθένας από αυτούς φέρει τα ένσημα της προηγούμενης ζωής του και της μοίρας του. Φορείς εξουσίας, δολοφόνοι, προδότες, φτωχοί και πλούσιοι, ηλίθιοι, δειλοί, γενναίοι, ηθικοί κι ανήθικοι, πολεμιστές, ερωτευμένοι, αντίπαλοι και οπαδοί, όλοι έχουν τον εκπρόσωπο τους μέσα σ’ αυτό το πολύτροπο σύνολο των επτά αιχμαλώτων, που θα ακολουθήσει τον δικό του, παραβατικό δρόμο επιδιώκοντας την επιβίωση με κάθε τρόπο. Όταν το αρχαίο ταμπού παραβιάζεται, απενεργοποιείται η δικλείδα ασφαλείας, οι διαφορετικοί μεταξύ τους ήρωες του έργου αρχίζουν να αποκαλύπτονται, να έρχονται σε αρμονία ή σε αντιπαράθεση με την εικόνα τους, να ορίζουν με τις πράξεις τους, τη μοίρα τους και την μοίρα των άλλων γύρω τους χωρίς όμως να μπορούν να ελέγξουν τις δυναμικές που απελευθερώνονται. Οι συγκρούσεις, οι μικροσυνομωσίες, οι συνεννοήσεις κι οι συμμαχίες γίνονται κάτοπτρα που φιλοξενούν τα είδωλα των αφανέρωτων, των κρυφών εαυτών τους, εκείνων που μερικοί από αυτούς δεν γνώριζαν καν πως υπάρχουν. Καθώς οι νεκροί σωρεύονται κι ο χρόνος του εγκλεισμού κυλάει αδυσώπητος, οι ήρωες του έργου δεν είναι πια πρόσωπα, χάνουν κάθε έλεγχο, γίνονται μηχανές που στο όνομα της επιβίωσης, ξεντύνονται τον πολιτισμό τους σαν να ήταν εκείνο το ρούχο που κάποτε φόραγαν για να δηλώνουν την υπόστασή τους και που τώρα στα πλαίσια της τιμωρίας, τους έχει αφαιρεθεί. Ήδη πριν πεθάνουν οι έγκλειστοι είναι νεκροί, όλοι εκτός από τον ηλίθιο. Εκείνος θα είναι κι ο μόνος που τελικά θα διασωθεί ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον σύγχρονο άνθρωπο και τα «επιτεύγματά» του. Τα γυμνά, άψυχα σώματα που περιβάλλουν τον μόνο ζωντανό άντρα όταν έρχεται η έξωθεν βοήθεια, είναι πια βουβά για πάντα κι οι απαντήσεις για όσα συνέβησαν σ’ αυτή την ανθρωποπαγίδα δεν αφορούν τα γεγονότα αυτά καθ’ αυτά αλλά το τρομακτικό κι ανείπωτο αίτιο που κρύβεται πίσω τους. Η ανθρωπότητα, παγιδευμένη σ’ ένα δωμάτιο τιμωρίας που κάποτε ήταν κελάρι ευωχίας, επιδίδεται σε κανιβαλικές μέχρι τελικού ολέθρου πράξεις και κανείς δεν μπορεί να την σταματήσει. Μήπως αυτός δεν είναι ο τελικός, ο αδυσώπητος, ο ακραίος πόλεμος των σκοτεινών καιρών μας που δεν θα έχει νικητές και ηττημένους και που θα ολοκληρωθεί μόνο όταν απομείνει ένας μόνο ζωντανός; Και ποιος επιβιώνει; Όχι εκείνος που δεν θέλει αλλά εκείνος που δεν μπορεί να σκοτώσει… Αυτή επί της ουσίας είναι η βιαιότητα του έργου: Απογυμνώνει από το καμουφλάζ της, την συνθήκη εντός της οποίας καλούμαστε σήμερα, στις αρχές του 21ου αιώνα, να δράσουμε. Και ορίζει με τρομακτική σαφήνεια τις επιλογές μας: Ανάμεσα στο ρόλο του μελλοθάνατου και σ’ αυτόν του ηλίθιου. Η παράσταση Ο Δημήτρης Καρατζιάς έστησε μια παράσταση με εξαιρετικές δυναμικές, ορίζοντας την βία και τον τρόμο μέσα από μια αισθητική υψηλού επιπέδου η οποία μας παρέδωσε εικόνες βγαλμένες κατευθείαν από πίνακες του Βελίτσκοβιτς. Οι ηθοποιοί ερμήνευσαν τους χαρακτήρες με συγκλονιστική αυθεντικότητα και έντονο δυναμισμό. Συνδύασαν ενέργεια, σωματικότητα και τεχνική για να εξελίξουν τις εσωτερικές δυναμικές των ρόλων τους, σε πολλαπλά επίπεδα, δίνοντάς μας διαβαθμίσεις και εκτινάξεις που ακολουθούσαν την φόρμα του κονσέρτου. Το λάιτ μοτίβ εξελίσσονταν διαρκώς καθώς τα πρόσωπα περνούσαν από το ερμηνευτικό προσκήνιο ως κυρίαρχα, στο σύνολο ως χορός κι οι μελωδικές εναρμονίσεις των μονολόγων ή των διαλόγων τους με τις αντιδράσεις ή την ακινησία του συνόλου, αξιοποιούσαν την ρυθμολογία, τις εντάσεις, τις συγκρούσεις προσφέροντάς μας, μια καλοκουρδισμένη και διαρκώς εξελισσόμενη σκηνική δράση. Εξαιρετική χημεία ενεργειακή αλλά και σωματική, καλά οργανωμένη κινησιολογία, υποβλητικοί, εύγλωττοι φωτισμοί. Η συγκινησιακή ένταση, οι αποκαλυπτικές αντιδράσεις, οι εσωτερικές διαμάχες, το πένθος κι ο σπαραγμός πήραν στην κυριολεξία σάρκα και οστά επί σκηνής συνθέτοντας μια παράσταση που εντυπώνεται στο μυαλό και στην ψυχή του θεατή ανεξίτηλα. Εξαιρετική επίσης η μουσική η οποία κινείται σε ευρεία γκάμα και λειτουργώντας άλλοτε αντιστικτικά κι άλλοτε σε αρμονία με τις δράσεις, εντείνει τα δρώμενα προσδίδοντάς τους μια επιπλέον συγκινησιακή φόρτιση. Μην το χάσετε! ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Μάνος Αντωνιάδης Σκηνικός χώρος: Γιώργος Λυντζέρης Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας Trailer: Στέφανος Κοσμίδης Κατασκευή πτωμάτων: Μιχάλης Παπαδόπουλος Διδασκαλία σκηνικής πάλης: Αλέξανδος Αχτάρ FB Page: https://www.facebook.com/The-Curing-Room-Vault-1800446966902242/ Παίζουν: Νίκος Γκέλια, Στέλιος Καλαϊτζής, Μάνος Κανναβός, Παναγιώτης Μπρατάκος, Θανάσης Πατριαρχέας, Βασίλης Τσιγκριστάρης, Στέλιος Ψαρουδάκης
*ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΚΑΙ Η ΒΙΝΤΕΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ / ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΘΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΝΟΜΙΚΑ.
THE CURING ROOM 9 Δεκεμβρίου 2016 - 9 Απριλίου 2017 ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ Παρασκευή 21:15 Σάββατο 21:15 Κυριακή 18:15 ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Τιμές Εισιτηρίων Γενική είσοδος: 15,00 ευρώ Μειωμένο: 10,00 ευρώ (Φοιτητές/ Μαθητές / Σπουδαστές/ Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων/ ΑμΕΑ Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ) / Ατέλειες: 5,00 ευρώ Προπώληση VIVA: 12,00 ευρώ : http://www.viva.gr/tickets/venues/polyxoros-vault/ Πολυχώρος VAULTTHEATREPLUS Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8' περίπου με τα πόδια) Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889 (για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 - 14:00 και 17:00 - 21:00) Email: FB Page : http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1
|